382 madde, İç Hukuk Müzakerelerinin (IHM) üçüncü maddesinde çerçevesi oluşturulan, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) tarafından kalıcı olarak kabul edilen standartlardır. Bu standartlar, herhangi bir Avrupa Birliği (AB) üyesi devletinin kendi halkının insan haklarının korunmasını sağlaması için onları izlemesi gereken belirli adımları belirler.
Birinci Madde: Toplumsal Adalet ve Güvenlik
Bu madde, toplumsal adalet ve güvenliğin her AB üyesi devletinin temel bir yükümlülüğü olduğunu belirtir. Bu madde, devletlerin herhangi bir şiddet veya güvensizliğin önlenmesi için gerekli önlemleri almalarını ve çocukların, kadınların ve özellikle de engellilerin özel olarak korunmasını sağlamalarını öngörür.
İkinci Madde: İşlenen Suçlar ve Ceza Hukuku
Bu madde, her AB üyesi devletin kendi iç hukukunda işlenen suçlara ilişkin ceza hukukunu belirlemenin özgürlüğüne sahip olduğunu belirtir. Ancak, bu madde, yasaların herkese eşit olarak uygulanmasının önemini vurgulamaktadır. Bu madde ayrıca, devletlerin, suçluların cezalandırılmalarına ilişkin haklarını korumalarını, ceza hukukunu uygularken adil ve insan haklarına uygun bir şekilde davranmalarını ve insan haklarının korunmasını sağlamalarını öngörür.
Üçüncü Madde: İnsan Haklarının Korunması
Bu madde, her AB üyesi devletin, insan haklarının korunmasının temel bir yükümlülüğü olduğunu belirtir. Bu madde, her devletin, insan haklarının korunmasını sağlamak için gerekli önlemleri almasını, insan haklarını çiğnemeyecek şekilde hükümet kontrolünün temel hakların korunmasına yardımcı olmasını ve insan haklarının korunmasını ve müzakereleri üzerinde kalıcı bir kontrol sağlamasını öngörür.
Dördüncü Madde: İnsan Haklarının İhlal Edilmemesi
Bu madde, her AB üyesi devletin, insan haklarının ihlal edilmemesini sağlamasını öngörür.
Birinci Madde: Toplumsal Adalet ve Güvenlik
Bu madde, toplumsal adalet ve güvenliğin her AB üyesi devletinin temel bir yükümlülüğü olduğunu belirtir. Bu madde, devletlerin herhangi bir şiddet veya güvensizliğin önlenmesi için gerekli önlemleri almalarını ve çocukların, kadınların ve özellikle de engellilerin özel olarak korunmasını sağlamalarını öngörür.
İkinci Madde: İşlenen Suçlar ve Ceza Hukuku
Bu madde, her AB üyesi devletin kendi iç hukukunda işlenen suçlara ilişkin ceza hukukunu belirlemenin özgürlüğüne sahip olduğunu belirtir. Ancak, bu madde, yasaların herkese eşit olarak uygulanmasının önemini vurgulamaktadır. Bu madde ayrıca, devletlerin, suçluların cezalandırılmalarına ilişkin haklarını korumalarını, ceza hukukunu uygularken adil ve insan haklarına uygun bir şekilde davranmalarını ve insan haklarının korunmasını sağlamalarını öngörür.
Üçüncü Madde: İnsan Haklarının Korunması
Bu madde, her AB üyesi devletin, insan haklarının korunmasının temel bir yükümlülüğü olduğunu belirtir. Bu madde, her devletin, insan haklarının korunmasını sağlamak için gerekli önlemleri almasını, insan haklarını çiğnemeyecek şekilde hükümet kontrolünün temel hakların korunmasına yardımcı olmasını ve insan haklarının korunmasını ve müzakereleri üzerinde kalıcı bir kontrol sağlamasını öngörür.
Dördüncü Madde: İnsan Haklarının İhlal Edilmemesi
Bu madde, her AB üyesi devletin, insan haklarının ihlal edilmemesini sağlamasını öngörür.