Muhendis
New member
Beynin gizemli bir işleyişinin olduğunu duymuşsunuzdur. Hatta o kadar gizemli ki günümüzde bile beyni tam olarak anlamak mümkün değil. Beyin kıvrımlarınınsa bu karmaşık sisteme katkısı, çok büyük. Pekala, beynin niye kıvrımlı bir yapısının olduğunu biliyor musunuz ya da yeni bir şeyler öğrendikçe beynimizin kıvrımları artar mı? Gelin; bu soruların yanıtlarını ve beynin gizemlerini, en azından ortaya çıkarılanları, birlikte keşfedelim.
Önce beynin kıvrımlarının nasıl oluştuğunu inceleyelim.
Beyin kıvrımlarının nasıl oluştuğuyla ilgili bilimsel bir kanıt yok. Lakin bu kıvrımlar, insan çabucak hemen anne karnındayken gelişmeye başlıyor. Anne rahminde bulunan bir bebeğin beyin yapısı, evvela düz iken vakit içinde kıvrımlar kazanarak gelişiyor. Doğum vakti yaklaşırken kıvrımlar artık tüm sınırlarıyla besbelli hâle geliyor. gelişmenini tamamlamış her insanın beyni kıvrımlı yapısını koruyor lakin beyinde rastgele bir sıhhat sorunu meydana gelirse kıvrımlı yapıda da değişiklikler gözlemlenebiliyor. Az beyin hastalıklarına sahip kimi bireylerde ise beyin kıvrımları olmayabiliyor ya da gerekli ölçüde gelişemeyebiliyor.
Peki, bu kıvrımlar ne işe yarıyor?
Beynin kıvrımlı bir yapıya sahip olması aslında temel olarak kafatasına sığmasını sağlıyor. Ayrıyeten bu kıvrımlı yapı, nöronların daha kolay hareket edebilmesini de birlikteinde getiriyor. Şayet kıvrımlar olmasaydı insan beyninin kafatasına sığması için başının epey daha büyük olması gerekirdi.
Beynin eşsiz bir işleyişi var.
Kıvrımlı yapı; girintilere ve çıkıntılara sahip, kendine has formuyla beynin işleyişini de kolaylaştırıyor. Şayet beyin düz olsaydı nöronlar birbirleriyle bağlantıya geçmek için bu kadar kolay hareket edemezdi. Ayrıyeten muhtemelen nöronlar yayılacak alan arayacaktı zira beyin, kıvrımlara sahip olmadığından yanlış etkileşimler kurmamak için daha geniş bir yüzeye muhtaçlık duyacaktı. her neyse ki kıvrımlar, nöronlar için kestirme yollar oluşturuyor ve bu sayede gerçek nöronlar birbirini süratlice bulabiliyor.
Yeni bir bilgi beynin halini nasıl tesirler?
Beyin yeni bir bilgi edindiğinde nöronlarda gelişme ya da artış gözlemlenebilir, bu sırada beynin farklı kısımları etkin bir biçimde çalışabilir. Kimileri bu esnada beynin kıvrımlarının da artacağını tez ediyor. Pekala, bu biçimde bir şey mümkün olabilir mi? Bu sorunu karşılığı için beynin kıvrımlarına biraz daha yakından bakalım.
Beyin kıvrımları biçim değiştirir mi?
Kafaya alınan darbeler, kurşunlu faydalanmalar, ameliyatlar ve gibisi fizikî tesirler olmadığı sürece beyinde bulunan kıvrımlar değişmiyor. Lakin beyin geliştikçe nöronlar ortası ilişkiler artabiliyor ve beyin esneklik kazanabiliyor. Bu durum yalnızca beşerler için değil, hayvanlar için de geçerliliğini koruyor.
Kıvrımlar devir periyot artıp azalabilir mi?
Doğduğumuz an beynimizde ne kadar kıvrım var ise o kıvrımlar ömrümüz boyunca bizimle kalıyor. ötürüsıyla kıvrım sayısında, hiç durmadan yeni bilgiler öğrensek de, rastgele bir artış ya da azalış meydana gelmiyor. Yani, yeni bilgiler edinmekle beyin kıvrımları içinde sanıldığı üzere bir alaka yok. Ayrıyeten kıvrım sayısı konusunda net bir söz kullanılamıyor zira bu sayı her bireyde farklı olabiliyor. Bunun niçininin ise kafatasının hacmi ve yapısı olduğu varsayım ediliyor.
Peki, yeni bilgiler öğrendiğimizde beynimizde neler oluyor?
Beyin, yeni bir bilgiyi kabul ettiğinde hızla çalışmaya başlıyor. Bir niyet üretmek yahut yeni bir enstrüman çalmayı öğrenmek üzere tüm aktiviteler için ayrıntıları akılda tutma ya da sürece maksadıyla nöronların birbiriyle irtibat kurması gerekiyor. Her yeni bilgi girişinde kısa müddette yeni bir nöron teması oluşuyor. Öğrenilen bilgiler, sonrasındasında hatırlanmak ya da kullanılmak üzere beynin hafıza merkezinde saklanıyor.
Beyin kıvrımlarının zekâyla direkt bir alakası de bulunmuyor.
Sanılanın tersine zeki insanların beyinlerinin öbür insanlara göre daha kıvrımlı olduğu niyeti gerçeği yansıtmıyor. Periyot dönem tartışma konusu olan bu durum için hekimler ve uzmanlar net tabirler kullanıyor zira yapılan araştırmalar, kıvrım yapısının ve kıvrım sayısının zekâya rastgele bir tesiri olmadığını gösteriyor. Zekânın gerisindeki gücün ise nöron sayıları olduğu düşünülüyor.
Önce beynin kıvrımlarının nasıl oluştuğunu inceleyelim.
Beyin kıvrımlarının nasıl oluştuğuyla ilgili bilimsel bir kanıt yok. Lakin bu kıvrımlar, insan çabucak hemen anne karnındayken gelişmeye başlıyor. Anne rahminde bulunan bir bebeğin beyin yapısı, evvela düz iken vakit içinde kıvrımlar kazanarak gelişiyor. Doğum vakti yaklaşırken kıvrımlar artık tüm sınırlarıyla besbelli hâle geliyor. gelişmenini tamamlamış her insanın beyni kıvrımlı yapısını koruyor lakin beyinde rastgele bir sıhhat sorunu meydana gelirse kıvrımlı yapıda da değişiklikler gözlemlenebiliyor. Az beyin hastalıklarına sahip kimi bireylerde ise beyin kıvrımları olmayabiliyor ya da gerekli ölçüde gelişemeyebiliyor.
Peki, bu kıvrımlar ne işe yarıyor?
Beynin kıvrımlı bir yapıya sahip olması aslında temel olarak kafatasına sığmasını sağlıyor. Ayrıyeten bu kıvrımlı yapı, nöronların daha kolay hareket edebilmesini de birlikteinde getiriyor. Şayet kıvrımlar olmasaydı insan beyninin kafatasına sığması için başının epey daha büyük olması gerekirdi.
Beynin eşsiz bir işleyişi var.
Kıvrımlı yapı; girintilere ve çıkıntılara sahip, kendine has formuyla beynin işleyişini de kolaylaştırıyor. Şayet beyin düz olsaydı nöronlar birbirleriyle bağlantıya geçmek için bu kadar kolay hareket edemezdi. Ayrıyeten muhtemelen nöronlar yayılacak alan arayacaktı zira beyin, kıvrımlara sahip olmadığından yanlış etkileşimler kurmamak için daha geniş bir yüzeye muhtaçlık duyacaktı. her neyse ki kıvrımlar, nöronlar için kestirme yollar oluşturuyor ve bu sayede gerçek nöronlar birbirini süratlice bulabiliyor.
Yeni bir bilgi beynin halini nasıl tesirler?
Beyin yeni bir bilgi edindiğinde nöronlarda gelişme ya da artış gözlemlenebilir, bu sırada beynin farklı kısımları etkin bir biçimde çalışabilir. Kimileri bu esnada beynin kıvrımlarının da artacağını tez ediyor. Pekala, bu biçimde bir şey mümkün olabilir mi? Bu sorunu karşılığı için beynin kıvrımlarına biraz daha yakından bakalım.
Beyin kıvrımları biçim değiştirir mi?
Kafaya alınan darbeler, kurşunlu faydalanmalar, ameliyatlar ve gibisi fizikî tesirler olmadığı sürece beyinde bulunan kıvrımlar değişmiyor. Lakin beyin geliştikçe nöronlar ortası ilişkiler artabiliyor ve beyin esneklik kazanabiliyor. Bu durum yalnızca beşerler için değil, hayvanlar için de geçerliliğini koruyor.
Kıvrımlar devir periyot artıp azalabilir mi?
Doğduğumuz an beynimizde ne kadar kıvrım var ise o kıvrımlar ömrümüz boyunca bizimle kalıyor. ötürüsıyla kıvrım sayısında, hiç durmadan yeni bilgiler öğrensek de, rastgele bir artış ya da azalış meydana gelmiyor. Yani, yeni bilgiler edinmekle beyin kıvrımları içinde sanıldığı üzere bir alaka yok. Ayrıyeten kıvrım sayısı konusunda net bir söz kullanılamıyor zira bu sayı her bireyde farklı olabiliyor. Bunun niçininin ise kafatasının hacmi ve yapısı olduğu varsayım ediliyor.
Peki, yeni bilgiler öğrendiğimizde beynimizde neler oluyor?
Beyin, yeni bir bilgiyi kabul ettiğinde hızla çalışmaya başlıyor. Bir niyet üretmek yahut yeni bir enstrüman çalmayı öğrenmek üzere tüm aktiviteler için ayrıntıları akılda tutma ya da sürece maksadıyla nöronların birbiriyle irtibat kurması gerekiyor. Her yeni bilgi girişinde kısa müddette yeni bir nöron teması oluşuyor. Öğrenilen bilgiler, sonrasındasında hatırlanmak ya da kullanılmak üzere beynin hafıza merkezinde saklanıyor.
Beyin kıvrımlarının zekâyla direkt bir alakası de bulunmuyor.
Sanılanın tersine zeki insanların beyinlerinin öbür insanlara göre daha kıvrımlı olduğu niyeti gerçeği yansıtmıyor. Periyot dönem tartışma konusu olan bu durum için hekimler ve uzmanlar net tabirler kullanıyor zira yapılan araştırmalar, kıvrım yapısının ve kıvrım sayısının zekâya rastgele bir tesiri olmadığını gösteriyor. Zekânın gerisindeki gücün ise nöron sayıları olduğu düşünülüyor.