YingYang
New member
MEHMET ACET
İdlib krizi oldukça bir müddetdir, sıcak gündemin geri planında kalmıştı.
Bunun sebebi, 5 Mart 2020’de sağlanan ateşkesin korunması yardımıyla çatışmalı ortamın yerini gorece sakin bir periyoda bırakmasıydı.
Fakat, son günlerde 1,5 yıllık bu sükûnet havasının bir daha bozulabileceğine dair bir grup işaretler gelmeye başladı.
Geçtiğimiz Cumartesi günü İdlib Gerginliği Azaltma Bölgesi’nde arama tarama faaliyeti daha sonrasında yapılan taarruzda üç askerimiz şehit oldu.
Saldırıyı DAİŞ’le alakalı olduğu söylenen yeni türemiş bir örgüt üstlendi fakat sahiden onlar mı yaptı meçhul.
Ayrıyeten, Rusların hava hücumlarında son devirde bir daha bir artış yaşanıyor.
Bugünlerde İdlib’e bir daha odaklanmayı zarurî hale getiren bir öteki münasebet de, Rusya Devlet Lideri Vladimir Putin’in Kremlin’de ağırladığı Beşar Esed’le birlikte yaptığı basın açıklamasında isim vermeden Türkiye’yi suçlayan kelamlar sarf etmesi oldu.
RUSLAR YENİ BİR HÜCUM DALGASI MI BAŞLATMAK İSTİYOR?
Güvenliği hala risk altında görüldüğü için olsa gerek, Esed’in Moskova’ya yaptığı bu ziyaret, evvelki ziyaretlerde olduğu üzere evvelde duyurulmadı.
Herkes, Esed’in Moskova’ya gittiğini Salı günü Kremlin ve Şam’dan yapılan açıklamalarla öğrenmiş oldu.
Putin, Esed’le yaptığı basın açıklamasında ‘yabancı silahlı güçler’ diyerek, isim vermeden Türkiye’nin Suriye’deki varlığını da maksat alan kelamlar sarf etti:
“Bence şu an Suriye’de en büyük sorun, yabancı silahlı güçler. Birleşmiş Milletler sonucu olmadan ve siz, (Beşar Esed’e hitap ederek) talep etmediğiniz biçimde ülkenin kimi bölgelerinde bulunuyorlar. Bu da açıkça milletlerarası hukuka alışılmamış. Ülkede kimi ceplerde denetim etmesi kolay olmayan teröristlerin taarruzları sürüyor, sivilleri de terörize ediyorlar.”
Bu kelamların içeriğine fazlaca fazla prestij etmenin bir manası yok.
Türkiye, Suriye’den gelen fiili tehditlere karşı, Birleşmiş Milletler muahedesinin ‘meşru müdafaa hakkını’ öngoren açık kararlarına yaslanarak, yani milletlerarası hukuk kurallarını dikkate alarak hudut ötesi operasyonlarını yaptı.
Ankara’nın Suriye’deki varlığının temel öne sürülen sebebini de ‘sınır güvenliği’ oluşturuyor.
Bu kısmını geçelim.
Putin’in üstteki kelamları üzerinde dururken, lisanının altında ne olduğunu anlamak fazlaca daha fazla değer taşıyor.
PUTİN VE ESED YENİ BİR AKIN PLANLAMASI MI YAPTI?
5 Mart 2020’deki ateşkesin öncesinde, yani Şubat 2020’de İdlib alanı, 34 askerimizin şehit olduğu TSK’ya yönelik ağır bir hava bombardımanı ve buna karşılık olarak SİHA sürüleriyle Esed rejimine ağır kayıpların verdirildiği bir savaş ortamına sahne olmuştu.
Asıl hatırlatmak istediğim konu, Putin’in bu çatışmaların hemilk öncesinde, Ocak 2020’de Şam’ı ziyaret ettiği bilgisi.
Şam’ın artık ‘gidilebilecek bir yer’ olduğunu göstermek için yapılmış olan o ziyarette, Esed rejiminin ülkenin geri kalan kesitlerini de ele geçirmek için harekete geçmesine karar verilmiş olmalıydı ki, Şubat 2020’de İdlib bölgesinde Türkiye’nin direncini de kırmayı hedefleyen o hücumlar başlatılmıştı.
Bu bilgilerden yola çıkarak Moskova’daki bu son buluşmada emsal bir karar verilip verilmediğini İdlib’de önümüzdeki süreçte yaşanabilecek yeni bir grup gelişmeler üzerinden anlayabileceğiz.
Putin’in Türkiye’yi gaye alan üstteki kelamları, ‘pozisyon yineından’ mı ibaret?
Yoksa Moskova’daki buluşmada yeni bir atak planlaması mı yapıldı?
Dediğim üzere, bu toplantıdan daha sonra o denli bir planlama yapılıp yapılmadığına dair İdlib alanındaki gelişmeleri bir süre yakından izlemek gerekecek.
Ankara’da bu işler için mesai harcayan çevreler, Türkiye’nin 2020 Şubat ayında SİHA sürüleriyle yaptığı sert ve tesirli operasyon akıllarda olduğu için, gibisi bir senaryoyu kuvvetli bir ihtimal olarak görmüyorlar.
Daha yeni, “Artık tek bir mülteciyi bile kaldırabilecek durumumuz yok” iletisini dünyaya duyuran Ankara’nın, 4 milyona yakın insanın yığıldığı İdlib’den gelebilecek yeni beklenen göçlere karşı kararlı duruşundan vazgeçeceğini düşünmek yanlış olur.
Lakin, Suriye probleminde ‘nihai senaryoya’ dair Ankara ile Moskova’nın konumlarındaki ‘makas açıklığı’ da bir öbür gerçek.
Birkaç yıl evvel bir daha İdlib probleminin birinci gündem konusu olduğu günlerde bu hususları konuştuğumuz üst seviye bir Türk yetkili, Rusya ile “Oyunun sonuna dair ortak bir yaklaşımın olmadığını” hatırlatmıştı.
Bugün için de değişen bir şey yok.
Türkiye ile Rusya’nın Suriye’nin geleceğine dönük yaklaşımları, günün sonunda nasıl bir Suriye görmek istendiğine dair görüşleri, birden fazla yerde birbirine taban tabana zıt bir yerde duruyor.
Bu da, belirli dönemlerle kendisini yine eden bir kriz iklimini birlikteinde getiriyor.
İdlib krizi oldukça bir müddetdir, sıcak gündemin geri planında kalmıştı.
Bunun sebebi, 5 Mart 2020’de sağlanan ateşkesin korunması yardımıyla çatışmalı ortamın yerini gorece sakin bir periyoda bırakmasıydı.
Fakat, son günlerde 1,5 yıllık bu sükûnet havasının bir daha bozulabileceğine dair bir grup işaretler gelmeye başladı.
Geçtiğimiz Cumartesi günü İdlib Gerginliği Azaltma Bölgesi’nde arama tarama faaliyeti daha sonrasında yapılan taarruzda üç askerimiz şehit oldu.
Saldırıyı DAİŞ’le alakalı olduğu söylenen yeni türemiş bir örgüt üstlendi fakat sahiden onlar mı yaptı meçhul.
Ayrıyeten, Rusların hava hücumlarında son devirde bir daha bir artış yaşanıyor.
Bugünlerde İdlib’e bir daha odaklanmayı zarurî hale getiren bir öteki münasebet de, Rusya Devlet Lideri Vladimir Putin’in Kremlin’de ağırladığı Beşar Esed’le birlikte yaptığı basın açıklamasında isim vermeden Türkiye’yi suçlayan kelamlar sarf etmesi oldu.
RUSLAR YENİ BİR HÜCUM DALGASI MI BAŞLATMAK İSTİYOR?
Güvenliği hala risk altında görüldüğü için olsa gerek, Esed’in Moskova’ya yaptığı bu ziyaret, evvelki ziyaretlerde olduğu üzere evvelde duyurulmadı.
Herkes, Esed’in Moskova’ya gittiğini Salı günü Kremlin ve Şam’dan yapılan açıklamalarla öğrenmiş oldu.
Putin, Esed’le yaptığı basın açıklamasında ‘yabancı silahlı güçler’ diyerek, isim vermeden Türkiye’nin Suriye’deki varlığını da maksat alan kelamlar sarf etti:
“Bence şu an Suriye’de en büyük sorun, yabancı silahlı güçler. Birleşmiş Milletler sonucu olmadan ve siz, (Beşar Esed’e hitap ederek) talep etmediğiniz biçimde ülkenin kimi bölgelerinde bulunuyorlar. Bu da açıkça milletlerarası hukuka alışılmamış. Ülkede kimi ceplerde denetim etmesi kolay olmayan teröristlerin taarruzları sürüyor, sivilleri de terörize ediyorlar.”
Bu kelamların içeriğine fazlaca fazla prestij etmenin bir manası yok.
Türkiye, Suriye’den gelen fiili tehditlere karşı, Birleşmiş Milletler muahedesinin ‘meşru müdafaa hakkını’ öngoren açık kararlarına yaslanarak, yani milletlerarası hukuk kurallarını dikkate alarak hudut ötesi operasyonlarını yaptı.
Ankara’nın Suriye’deki varlığının temel öne sürülen sebebini de ‘sınır güvenliği’ oluşturuyor.
Bu kısmını geçelim.
Putin’in üstteki kelamları üzerinde dururken, lisanının altında ne olduğunu anlamak fazlaca daha fazla değer taşıyor.
PUTİN VE ESED YENİ BİR AKIN PLANLAMASI MI YAPTI?
5 Mart 2020’deki ateşkesin öncesinde, yani Şubat 2020’de İdlib alanı, 34 askerimizin şehit olduğu TSK’ya yönelik ağır bir hava bombardımanı ve buna karşılık olarak SİHA sürüleriyle Esed rejimine ağır kayıpların verdirildiği bir savaş ortamına sahne olmuştu.
Asıl hatırlatmak istediğim konu, Putin’in bu çatışmaların hemilk öncesinde, Ocak 2020’de Şam’ı ziyaret ettiği bilgisi.
Şam’ın artık ‘gidilebilecek bir yer’ olduğunu göstermek için yapılmış olan o ziyarette, Esed rejiminin ülkenin geri kalan kesitlerini de ele geçirmek için harekete geçmesine karar verilmiş olmalıydı ki, Şubat 2020’de İdlib bölgesinde Türkiye’nin direncini de kırmayı hedefleyen o hücumlar başlatılmıştı.
Bu bilgilerden yola çıkarak Moskova’daki bu son buluşmada emsal bir karar verilip verilmediğini İdlib’de önümüzdeki süreçte yaşanabilecek yeni bir grup gelişmeler üzerinden anlayabileceğiz.
Putin’in Türkiye’yi gaye alan üstteki kelamları, ‘pozisyon yineından’ mı ibaret?
Yoksa Moskova’daki buluşmada yeni bir atak planlaması mı yapıldı?
Dediğim üzere, bu toplantıdan daha sonra o denli bir planlama yapılıp yapılmadığına dair İdlib alanındaki gelişmeleri bir süre yakından izlemek gerekecek.
Ankara’da bu işler için mesai harcayan çevreler, Türkiye’nin 2020 Şubat ayında SİHA sürüleriyle yaptığı sert ve tesirli operasyon akıllarda olduğu için, gibisi bir senaryoyu kuvvetli bir ihtimal olarak görmüyorlar.
Daha yeni, “Artık tek bir mülteciyi bile kaldırabilecek durumumuz yok” iletisini dünyaya duyuran Ankara’nın, 4 milyona yakın insanın yığıldığı İdlib’den gelebilecek yeni beklenen göçlere karşı kararlı duruşundan vazgeçeceğini düşünmek yanlış olur.
Lakin, Suriye probleminde ‘nihai senaryoya’ dair Ankara ile Moskova’nın konumlarındaki ‘makas açıklığı’ da bir öbür gerçek.
Birkaç yıl evvel bir daha İdlib probleminin birinci gündem konusu olduğu günlerde bu hususları konuştuğumuz üst seviye bir Türk yetkili, Rusya ile “Oyunun sonuna dair ortak bir yaklaşımın olmadığını” hatırlatmıştı.
Bugün için de değişen bir şey yok.
Türkiye ile Rusya’nın Suriye’nin geleceğine dönük yaklaşımları, günün sonunda nasıl bir Suriye görmek istendiğine dair görüşleri, birden fazla yerde birbirine taban tabana zıt bir yerde duruyor.
Bu da, belirli dönemlerle kendisini yine eden bir kriz iklimini birlikteinde getiriyor.