Raşit Küçük Hocamızın Ardından!

baboli

Global Mod
Global Mod
Raşit Küçük Hocamızın Ardından!
İşte İbni Haldun Üniversitesi Mütevelli Heyeti Lideri Prof. Dr. İrfan Gündüz Hoca’nın Raşit Küçük Hocaefendi ile ilgili kaleme aldığı değerlendirmeler…

“önceden giden ahbâba selâm olsun erenler.”

Yurt haricinde bulunmam sebebiyle cenâzesinde ve ta’ziyesinde bulunamayışımın derin hüznü, içimde kapanmaz bir yara. Ağabeyim, dostum, desteğim ve kardeşim Raşit Küçük Beyefendi’nin kaybı ile her vakit sırtımı dayadığım bir duvar güya göçtü. Başımız sıkıştığında başvurduğumuz dağ güya çöktü. Yalnız ve yardımsız kalakaldık. “Arkasında doldurulamayacak bir boşluk bırakarak gitti.” Kelamı en çok Raşit Abi için söylense yeridir.

“Nice bin ehl-i hünerin, bir tutam tuz bile yokmuş aşına;

Öldürüp evvelden anı açlıktan, daha sonra türbe dikerler başına.”


Şeklinde şâirin tabir ettiği kadir-kıymet bilmezlik, Raşit Küçük Beyefendi hayatta iken de o denli olmuştur. “Kör ölür badem gözlü; Kel ölür, sırma saçlı olur.” Kabîlinden, vefâtından daha sonra olmadık ağıtlar yakılır. Ne yazık ki bu durum, Raşit Abi için de o denli olmuş, yaşarken değeri bilinmeyen bir deha olarak hayatış ve öylece Hakk’a yürümüştür. Rabb’im rahmet ve merhametiyle muâmele eylesin. Tek tesellîmiz. Buluşacağımız adrese uğurlanması. Yolların kesiştiği bir yere varması. İnşâallah Cennet-i a’lâ’da buluşuruz.

12 Eylül Cunta idaresinin Erzurum’dan İstanbul’a sürgün etmesiyle kendisini tanıma onuruna eriştim. Kimi vakıf idarelerinde birlikte bulunduk. Kimi vadeli yayınlarda ve yayınevlerinde yayın heyeti üyesi olarak birlikte çalıştık. Kendisine yaklaştıkça gözümüzde büyüyen ve bizi büyüleyen bir samimiyeti vardı. “Dağ yanına vardıkça küçülürmüş.” derler. Geriden ulu gözüken nicelerinin, yaklaşrıkça nasıl cüceleştiğini bakılırsarek hayal kırıklığı yaşadığımızı, “uzaktan sevmek aşkların en hoşu imiş.” Diyerek nasıl pişmanlık duyduğumuzu dikkate alırsak, Raşit Bey’deki kemâlin büyüklüğünü daha âlâ anlarız.

“Yakınlaştığınızda sizi manto üzere bürüyen ve benliğinizi kaplayan kemâl sâhiplerinin eteğinden yapışın ve ayrılmayın. Yaklaştığınızda kalbur üzere delik-deşik olduğu anlaşılan ve kelamının eri olmadığı ortaya çıkan insanlardan uzak durun.” diyen Hocaefendi’nin tabir ettiği kemâl tarifi, âdeta Raşit Abi’de tecessüm etnişti. Hocaefendi’nin İstanbul dışına çıktığında, kendilerine vekâleten İskenderpaşa’da kürsüye çıkması ve Ramûzü’l-ehâdis okutması O’nun ma’nevi özelliğini göstermesi açısından kıymetlidir.

İslâm Dergisi’nde; “Unutulan Sünnetlerimiz” başlığı altında her ay bir makâle yazarken Gerek Fahr-ı Kainat Efendimiz’e gösterdiği hürmet ve gerekse sünnetlere bakışındaki derinlik ve hürmet, her türlü takdirin üzerindedir. Güya baştan aşağı yaşayan canlı sünnet idi. Doktora tezinin konusu olan Abdullah İbn-i Mübarek(r.a.)’le öylesine bütünleşmişti ki O’nun güya günümüzdeki gölgesi ya da izdüşümü üzereydi. sonrasındasında tezini Sevgi Medeniyeti ismiyle neşretmiş ve bu eser Türkiye Muharrirler Birliği tarafınca ödüllendirilmişti.

Antalya Akseki İlçesinin Menteşbey köyü’nde doğdu (1947). Antalya İmam-Hatip Okulu’ndan (1966) ve Konya Yüksek İslâm Enstitüsü’nden (1970) mezun oldu. Erzurum Atatürk Üniversitesi İslâmî İlimler Fakültesi’nde doktora çalışmalarına başladı (1978); 1984’te tabip, 1997’de doçent, 2003’te profesör unvanını aldı. Eski Diyanet İşleri Liderlerinden Ahmet Hamdi Akseki Hocaefendi O’nun hem hemşehrisi, birebir vakitte idolüydü.

Ömrünü Asr-ı Sa’âdet ikliminde yaşama ve yaşatmaya adamış bir muhaddisti. Tevâzuu kendisindeki ilmi derinliği saklar, kimseye hissettirmez. Sorulmadıkça söylemezdi. Hadis-i şerifteki bir kelimeyi söyleyin çabucak onun nerde olduğunu bulur ve kaynağını önünüze sererdi. İmam-Hatip Lisesi öğretmenliği, Lise müdürlüğü, Yüksek İslam Enstitüsü öğretim üyeliği ve Müdürlüğü, İlahiyat Fakültesi öğretim üyeliği ve dekanlığı, Din İşleri Yüksek Heyeti Başkanlığı üzere bir fazlaca nazaranvi hakkıyla yerine getirirken, bilgisini ve pozisyonunu asla “arz-ı endâm etmek için” kullanmamış, “arz-ı hâl etmek için” îfaya itina göstermiştir.

Kaleminde. Kelâmında, bakışı ve duruşunda, harekât ve sekenâtında sadeliği ve samimiyeti hissedilirdi. Duru ve doyuma ulaşmış bir olgunluk ve kemal sâhibiydi.

Yaşar Kandemir ve İsmail Lütfi Çakan Hocalarla beraber senelerca çalışıp kültürümüze kazandırdıkları “Riyazü’s-salihîn Çeviri ve Şerhi”, “tek kaynak Kur’an’dır” denilerek sünnet-i seniyyenin bir kenara itilmek istendiği, Hz. Peygamber’in bayağılaştırılmaya çalışıldığı bir periyotta adeta asr-ı saâdet ikliminin günümüze taşınmasına sebep olmuştur. Sevdiklerinin vefatı ile sevenler de gerilerinden taksit taksit ölürmüş. Raşit Abi’nin vefatı ile yetim-i akran ve yetim-i ahbap kaldtk.

Fahr-ı Kainat Efendimiz, Eşeccü Abdilkays(r.a.)’a: “Sende Allahın sevdiği iki haslet, iki özellik ve hoşluk var: Biri hilim oburu enât” buyurdu. Hilim, akıl, vakar ve sabır; Enât ise, sükûnet ve teennî ile hareket etmek, acelesizlik, sekinet demekti. Sükuneti, teennisi ve telaşsızlığı sadece hal ve davranışlarında değil konuşmasında, seçtiği sözler ve kurduğu cümleler de de hissedilirdi.

Dervişlik anlayışıİ “Yâr olup bâr olmamak” biçiminde tebellür etmişti. Hiç kimseye yük olmak istemez ancak her insanın yâr ve yardımcısı olmaya çalışırdı. Şefkat ve merhameti telaffuz işi değil aksiyon işi olarak görür, kanayan bir yara gördü mü onu sarmaya, bir düşeni görür görmez elinden tutup kaldırmaya çaba ederdi.

Dağ başında münzevî bir dervişlik yerine, çarşı ortasında bir dervişlik anlayışını benimsemiş, “eli kârda gönlü Yârda” olmaya çaba göstermişti.

İlmî, fikrî, idârî, ticârî, ve siyâsî çevreler ve faaliyetler ortasında, şuurlu, bilgili, tesirli bir bilge hoca ve yönlendirici bir danışman olarak bulunmuş ve fitne uyandırmadan hakka ve halka hizmet etme muvaffakiyetini göstermiştir. Gösterişe ve reklama kaçmadan resmi bakılırsavi yanında toplumsal, bilimsel ve kurumsal faaliyetlerini sürdürmüş ve bu tarafıyla akademi dünyasının haricinde ve lakin ömrün ortasında olmayı başarmıştır. Cumhurbaşkanımızın yakın etrafında bulunan Hocamız, Bakanlar Şurası sonucuyla Fatih Camii Hazîresine defnedilmiş, Fatih Sultan Muhammet Han’a komşu olmuştur.

“Raşit Beyefendi, soyadı küçük, kendisi büyük hocaydı.”

R’ûh-ı pür-fütûhlarına el-Fâtiha
 
Üst