YingYang
New member
Gazze Şeridi’nde beyin hücrelerinin kaybı ve bu duruma bağlı küçülmesi manasına gelen beyin atrofisi hastalığı niçiniyle konuşma ve yürüme zorluğu çeken 7 yaşındaki Buseyne Ubeyd, İsrail’in son taarruzlarında bir daha beynine isabet eden şarapnel modülleri niçiniyle hayata gözlerini yumdu.
Buseyne, 7 yıllık kısa ömründe bir hayli zorluk yaşadı. Küçük kızın narin ve zayıf vücudu uzun ve meşakkatli bir tedavi süreci geçirdi. Ailesi kızları güzelleşir umuduyla dört kere onu Gazze’den işgal altındaki Doğu Kudüs’e götürerek oradaki El-Makasıd Hastanesinde tedavi ettirmeye çalıştı.
Beynindeki hasara ve küçülmeye karşın namaz kılmayı öğrenen Buseyne, konuşamamasına ve Kur’an-ı Kerim’den rastgele bir ayet okuyamamasına karşın her ezanın peşinden abdest almak ve namaz kılmak için çabalıyordu.
Buseyne’nin babası Mahmud Ubeyd, onun Kur’an’a olan bağlılığını şu sözlerle anlattı:
“Kur’an okurken mırıldanıyordu ancak gerçek okuduğuna emindim.”
Yiyecek almaya çıkan babasının peşinden mevte gitti
Buseyne, geçen ay İsrail’in Gazze’ye yönelik atakları devam ederken, yiyecek almaya giden babasına yetişmek için dizlerinin üstünde sürünerek dışarı çıktı.
Gazze’nin kuzeyinde yer alan Cibaliya Mülteci Kampı’ndaki bir apartmanın üçüncü katında yaşayan Buseyne, dizlerindeki acıya karşın aşağıya kadar inmeyi başardı.
Meskenin küçük bahçesinde babasını arayan Buseyne, onu bulamayınca olduğu yere oturarak dönmesini beklemeye başladı. Fakat bu sırada İsrail savaş uçaklarından atılan ve konutlarının yakınına düşen bir roketin şarapnel kesimleri küçük Buseyne’nin başına isabet etti.
“Buseyne kanlar arasındaydi”
Baba Mahmud, o anları anlatırken, düşen roketin adeta bir zelzele tesiri yaptığını, her insanın sağa sola kaçıştığını, daha sonrasında meskeninin yakınlarından gelen çığlık sesleriyle oraya yanlışsız yöneldiğini lisana getirdi.
Neler olup bittiğini anlamak için meskene koştuğunu belirten acılı baba, “Buseyne kanlar ortasındaydı. Çabucak kucağıma aldım ve caddeye koştum. Yolda bir ambulansa rastladık. Ambulansa binice hekimler, bir şarapnel kesiminin Buseyne’nin başına saplandığını söylemiş olduler ve ‘Kızın şehit oldu’ dediler. Bu haber üzerime düşen bir yıldırım üzereydi.” sözlerini kullandı.
Buseyne’den geriye gülümseyen fotoğrafı kaldı
Buseyne, Ramazan Bayramı’nın birinci günü bayramlıklarını giymiş bir biçimde annesinin telefonuyla fotoğraf çekilmişti.
Anne Aişe Ubeyd, İsrail’in Gazze’ye yönelik akınları başladığında, Buseyne’yi keyifli etmek ve bombardıman seslerini unutturmak için ona bayramlık aldığını, kızının elbiseyi gördüğü anda elini havaya kaldırarak sevinçle mırıldanmaya başladığını anlattı.
Acılı anne, “Onu her mutsuz gördüğümde, elbiseyi dolaptan çıkarıp ona gösteriyor ve bu kimin diyerek onu sevindirmeye çalışıyordum. O da ‘Benim’ diyordu.” dedi.
Kızının gördüğü tedaviye karşılık verip biraz da olsa güzelleşme gösterdiğini ve yavaş yavaş yürümeye başladığını söyleyen Aişe Ubeyd, “Daha fazla güzelleşme göstermesini ve konuşma, okuma meselesine tahlil bulmayı bekliyorduk.” diye konuştu.
Bayramın ikinci günü ömrünü kaybeden Buseyne’den geriye gerçekleşemeyen hayaller ve bayram günü çekildiği o fotoğraf kaldı.
“Ne hatası vardı da onu öldürdüler ?”
Buseyne’yi fazlaca özlediğini ve onun konutun sevinç kaynağı olduğunu söyleyen 10 yaşındaki kız kardeşi ise yaşananlara mana veremiyor ve “Ne kabahati vardı da onu öldürdüler ?” diye soruyor.
Ailesi Buseyne’yi iki sefer kaybetti
Anne Aişe, Buseyne’nin hastalığının genetik olduğunu, tıpkı ismi taşıyan ablasının da bu hastalıktan vefat ettiğini söylemiş oldu ve şunları kaydetti:
“Ona ablasının ismini verdim. Allah’ın onu, 9 sene evvel tıpkı hastalıktan vefat eden ablasının yerine bize bağışladığını düşünmüştük.”
Ailesi, ablasıyla tıpkı ismi taşıyan Buseyne’yi bir daha onun yanına defnetti.
Buseyne, 7 yıllık kısa ömründe bir hayli zorluk yaşadı. Küçük kızın narin ve zayıf vücudu uzun ve meşakkatli bir tedavi süreci geçirdi. Ailesi kızları güzelleşir umuduyla dört kere onu Gazze’den işgal altındaki Doğu Kudüs’e götürerek oradaki El-Makasıd Hastanesinde tedavi ettirmeye çalıştı.
Beynindeki hasara ve küçülmeye karşın namaz kılmayı öğrenen Buseyne, konuşamamasına ve Kur’an-ı Kerim’den rastgele bir ayet okuyamamasına karşın her ezanın peşinden abdest almak ve namaz kılmak için çabalıyordu.
Buseyne’nin babası Mahmud Ubeyd, onun Kur’an’a olan bağlılığını şu sözlerle anlattı:
“Kur’an okurken mırıldanıyordu ancak gerçek okuduğuna emindim.”
Yiyecek almaya çıkan babasının peşinden mevte gitti
Buseyne, geçen ay İsrail’in Gazze’ye yönelik atakları devam ederken, yiyecek almaya giden babasına yetişmek için dizlerinin üstünde sürünerek dışarı çıktı.
Gazze’nin kuzeyinde yer alan Cibaliya Mülteci Kampı’ndaki bir apartmanın üçüncü katında yaşayan Buseyne, dizlerindeki acıya karşın aşağıya kadar inmeyi başardı.
Meskenin küçük bahçesinde babasını arayan Buseyne, onu bulamayınca olduğu yere oturarak dönmesini beklemeye başladı. Fakat bu sırada İsrail savaş uçaklarından atılan ve konutlarının yakınına düşen bir roketin şarapnel kesimleri küçük Buseyne’nin başına isabet etti.
“Buseyne kanlar arasındaydi”
Baba Mahmud, o anları anlatırken, düşen roketin adeta bir zelzele tesiri yaptığını, her insanın sağa sola kaçıştığını, daha sonrasında meskeninin yakınlarından gelen çığlık sesleriyle oraya yanlışsız yöneldiğini lisana getirdi.
Neler olup bittiğini anlamak için meskene koştuğunu belirten acılı baba, “Buseyne kanlar ortasındaydı. Çabucak kucağıma aldım ve caddeye koştum. Yolda bir ambulansa rastladık. Ambulansa binice hekimler, bir şarapnel kesiminin Buseyne’nin başına saplandığını söylemiş olduler ve ‘Kızın şehit oldu’ dediler. Bu haber üzerime düşen bir yıldırım üzereydi.” sözlerini kullandı.
Buseyne’den geriye gülümseyen fotoğrafı kaldı
Buseyne, Ramazan Bayramı’nın birinci günü bayramlıklarını giymiş bir biçimde annesinin telefonuyla fotoğraf çekilmişti.
Anne Aişe Ubeyd, İsrail’in Gazze’ye yönelik akınları başladığında, Buseyne’yi keyifli etmek ve bombardıman seslerini unutturmak için ona bayramlık aldığını, kızının elbiseyi gördüğü anda elini havaya kaldırarak sevinçle mırıldanmaya başladığını anlattı.
Acılı anne, “Onu her mutsuz gördüğümde, elbiseyi dolaptan çıkarıp ona gösteriyor ve bu kimin diyerek onu sevindirmeye çalışıyordum. O da ‘Benim’ diyordu.” dedi.
Kızının gördüğü tedaviye karşılık verip biraz da olsa güzelleşme gösterdiğini ve yavaş yavaş yürümeye başladığını söyleyen Aişe Ubeyd, “Daha fazla güzelleşme göstermesini ve konuşma, okuma meselesine tahlil bulmayı bekliyorduk.” diye konuştu.
Bayramın ikinci günü ömrünü kaybeden Buseyne’den geriye gerçekleşemeyen hayaller ve bayram günü çekildiği o fotoğraf kaldı.
“Ne hatası vardı da onu öldürdüler ?”
Buseyne’yi fazlaca özlediğini ve onun konutun sevinç kaynağı olduğunu söyleyen 10 yaşındaki kız kardeşi ise yaşananlara mana veremiyor ve “Ne kabahati vardı da onu öldürdüler ?” diye soruyor.
Ailesi Buseyne’yi iki sefer kaybetti
Anne Aişe, Buseyne’nin hastalığının genetik olduğunu, tıpkı ismi taşıyan ablasının da bu hastalıktan vefat ettiğini söylemiş oldu ve şunları kaydetti:
“Ona ablasının ismini verdim. Allah’ın onu, 9 sene evvel tıpkı hastalıktan vefat eden ablasının yerine bize bağışladığını düşünmüştük.”
Ailesi, ablasıyla tıpkı ismi taşıyan Buseyne’yi bir daha onun yanına defnetti.