Filistinli çocukların Türkiye hayali İsrail’in katliamlarıyla yarım kaldı

YingYang

New member
İsrail’in 10 Mayıs’tan itibaren 11 gün boyunca vurduğu Gazze’de 66’sı çocuk, 39’u bayan olmak üzere en az 254 Filistinli ömrünü kaybetti.

İsrail ataklarından geriye göz yaşlı anneler, babalar, yetim ve öksüz çocukların yanı sıra Gazze’nin biroldukca bölgesinde göze çarpan enkazlar kaldı.

Taarruzlar niçiniyle biroldukça ailenin hayalleri de yiten canlarla toprağa gömüldü. İsrail’in atakları niçiniyle hayallerini toprağa gömmek zorunda kalan ailelerden biri de 7 kişilik Hadidi ailesi oldu.

Anne ve 4 çocuğu hayatını kaybetti

Anne Maha Ebu Hatab, oğulları Suheyb (14), Yahya (11), Abdurrahman (8), Usame (6) ve 5 aylık Ömer’e bayramlıklarını giydirerek yakında ikamet eden ailesinin meskenine bayramlaşmaya gitmişti.

İsrail ordusu 15 Mayıs’ta Maha ve çocuklarının bayramlaşmak için gittiği Şati Mülteci Kampı’ndaki Hatab ailesine ilişkin meskeni amaç aldı.



Taarruzda, Maha, oğulları Suheyb, Yahya, Abdurrahman, Usame’nin yanı sıra Hatab ailesinden anne Yasemin Hassan, Yusuf (11), Bilal (9), Meryem (8), ve Yamen (6) hayatını yitirdi.

Bombardımanın gayesindeki konutun enkazından Hadidi’nin 5 aylık oğlu Ömer ile Hatab ailesinin 4 yaşındaki kızı Mariya yaralı kurtarıldı.

5 aylık oğlu Ömer ile bir başına

Taarruzda 4 çocuğu ve eşini kaybeden, 5 aylık oğlu Ömer ile bir başına kalan Muhammed el-Hadidi, yaşadıklarını AA muhabirine anlattı.

Baba Hadidi, hücumda ömrünü kaybeden en büyük oğlu Suheyb’in kuş beslemeyi sevdiğini ve konutun tüm işlerini onun yaptığını belirtti.



Suheyb’den geriye beslediği kuşların kaldığını lisana getiren Hadidi, oğlunun Türkiye’ye gitmek istediğini ve çalışıp hoş bir hayat kurmayı hedeflediğini kaydetti.

Hadidi, tıpkı atakta hayata gözlerini yuman ikinci çocuğu Yahya’nın ise teknolojik aletlerle ilgilendiğini ve pilot olmayı hayal ettiğini söz etti.

Türkçe kursuna yazılmışlar

Kız kardeşi ile 2013’te İstanbul’u ziyaret ettiklerini belirten Hadidi, şunları söylemiş oldu:

“O günden bu yana o ülkeye (Türkiye’ye) âşık oldum. Türkiye’yi epey sevdim. Buraya döndükten daha sonra aileme Türkiye halkının bize karşı davranışlarından bahsettim. Birfazlaca insan onları tanımadığım biçimde yalnızca Filistinli olduğum için bana ikramlar verdi. İşte bu durumları anlattığımda çocuklarım ‘Türkiye’ye gidelim orada yaşayalım’ dediler. Ben de onlara ‘inşallah bakalım’ demiştim.”

Hadidi, Türkiye’ye gitme hayaliyle çocuklarına pasaport çıkarttığını, Türkçe kursuna bile yazıldıklarını aktardı.

“Türkiye’ye gitmiyor muyuz baba?”

Türkçe kursunun birinci kurunu tamamladıktan daha sonra Türkiye’ye gitmek için gerekli evrakları hazırlamaya başladıklarını lisana getiren Hadidi, kelamlarını şu biçimde sürdürdü:

“Çocuklarım da Türkiye’ye âşık olmuşlardı. İsmi Türkiye olan her şeye. Hatta Abdurrahman da ‘hadi gidelim’ deyip dururdu. Oğlum Suheyb bile o son gün, meskenin vurulduğu günün sabahında ‘Baba gitmiyor muyuz’ diye sormuştu. Ben de ona pasaportları hazırlıyorum demiştim.”



Türkiye’ye gitmek için oğulları Usame ve Abdurrahman için aldığı pasaportları gösteren acılı baba, “Abdurrahman birkaç gün evvel ‘Baba artık gidelim, yeter’ demişti. Bu da Yahya’nın pasaportu, ben de hazırlıkları tamamlamaya çalışıyordum” sözlerini kullandı.

Konutun en büyük oğlu Suheyb’in kendi elleriyle hazırladığı ay yıldız da ailenin Türkiye sevgisini gözler önüne seren anılar içinde kaldı.
 
Üst