YingYang
New member
Suriye’de 2011’de patlak veren halk ayaklanmasının bir iç savaşa dönüşmesinden daha sonra, silahlı muhalif kümeler 2014 itibariyle başşehir Şam sonlarına dayanmıştı. Tıpkı yılın haziran ayında ortaya çıkan bir terör örgütü ise, direkt muhaliflere yönelik taarruzlarıyla ve imza attığı epeyce sayıda kanlı hareketle kelam konusu süreci bilakis çevirdi.
El Kaide’den ayrılan kümelerin meydana getirdiği “Irak-Şam İslam Devleti” (Arapça kısaltmasıyla: DEAŞ) isimli kelamda hilafet tezindeki örgüt, gerçekleştirdiği infazları Hollywood usulü profesyonel üretimlerle dünyaya yansıttı. Adeta birer kaygı sinemasını andıran bu infazlar DEAŞ’ın acımasızlığını gösterirken, kolay halkın gözünde de örgüte yönelik paniği artırdı.
İŞGALE MÜNASEBET
DEAŞ’ın düzenlediği terör hareketlerinin akabinde, ABD ve Batılı güçler, Suriye ve Irak’taki askerî faaliyetlerini ağırlaştırdı. Bu çerçevede Ortadoğu’nun en eski kentlerinden Musul, savaş uçaklarının bombardımanıyla büsbütün harabeye dönerken, Suriye’de DEAŞ’tan boşalan yerleri PKK ile iltisaklı terör kümelerinin alması dikkatlerden kaçmadı.
İran da, tıpkı ABD üzere, DEAŞ örgütünü kendi bölgesel maksatları için kullanmaktan geri durmadı. Bilhassa Irak’ta DEAŞ mensuplarının terk ettiği bölgeler süratli bir biçimde Şii milis kümelerin denetimine verildi.
Son olarak Suriye’nin Atme kasabasına düzenlenen ABD operasyonu, DEAŞ münasebet gösterilerek hangi yeni senaryoların hayata geçirileceği sorusun akıllara getirdi.
DAYANAK YOK
İslâm dünyası ve Müslüman ülkelerin genelinde, DEAŞ’a kitlesel bir dayanak bulunmuyor. Bilakis Müslümanlar ismine yapılan sayısız resmî açıklamada, örgütün sergilediği terör aksiyonları kuvvetli halde kınandı. Buna karşın Batı basınında ve kamuoyunda DEAŞ için daima olarak “radikal İslamcı terör örgütü” tanımlaması yapılarak, alışıldık oryantalist telaffuzlar devam ettiriliyor.
Sivil vefatları kimden sorulacak?
“DEAŞ mücadele” nedeni öne sürülerek düzenlenen operasyonlarda dünyanın gözünü kapattığı bir konu da, sivil vefatları. Şimdiye kadar yayınlanan epey sayıda rapor, kelam konusu operasyonlarda on binlerce sivilin hayatını yitirdiğini ortaya koyuyor. Bu kayıplar konusunda rastgele bir sorgulama süreci işletilmezken, özellikle Batılı ülkelerin sergilediği sorumsuz hal, sıkıntının kördüğüm haline gelmesindeki birinci etken.
El Kaide’den ayrılan kümelerin meydana getirdiği “Irak-Şam İslam Devleti” (Arapça kısaltmasıyla: DEAŞ) isimli kelamda hilafet tezindeki örgüt, gerçekleştirdiği infazları Hollywood usulü profesyonel üretimlerle dünyaya yansıttı. Adeta birer kaygı sinemasını andıran bu infazlar DEAŞ’ın acımasızlığını gösterirken, kolay halkın gözünde de örgüte yönelik paniği artırdı.
İŞGALE MÜNASEBET
DEAŞ’ın düzenlediği terör hareketlerinin akabinde, ABD ve Batılı güçler, Suriye ve Irak’taki askerî faaliyetlerini ağırlaştırdı. Bu çerçevede Ortadoğu’nun en eski kentlerinden Musul, savaş uçaklarının bombardımanıyla büsbütün harabeye dönerken, Suriye’de DEAŞ’tan boşalan yerleri PKK ile iltisaklı terör kümelerinin alması dikkatlerden kaçmadı.
İran da, tıpkı ABD üzere, DEAŞ örgütünü kendi bölgesel maksatları için kullanmaktan geri durmadı. Bilhassa Irak’ta DEAŞ mensuplarının terk ettiği bölgeler süratli bir biçimde Şii milis kümelerin denetimine verildi.
Son olarak Suriye’nin Atme kasabasına düzenlenen ABD operasyonu, DEAŞ münasebet gösterilerek hangi yeni senaryoların hayata geçirileceği sorusun akıllara getirdi.
DAYANAK YOK
İslâm dünyası ve Müslüman ülkelerin genelinde, DEAŞ’a kitlesel bir dayanak bulunmuyor. Bilakis Müslümanlar ismine yapılan sayısız resmî açıklamada, örgütün sergilediği terör aksiyonları kuvvetli halde kınandı. Buna karşın Batı basınında ve kamuoyunda DEAŞ için daima olarak “radikal İslamcı terör örgütü” tanımlaması yapılarak, alışıldık oryantalist telaffuzlar devam ettiriliyor.
Sivil vefatları kimden sorulacak?
“DEAŞ mücadele” nedeni öne sürülerek düzenlenen operasyonlarda dünyanın gözünü kapattığı bir konu da, sivil vefatları. Şimdiye kadar yayınlanan epey sayıda rapor, kelam konusu operasyonlarda on binlerce sivilin hayatını yitirdiğini ortaya koyuyor. Bu kayıplar konusunda rastgele bir sorgulama süreci işletilmezken, özellikle Batılı ülkelerin sergilediği sorumsuz hal, sıkıntının kördüğüm haline gelmesindeki birinci etken.