Bir üniversitenin, devam masrafını yıllık yaklaşık 100.000 dolar olarak listeleme cesaretine sahip olması yalnızca zaman meselesiydi. İlk kez bu baharda göreceğiz.
Vanderbilt Üniversitesi'ne yeni kabul edilen bir mühendislik öğrencisine yazılan mektupta toplam fiyat (oda, yemek, kişisel harcamalar, güçlü bir dizüstü bilgisayar) 98.426 dolar olarak listeleniyordu. Nashville kampüsünden evinden Los Angeles ya da Londra'ya yıl içinde üç kez seyahat eden bir öğrenci altı haneli gelir elde edebilir.
Bu göz kamaştırıcı toplam bir anormalliktir. Üniversiteye giden öğrencilerin yalnızca çok küçük bir kısmı yakın zamanda bu tutara yakın bir ödeme yapacak ve Vanderbilt öğrencilerinin (ihtiyaca dayalı veya liyakate dayalı yardım almayanlar) yaklaşık yüzde 35'i liste fiyatının tamamını ödeyecek.
Ancak başvuru sahiplerinin büyük çoğunluğunu reddeden birkaç düzine diğer kolej ve üniversitenin birkaç yıl içinde bu eşiğe ulaşması muhtemeldir. Onun bu çizgiyi aşma isteği, diploma almaya karar veren herkes için iki soruyu gündeme getiriyor: Bu nasıl ortaya çıktı ve muhtemelen buna değer mi?
Kim ne ödüyor?
College Board'a göre, 2023-24'te özel, kar amacı gütmeyen dört yıllık okullarda öğrenim ücreti, ücretler, oda ve yemek için ortalama liste fiyatı 56.190 dolardı. Dört yıllık devlet kolejlerinde, eyaletteki öğrenciler ortalama 24.030 $ etiket fiyatı ödemek zorundaydı.
Ancak pek çok insanın ödediği miktar bu değil, hatta yakın bile değil. Üniversite Kurulunun 2023 raporunda kullandığı federal verilere göre, 2019-20 öğretim yılında, iki yıllık kolejlere tam zamanlı devam eden eyalet öğrencilerinin yüzde 39'u, tüm öğrenim ücretlerini ve ücretlerini karşılamaya yetecek kadar hibe aldı (ancak yaşam masrafları okula gitmeyi son derece zorlaştırabilir). Dört yıllık devlet okullarında yüzde 31'i öğrenim ve ücretler için hiçbir ödeme yapmazken, özel kolej ve üniversitelerdeki öğrencilerin yüzde 18'i aynı tekliften yararlanmaya hak kazandı.
Bu özel kolejler her gelir seviyesinden insana önemli indirimler sunmaya devam ediyor. Ulusal Kolej ve Üniversite İşletme Görevlileri Birliği tarafından yapılan bir araştırma, kar amacı gütmeyen özel kolejlerin ve üniversitelerin, 2022-23 öğretim yılında normal oranlara kıyasla öğrenim ücretlerini yüzde 56 oranında azalttığını ortaya çıkardı.
Vanderbilt ayrıca indirimler sunuyor ve mali yardım son derece cömert. Bu yılın başlarında, geliri 150.000 dolar veya daha az olan ailelerin çoğu durumda okul ücreti ödemeyeceği açıklanmıştı.
Ancak ihtiyaç temelli veya liyakate dayalı yardım almayan 2.000'den fazla öğrenci yakında 100.000 dolar veya daha fazla ödeyecek. Vanderbilt'in neden bu kadar çok paraya ihtiyacı var?
Para nereye gidiyor
Muazzam bağışlara sahip bazı küçük liberal sanatlar kolejlerindeki okullar, 100.000 doların bile bir öğrencinin ortalama eğitim maliyetini karşılayamayacağını söylüyor. Örneğin Williams College, öğrenci başına liste fiyatından yaklaşık 50.000 $ daha fazla harcadığını söylüyor.
Başka bir deyişle: herkes sübvansiyon alıyor. Belki de liste fiyatının da 100.000 doların üzerinde olması gerekir ki, vakfın zengin ailelere gereksiz yardım yapmasın. Veya belki de bu kadar yüksek bir fiyat, orada bedava yolculuk yapabileceklerini bilmeyen düşük gelirli başvuru sahiplerini caydırabilir.
Vanderbilt'e göre öğrenci başına harcama 119.000 dolar. Finanstan sorumlu rektör yardımcısı Brett Sweet e-postayla yaptığı açıklamada, “Ödül ile katılım maliyeti arasındaki fark, bağışlarımız ve bağışçıların ve mezunlarımızın cömert hayırseverliği tarafından finanse ediliyor” dedi.
Okulda hiç kimse bu numarayı açıklamak için benimle buluşmaz ya da bu konuda konuşmak için aramaz. Ancak Vanderbilt'in mali raporları şirketin parasını nasıl harcadığına dair ipuçları veriyor. 2023 mali yılında işletme giderlerinin yüzde 52'si fakülte, personel ve öğrencilerin maaş ve ücretlerinin yanı sıra yan haklara gitti.
“Üniversite Neden Bu Kadar Maliyetli?” yazan iki akademisyen Robert B. Archibald ve David H. Feldman, kitaplarında bu kurumlardaki işçilik maliyetlerinin neden bu kadar hassas olduğunu açıkladılar.
“Temel faktörler, yüksek öğretimin kişisel bir hizmet olması, emek tasarrufu sağlayan büyük üretkenlik kazanımları yaşamamış olması ve kolejlerde ve üniversitelerde çok önemli olan yüksek vasıflı işçilerin ücretlerinin hızla artmasıdır” dediler. “Bunlar makroekonomik faktörler. Yüksek öğrenimdeki herhangi bir patolojiyle pek ilgisi yok.”
Sektörü eleştirenler hâlâ öğrenim ücretlerini artıran ve maaşları şişiren bir tür idari şişkinlik olduğuna inanıyor. Peki şişkinlik tam olarak nedir?
Yönetim, engelli kişilerin üniversiteye giriş ve üniversite aracılığıyla erişimine izin veren ve okulların kadınlara karşı ayrımcılık yapmasını engelleyen yasalar gibi uyumu denetler. Bir düzenlemeyi beğenmezsek farklı yasa koyuculara oy verebiliriz.
Benzer şekilde, serbest piyasada aileler daha az sayıda ruh sağlığı uzmanına ve onların amirlerine, bilgisayar ağı yöneticilerine, akademik danışmanlara veya kariyer danışmanlarına ihtiyaç duyarlarsa alternatif seçimler yapabilirler. Vanderbilt Şansölyesi Daniel Diermeier'in geçen sonbaharda Family Weekend'de yanıtladığı ilk (önceden incelenmiş) soru, okulun yıllık U.S. News sıralamasında beş sıra gerilemesinin ardından Vanderbilt'in kariyer danışmanlığına daha fazla yatırım yapması gerekip gerekmediğiydi.
Buna değer mi?
Her ne kadar pek çok aile uygun fiyatlı yatılı temel eğitim için sıraya girmese de, hala bunun değeri hakkında pek çok güzel soru soruyorlar. Peki 400.000 dolarlık bir üniversite eğitimi buna değer mi?
Duruma göre değişir ve cevabın geleceğini biliyordun, değil mi?
Aday öğrencilerin çoğu gelirlerinin ne olduğunu merak eder ve lisans derecesi programlarını aramak için federal hükümetin Üniversite Puan Kartı web sitesini kullanabilirsiniz. Program düzeyindeki bu veriler, mezuniyetlerine dört yıl kalan mezunlar için mevcuttur, ancak yalnızca federal mali yardım almış olanlar için geçerlidir.
Vanderbilt'in biyomedikal / tıp mühendisliği bölümleri dört yılda ortalama 94.340 $ kazanıyor. İngiliz dili ve edebiyatı bölümleri 53.767 $ kazanıyor.
Bunlar iyi sonuçlar ama bunlar Vanderbilt'e özgü mü? Haber bülteni bana orada olup bitenler hakkında bilgi veren mali müşavir ve yüksek öğrenim uzmanı Julian Treves, “Önemli bir devlet üniversitesinden, Vanderbilt'te alacağınız kadar değerli bir mühendislik diploması alabilirsiniz” dedi.
Birkaç günümü Vanderbilt'in üniversite kayıt işlerinden sorumlu müdür yardımcısı Douglas L. Christiansen'in benimle konuşmasını ve bu soruları daha net ve daha ayrıntılı yanıtlamasını sağlamaya çalışarak geçirdim, ancak yapamadım. Bir üniversite sözcüsü onun adına bana bazı genel bilgiler gönderdi. Açıklamada, “Fakültemizin kalitesinden, programlarımıza, tesislerimize ve araştırma laboratuvarlarımıza, öğrencilerimizin akademik, duygusal ve sosyal refahını desteklemek için sunduğumuz hizmetlere kadar her düzeyde mükemmelliğe kararlıyız” dedi.
Somut bir yanıtın gelmeyeceğini düşünerek yaklaşık 125 öğrenci adayının katıldığı grup bilgilendirme etkinliğine katıldım ve orada sorular sordum. Soruyu yanıtlayan kıdemli kabul görevlisi yanıt vermeyi reddetti. Bunu daha önce hiç görmemiştim ve yıllar boyunca onlarca okulda bu oturumlara katıldım.
Peki rekabetçi bir pazardaki bir oyuncu, zorunlu değilse neden bu soruyu gerçekten cevaplasın ki? Kaliteye (memnuniyet puanları, müşteri memnuniyeti, öğrenme ölçütleri, arkadaşlıkların geri dönüşü, kariyer ağlarının gücü) ilişkin kamuya açık, sektör çapındaki niceliksel veriler olmadan, liste fiyatı tek başına en azından bazı alıcılar için mükemmellik sinyali olarak hizmet ediyor.
Ve her yıl binlerce başvuru sahibi, okul başvuru sahiplerinin büyük çoğunluğunu reddetse bile, gönüllü olarak liste fiyatını ödemeyi taahhüt ederek bu sinyale yanıt verir. Veya belki de Vanderbilt ve benzeri okullar başvuranların büyük çoğunluğunu reddettiği için gönüllü oluyorlar.
Dolayısıyla 100.000 dolarlık bir liste fiyatı bizim önceliğimiz değil. Zengin insanların lüks hizmetleri özgürce satın almaları gösterisi yeni bir şey değil, her ne kadar tamamen incelemeye değer bir konu olsa da (ve bilim insanları tarafından da çok az incelenen bir olgu, öhöm).
Ne Dır-dir yani bir sorun mu var? Vanderbilt Eğitim ve İnsani Gelişme Koleji'nde kamu politikası ve yüksek öğrenim alanında doçent olan Brent Joseph Evans, kariyerine Virginia Üniversitesi'nde kabul memuru olarak başladı. Orada tesisi New England'daki yatılılara ve Appalachian eteklerindeki gençlere sattı.
Birçoğu dünyanın Vanderbilt'lerine bile giremese de, ilk grup yılda 100.000 dolar ödeyebilirdi. Mutlaka bir yerlerde yollarını bulacaklardır.
Ama bu ikinci grup? Profesör Evans onun okula erişimi konusunda endişeli.
“Düşük maliyetle devlet üniversitesi sistemine girmelerini ve orta sınıfta kalmalarını sağlayacak iyi maaşlı bir kariyer bulmalarını önemsemeliyiz” dedi. “Seçkin üniversitelerin yaptıklarıyla ilgili gerilimlerin bazen bizi toplum olarak önemsediğimiz şeylerden uzaklaştırdığını düşünüyorum.”
Vanderbilt Üniversitesi'ne yeni kabul edilen bir mühendislik öğrencisine yazılan mektupta toplam fiyat (oda, yemek, kişisel harcamalar, güçlü bir dizüstü bilgisayar) 98.426 dolar olarak listeleniyordu. Nashville kampüsünden evinden Los Angeles ya da Londra'ya yıl içinde üç kez seyahat eden bir öğrenci altı haneli gelir elde edebilir.
Bu göz kamaştırıcı toplam bir anormalliktir. Üniversiteye giden öğrencilerin yalnızca çok küçük bir kısmı yakın zamanda bu tutara yakın bir ödeme yapacak ve Vanderbilt öğrencilerinin (ihtiyaca dayalı veya liyakate dayalı yardım almayanlar) yaklaşık yüzde 35'i liste fiyatının tamamını ödeyecek.
Ancak başvuru sahiplerinin büyük çoğunluğunu reddeden birkaç düzine diğer kolej ve üniversitenin birkaç yıl içinde bu eşiğe ulaşması muhtemeldir. Onun bu çizgiyi aşma isteği, diploma almaya karar veren herkes için iki soruyu gündeme getiriyor: Bu nasıl ortaya çıktı ve muhtemelen buna değer mi?
Kim ne ödüyor?
College Board'a göre, 2023-24'te özel, kar amacı gütmeyen dört yıllık okullarda öğrenim ücreti, ücretler, oda ve yemek için ortalama liste fiyatı 56.190 dolardı. Dört yıllık devlet kolejlerinde, eyaletteki öğrenciler ortalama 24.030 $ etiket fiyatı ödemek zorundaydı.
Ancak pek çok insanın ödediği miktar bu değil, hatta yakın bile değil. Üniversite Kurulunun 2023 raporunda kullandığı federal verilere göre, 2019-20 öğretim yılında, iki yıllık kolejlere tam zamanlı devam eden eyalet öğrencilerinin yüzde 39'u, tüm öğrenim ücretlerini ve ücretlerini karşılamaya yetecek kadar hibe aldı (ancak yaşam masrafları okula gitmeyi son derece zorlaştırabilir). Dört yıllık devlet okullarında yüzde 31'i öğrenim ve ücretler için hiçbir ödeme yapmazken, özel kolej ve üniversitelerdeki öğrencilerin yüzde 18'i aynı tekliften yararlanmaya hak kazandı.
Bu özel kolejler her gelir seviyesinden insana önemli indirimler sunmaya devam ediyor. Ulusal Kolej ve Üniversite İşletme Görevlileri Birliği tarafından yapılan bir araştırma, kar amacı gütmeyen özel kolejlerin ve üniversitelerin, 2022-23 öğretim yılında normal oranlara kıyasla öğrenim ücretlerini yüzde 56 oranında azalttığını ortaya çıkardı.
Vanderbilt ayrıca indirimler sunuyor ve mali yardım son derece cömert. Bu yılın başlarında, geliri 150.000 dolar veya daha az olan ailelerin çoğu durumda okul ücreti ödemeyeceği açıklanmıştı.
Ancak ihtiyaç temelli veya liyakate dayalı yardım almayan 2.000'den fazla öğrenci yakında 100.000 dolar veya daha fazla ödeyecek. Vanderbilt'in neden bu kadar çok paraya ihtiyacı var?
Para nereye gidiyor
Muazzam bağışlara sahip bazı küçük liberal sanatlar kolejlerindeki okullar, 100.000 doların bile bir öğrencinin ortalama eğitim maliyetini karşılayamayacağını söylüyor. Örneğin Williams College, öğrenci başına liste fiyatından yaklaşık 50.000 $ daha fazla harcadığını söylüyor.
Başka bir deyişle: herkes sübvansiyon alıyor. Belki de liste fiyatının da 100.000 doların üzerinde olması gerekir ki, vakfın zengin ailelere gereksiz yardım yapmasın. Veya belki de bu kadar yüksek bir fiyat, orada bedava yolculuk yapabileceklerini bilmeyen düşük gelirli başvuru sahiplerini caydırabilir.
Vanderbilt'e göre öğrenci başına harcama 119.000 dolar. Finanstan sorumlu rektör yardımcısı Brett Sweet e-postayla yaptığı açıklamada, “Ödül ile katılım maliyeti arasındaki fark, bağışlarımız ve bağışçıların ve mezunlarımızın cömert hayırseverliği tarafından finanse ediliyor” dedi.
Okulda hiç kimse bu numarayı açıklamak için benimle buluşmaz ya da bu konuda konuşmak için aramaz. Ancak Vanderbilt'in mali raporları şirketin parasını nasıl harcadığına dair ipuçları veriyor. 2023 mali yılında işletme giderlerinin yüzde 52'si fakülte, personel ve öğrencilerin maaş ve ücretlerinin yanı sıra yan haklara gitti.
“Üniversite Neden Bu Kadar Maliyetli?” yazan iki akademisyen Robert B. Archibald ve David H. Feldman, kitaplarında bu kurumlardaki işçilik maliyetlerinin neden bu kadar hassas olduğunu açıkladılar.
“Temel faktörler, yüksek öğretimin kişisel bir hizmet olması, emek tasarrufu sağlayan büyük üretkenlik kazanımları yaşamamış olması ve kolejlerde ve üniversitelerde çok önemli olan yüksek vasıflı işçilerin ücretlerinin hızla artmasıdır” dediler. “Bunlar makroekonomik faktörler. Yüksek öğrenimdeki herhangi bir patolojiyle pek ilgisi yok.”
Sektörü eleştirenler hâlâ öğrenim ücretlerini artıran ve maaşları şişiren bir tür idari şişkinlik olduğuna inanıyor. Peki şişkinlik tam olarak nedir?
Yönetim, engelli kişilerin üniversiteye giriş ve üniversite aracılığıyla erişimine izin veren ve okulların kadınlara karşı ayrımcılık yapmasını engelleyen yasalar gibi uyumu denetler. Bir düzenlemeyi beğenmezsek farklı yasa koyuculara oy verebiliriz.
Benzer şekilde, serbest piyasada aileler daha az sayıda ruh sağlığı uzmanına ve onların amirlerine, bilgisayar ağı yöneticilerine, akademik danışmanlara veya kariyer danışmanlarına ihtiyaç duyarlarsa alternatif seçimler yapabilirler. Vanderbilt Şansölyesi Daniel Diermeier'in geçen sonbaharda Family Weekend'de yanıtladığı ilk (önceden incelenmiş) soru, okulun yıllık U.S. News sıralamasında beş sıra gerilemesinin ardından Vanderbilt'in kariyer danışmanlığına daha fazla yatırım yapması gerekip gerekmediğiydi.
Buna değer mi?
Her ne kadar pek çok aile uygun fiyatlı yatılı temel eğitim için sıraya girmese de, hala bunun değeri hakkında pek çok güzel soru soruyorlar. Peki 400.000 dolarlık bir üniversite eğitimi buna değer mi?
Duruma göre değişir ve cevabın geleceğini biliyordun, değil mi?
Aday öğrencilerin çoğu gelirlerinin ne olduğunu merak eder ve lisans derecesi programlarını aramak için federal hükümetin Üniversite Puan Kartı web sitesini kullanabilirsiniz. Program düzeyindeki bu veriler, mezuniyetlerine dört yıl kalan mezunlar için mevcuttur, ancak yalnızca federal mali yardım almış olanlar için geçerlidir.
Vanderbilt'in biyomedikal / tıp mühendisliği bölümleri dört yılda ortalama 94.340 $ kazanıyor. İngiliz dili ve edebiyatı bölümleri 53.767 $ kazanıyor.
Bunlar iyi sonuçlar ama bunlar Vanderbilt'e özgü mü? Haber bülteni bana orada olup bitenler hakkında bilgi veren mali müşavir ve yüksek öğrenim uzmanı Julian Treves, “Önemli bir devlet üniversitesinden, Vanderbilt'te alacağınız kadar değerli bir mühendislik diploması alabilirsiniz” dedi.
Birkaç günümü Vanderbilt'in üniversite kayıt işlerinden sorumlu müdür yardımcısı Douglas L. Christiansen'in benimle konuşmasını ve bu soruları daha net ve daha ayrıntılı yanıtlamasını sağlamaya çalışarak geçirdim, ancak yapamadım. Bir üniversite sözcüsü onun adına bana bazı genel bilgiler gönderdi. Açıklamada, “Fakültemizin kalitesinden, programlarımıza, tesislerimize ve araştırma laboratuvarlarımıza, öğrencilerimizin akademik, duygusal ve sosyal refahını desteklemek için sunduğumuz hizmetlere kadar her düzeyde mükemmelliğe kararlıyız” dedi.
Somut bir yanıtın gelmeyeceğini düşünerek yaklaşık 125 öğrenci adayının katıldığı grup bilgilendirme etkinliğine katıldım ve orada sorular sordum. Soruyu yanıtlayan kıdemli kabul görevlisi yanıt vermeyi reddetti. Bunu daha önce hiç görmemiştim ve yıllar boyunca onlarca okulda bu oturumlara katıldım.
Peki rekabetçi bir pazardaki bir oyuncu, zorunlu değilse neden bu soruyu gerçekten cevaplasın ki? Kaliteye (memnuniyet puanları, müşteri memnuniyeti, öğrenme ölçütleri, arkadaşlıkların geri dönüşü, kariyer ağlarının gücü) ilişkin kamuya açık, sektör çapındaki niceliksel veriler olmadan, liste fiyatı tek başına en azından bazı alıcılar için mükemmellik sinyali olarak hizmet ediyor.
Ve her yıl binlerce başvuru sahibi, okul başvuru sahiplerinin büyük çoğunluğunu reddetse bile, gönüllü olarak liste fiyatını ödemeyi taahhüt ederek bu sinyale yanıt verir. Veya belki de Vanderbilt ve benzeri okullar başvuranların büyük çoğunluğunu reddettiği için gönüllü oluyorlar.
Dolayısıyla 100.000 dolarlık bir liste fiyatı bizim önceliğimiz değil. Zengin insanların lüks hizmetleri özgürce satın almaları gösterisi yeni bir şey değil, her ne kadar tamamen incelemeye değer bir konu olsa da (ve bilim insanları tarafından da çok az incelenen bir olgu, öhöm).
Ne Dır-dir yani bir sorun mu var? Vanderbilt Eğitim ve İnsani Gelişme Koleji'nde kamu politikası ve yüksek öğrenim alanında doçent olan Brent Joseph Evans, kariyerine Virginia Üniversitesi'nde kabul memuru olarak başladı. Orada tesisi New England'daki yatılılara ve Appalachian eteklerindeki gençlere sattı.
Birçoğu dünyanın Vanderbilt'lerine bile giremese de, ilk grup yılda 100.000 dolar ödeyebilirdi. Mutlaka bir yerlerde yollarını bulacaklardır.
Ama bu ikinci grup? Profesör Evans onun okula erişimi konusunda endişeli.
“Düşük maliyetle devlet üniversitesi sistemine girmelerini ve orta sınıfta kalmalarını sağlayacak iyi maaşlı bir kariyer bulmalarını önemsemeliyiz” dedi. “Seçkin üniversitelerin yaptıklarıyla ilgili gerilimlerin bazen bizi toplum olarak önemsediğimiz şeylerden uzaklaştırdığını düşünüyorum.”