Muhendis
New member
Bildiğiniz üzere tabiattaki biroldukça göğüslü hayvanın tersine biz insanların kuyruğu yok. Milyonlarca yıl evvelki maymun atalarımızın bu biyolojik özelliğini bugün de koruyor olsak ömrümüz ne biçimde değişirdi sizce? Gelin, uzman görüşleri ışığında açıklayalım…
Kaynak: https://www.livescience.com/what-if-h…
Öncelikle şunu belirtelim, az olaylarda bebeklerin kuyrukla doğması mümkün!
Spina bifida ismi verilen kondisyonla doğan bebeklerin omurgalarının bir modülü, dışarıya şişlik halinde açılarak bir yalancı kuyruk meydana getirebiliyor.
Bu çıkıntılar sıklıkla kas, doku ve kan damarlarından meydana geliyor. Bir fonksiyonu olmayan bu oluşum, sıklıkla doğumdan kısa mühlet operasyonla alınıyor.
İnsanın evrimsel sürecine baktığımızda da atalarımızın evvelden kuyruk sahibi olduğunu görüyoruz.
Atalarımız kuyruklarını bundan 25 milyon yıl evvel kaybetti. Bu adaptasyonun sebebinin iki ayak üstünde yürümeye geçişimiz daha sonrası kalori ve güçten tasarruf etme muhtaçlığı olduğu düşünülüyor.
Günümüzde Orta ve Güney Amerika’ya mahsus birtakım maymun tipleri, kuyruklarını nesneleri kavramak için kullanıyor.
Topluca Yeni Dünya maymunları denen bu maymun çeşitlerinin kuyrukları, üstünde bütün bedenlerini kaldıracakları kadar kuvvetli.
Öte yandan insanlığın en yakın akrabaları, Afrika, Asya ve Güney Avrupa’da yaşayan Eski Dünya maymunları.
Babunlar ve makakları içeren bu maymun ailesi, kuyrukları istikrar için kullanıyor. Almanya’daki Göttingen Üniversitesi’nde evrimsel antropolog Peter Kappeler, ‘Bu maymunlar kuyruklarıyla objeleri kavrayamıyor, zira bu bilakis bir sureci olurdu.’ diyor bu hususta.
Kappeler’e göre bu yüzden kuyruğumuz olsaydı onunla objeleri muhtemelen kavrayamazdık.
Ama bu hiç bir fonksiyonlarının olmayacağı manasına gelmiyor. Kimi makaklar kışın kendilerini kuyruklarını atkı misali etraflarına dolayarak ısıtıyor. Kış uykusuna yatmıyor olsaydık da kuyruklarımız, bir yağ deposu olarak pek faydalı olacaktı.
North Carolina Üniversitesi’nden antropolog Jonathan Marks’a göre kuyrukları anlamak için diğer iki ayaklı canlılara da bakabiliriz.
Örneğin kanguruların devasa kuyruğu, zıplama kabiliyetlerine ahenk sağlaması için devasa boyutta evrimleşmiş durumda.
Kangurularınkine benzeri kuyruklara sahip olmak, duruşumuzu bütünüyle değiştirerek öne eğilecek biçimde adaptasyon geçirmemizi sağlardı.
Marks’a nazaran kuyruk sahibi olmak günlük yaşantımızı epey etkilerdi.
Nasıl kedilerin kuyruklarına basmamak için dikkatle hareket ediyorsak kendi kuyruklarımızı incitmemek için de otomobil koltuklarından koltuklara fazlaca sayıda objeyi bir daha tasarlamamız gerekirdi.
Bu süreçte muhtemelen moda dediğimiz şey de büyük dönüşümlerden geçerdi.
Ancak sonuçta Marks’a nazaran kuyruklar, sık sık ‘başımıza bela açmaktan’ öbür işe yaramayacaktı.
Kaynak: https://www.livescience.com/what-if-h…
Öncelikle şunu belirtelim, az olaylarda bebeklerin kuyrukla doğması mümkün!
Spina bifida ismi verilen kondisyonla doğan bebeklerin omurgalarının bir modülü, dışarıya şişlik halinde açılarak bir yalancı kuyruk meydana getirebiliyor.
Bu çıkıntılar sıklıkla kas, doku ve kan damarlarından meydana geliyor. Bir fonksiyonu olmayan bu oluşum, sıklıkla doğumdan kısa mühlet operasyonla alınıyor.
İnsanın evrimsel sürecine baktığımızda da atalarımızın evvelden kuyruk sahibi olduğunu görüyoruz.
Atalarımız kuyruklarını bundan 25 milyon yıl evvel kaybetti. Bu adaptasyonun sebebinin iki ayak üstünde yürümeye geçişimiz daha sonrası kalori ve güçten tasarruf etme muhtaçlığı olduğu düşünülüyor.
Günümüzde Orta ve Güney Amerika’ya mahsus birtakım maymun tipleri, kuyruklarını nesneleri kavramak için kullanıyor.
Topluca Yeni Dünya maymunları denen bu maymun çeşitlerinin kuyrukları, üstünde bütün bedenlerini kaldıracakları kadar kuvvetli.
Öte yandan insanlığın en yakın akrabaları, Afrika, Asya ve Güney Avrupa’da yaşayan Eski Dünya maymunları.
Babunlar ve makakları içeren bu maymun ailesi, kuyrukları istikrar için kullanıyor. Almanya’daki Göttingen Üniversitesi’nde evrimsel antropolog Peter Kappeler, ‘Bu maymunlar kuyruklarıyla objeleri kavrayamıyor, zira bu bilakis bir sureci olurdu.’ diyor bu hususta.
Kappeler’e göre bu yüzden kuyruğumuz olsaydı onunla objeleri muhtemelen kavrayamazdık.
Ama bu hiç bir fonksiyonlarının olmayacağı manasına gelmiyor. Kimi makaklar kışın kendilerini kuyruklarını atkı misali etraflarına dolayarak ısıtıyor. Kış uykusuna yatmıyor olsaydık da kuyruklarımız, bir yağ deposu olarak pek faydalı olacaktı.
North Carolina Üniversitesi’nden antropolog Jonathan Marks’a göre kuyrukları anlamak için diğer iki ayaklı canlılara da bakabiliriz.
Örneğin kanguruların devasa kuyruğu, zıplama kabiliyetlerine ahenk sağlaması için devasa boyutta evrimleşmiş durumda.
Kangurularınkine benzeri kuyruklara sahip olmak, duruşumuzu bütünüyle değiştirerek öne eğilecek biçimde adaptasyon geçirmemizi sağlardı.
Marks’a nazaran kuyruk sahibi olmak günlük yaşantımızı epey etkilerdi.
Nasıl kedilerin kuyruklarına basmamak için dikkatle hareket ediyorsak kendi kuyruklarımızı incitmemek için de otomobil koltuklarından koltuklara fazlaca sayıda objeyi bir daha tasarlamamız gerekirdi.
Bu süreçte muhtemelen moda dediğimiz şey de büyük dönüşümlerden geçerdi.
Ancak sonuçta Marks’a nazaran kuyruklar, sık sık ‘başımıza bela açmaktan’ öbür işe yaramayacaktı.