Semedov
New member
Türkiye’deki çalışma sistemini tanıyan UEFA Pro lisans sahibi bir antrenör olarak Türk futbolunu nasıl yorumlarsınız?
Birinci yapmamız gereken bulunduğumuz yeri ve gerçek düzeyimizi belirlemek olmalı. Türkiye’deki futbol kaos oyunu üstüne heyeti, adam adama oynanan ve coşkulu oyun kisvesi ismi altında bize yedirilmeye çalışılan, çağdaş futbolun hayli uzağında bir oyun var. Ligdeki kadroların büyük çoğunluğu bu türlü oynadığı için, iki yanlış karşı karşıya geldiğinde ortaya çıkan kararın gerçek zannedildiği bir durum ortaya çıkıyor. Kendimizi kandırıyoruz. Ruhsal açıdan baktığımızda maalesef hislerimizi yönetmeyi çabucak hemen beceremiyoruz, toplumumuzun hayatın ortasındaki ani duygusal durum iniş ve çıkışlarının yansımasını futbolumuzda ve ulusal Grubumuzda da açıkça nazaranbiliriz. Birinci maçın düdüğü çalana kadar beklenti manasında bulutların üzerine çıkarılmış ve hayli motive bir oyuncu kümesinden, yalnızca 90 dakikalık bir süre içerisinde, motivasyonu taban yapmış ve güya dünyanın sonu gelmiş üzere davranan bir ekibe dönüşebiliyoruz. Ruhsal manada bu biçimdesine süratli geçişler yasayan bir toplum olarak, ekiplerimizin uçlardaki duygusal hallerini daha yeterli yönetmeyi öğrenmemiz gerekiyor. Bunu da fakat spor psikolojisinin profesyonellerinden takviye alarak yapabiliriz. Anlatmak istediğim şey aslında ligimiz biroldukca açıdan öbür Avrupa liglerine oranla çağın fazlaca gerisinde kaldığı. Fizikî, taktiksel, teknik ve ruhsal olarak 4 ana kısım halinde kıymetlendirebiliriz. Son Avrupa şampiyonasındaki performansımızı ve Türkiye Üstün Ligi’ni bu açılardan değerlendirdiğimizde aslında tablonun ve istatistiksel dataların bize düzeyimizle ilgili yerini net bir biçimde ortaya çıkardığını gorebiliriz. Örneğin Bundesliga’nın koşu aralarında sonuncu olan ekibi Türkiye birincisinden 2,2 km fazla koştuğu bir ortamda fizikî dayanıklılık olarak uygun durumda olduğumuzu söyleyemeyiz. Ya da İtalya maçında kadromuz % 36 topa sahip olma oranıyla rakibimizden 5,5 km az koşması hem fizikî, hem taktiksel birebir vakitte oyuncu tercihleri konusunda hakikat yaklaşım göstermediğimize apaçık hoş bir örnektir. Ayrıyeten maça başlangıç stratejimiz, hem taktiksel birebir vakitte maç stratejisi manasında zayıf kalmamız turnuvaya hazırlık sürecimizin ayrıntılı bir biçimde sorgulanmasına yol açacaktır. Bir de kendi 1. bölgemizde 27 sahipsiz topun 24’ünü İtalyanların alması öngörülebilir ancak kabul edilebilir bir istatistik değildir. Sonuçta alanda ne yaptığını bilen taktiksel oyun stratejisi olan ekiplerin kendi güçleri ne olursa olsun alanda kendilerini oyun stili ve ideolojileriyle tabir edebildiğini görüyoruz.
‘Donanımlı’ teknik grup futbolumuza lüks kaçıyor mu?
En kıymetli ana meselelerden biri de takım. Sahiden artık çağdaş futbolda başarıyı küçük, sıradan ayrıntılar belirliyor. Bu bilgileri bir antrenörün tek başına çözme talihi olmadığı üzere, kendi alanında uzmanlaşmış ve çağdaş futbolu, idman tekniklerini takip eden, maç tahlil ve istatistiklerini yorumlayabilen profesyonellerle çalışmak artık bir lüks değil zaruriyet. Artık çağdaş futbolda şampiyonluklar; GPS ile idmanların takip edilerek her oyuncunun ferdî olarak sakatlanma eşiğinin bulunması ve idman iştirak oranının direkt şampiyon olma mümkünlüğünün artmasını sağladığını ve kulüplerinin ekonomilerine sağladığı katkıyı önbakılırsabilsek kendi halimize ve düzeyimize güleriz.
Biz hala koşu arasını tartışıyoruz, adamlar o seviyeyi fazlacatan atladı bile. Ayrıyeten teknik grupların kılık kıyafetinden tutunda, saha kenarındaki teknoloji kullanmasındaki marifet ve ustalıkları, teknik yöneticiye sağladıkları konfor ve farklı bakış açıları, yorumlamaları da ayrıyeten değerlendirilmeli ve yorumlanmalıdır.
Ayrıyeten alanında uzman spor psikolog ve oyuncu mentörlerinin hem turnuvada tıpkı vakitte ligimizde ne kadar kıymetli ve pahalı olduğunu umarım görmüş oluruz.
Çok acı lakin gerçeklerle yüzleşmek zorunda kaldık, yüzleşmeliyiz. Bu turnuva sürecini bir başlangıç olarak kabul etmeli ve dönüşüm, değişim ve gelişim için uzun vadeli planlar yaparak, sabırlı ve liyakat sahibi insanların olduğu bir ortam yaratmalı ve geleceğimizi organize etmeliyiz.
Futbolda eğitimin kıymetini nasıl anlatabilirsiniz?
Öncelikle çocuklarımızı, genç cevherlerimizi eğitmek, geliştirmek ve dönüştürmek için eğitimcileri eğitmeliyiz. Eğitimcileri ilim irfan sahibi, çağdaş ve bilime inanan liyakat sahibi insanlardan seçerek başlamak ve evvela eğitim verme kapasitemizi ve kalitemizi en yüksek standart ve kalitede sağlarsak onlarda çocuklarımıza en üst düzeyde hem fizikî hem taktiksel hem teknik tıpkı vakitte ruhsal idmanlarla geliştirebilirler. Her şey bir adımla başlar. Bir çocuk değişir, dünya değişir. Bizim turnuvadan çıkarmamız gereken en kıymetli sonuç tam olarak bu.
“NE KADAR YETİŞTİRİCİYSEN; O KADAR BAŞARILI, O KADAR KELAM SAHİBİSİN.”
Rakiplerimize bakalım; İtalya 7. İsviçre 13. Galler 17. Türkiye 29.
Bizim evvela karar vermemiz gereken en değerli kıstas kendimizi nerede konumlandırdığımız. Bakış açımızı değiştirmemiz gereken en kıymetli şey ise muvaffakiyet kriterimizi değiştirmek olmalıdır. Tahlil; bakış açımızı değiştirerek geleceğimize yatırım yapmaktan geçiyor. Almanların en kıymetli altyapı adamı yetiştiricilerin yetiştiricisi Dietre Weise’ın dediği üzere ‘’Bir tarladan mahsul almak için o tarlayı sürmek lazım.’’
Onların başlangıç noktası oyuncu seçip yetiştirmektilk evvel eğitimciyi düzgün seçip onları güzel eğittiler. Pekala rol modelleri hangi ülkeydi, ‘Fransa’ O da enteresan lakin 2000’li yılların başında Alman futbolu krizdeyken, Almanlar krizi fırsata çevirmek için Fransa’nın 1973 yılında başladığı devlet dayanaklı futbol akademilerini benzerini modifiye edip inşaa ederek aslında geleceklerini bir daha yarattılar. Almanlarda bu sentezi kendi toplumsal ve kültürel yapılarına entegre ederek 121 merkez için devletin ayırdığı 1,6 milyar Euro ile bu gelişimi, dönüşümü, değişim için tohumladılar ki sonuç ortada.
Tam 12 yıl daha sonra Bundesliga’da oynayan oyuncuların 3/2’si Almandı, %52’si ise kendi altyapılarından yetişmiş durumdaydı. Fransa’nın Fransa Futbol Federasyonunun zarurî hale getirdiği futbol akademilerinin 37 adedinin hala faaliyette olması tesadüf mü? Bu akademilerde 15’i erkekler 7’si kız çocukları için 22 sahanın olması muhtaçlık mı, zaruriyet mi? Yoksa toplumsal sorumluluk projesi mi?
Bunlardan en ünlüsü “CLAIRFONTAINE AKADEMİSİ” (rüyalar fabrikası) diye tabir edilen bu eğitim kurumu tüm ülkeye rol model olmuş durumda ayrıyeten hem yetiştiricilere tıpkı vakitte çocuklara, gençlere ilham veren bir toplumsal sorumluluk projesi. Artık bu bizlerde tüketim metodundan kurtulup, üretim modeline bir an evvel geçip gençlerimizi çağa uygun biçimde eğitmeliyiz. Bakın son bir örnekte Benfica Futbol Akademisinden bahsedeyim, 2006’da 15 milyon Euro ile kurulan 6-18 yaş içinde eğitim veren akademiden kulübün yalnızca kendi altyapısından yetiştirdiği oyunculardan kazandığı para 540 milyon euro, son 15 yılda net karı 1,1 milyar euro. Bu örnekleri arttırmak mümkün; Ajax, Porto, RB Salzburg, Genk, Nordjland ve diğerleri…
Türkiye’de de bu toprakların çocuklarına yatırım yapan tek tertip güzel insan, Yeterli birey, düzgün futbolcu , Altınordu. Onları da Seyit Mehmet Özkan lider olmak üzere canı gönülden kutluyorum. Yalnızca sporda değil her branş ve her alanda ülkemizi çağdaş muasır medeniyetler düzeyine getireceksek evvel çocuklarımızı muhafazalı ve yatırımı geleceğimize olan çocuklarımıza, gençlerimize yapmalıyız.
Antrenörlük mesleğinizde neler yaptınız?
Antrenörlük hayatım müddetince biroldukça futbol kulübünü 2008 yılından itibaren ziyaret etme bahtım oldu. AZ Alkmaar, Ajax, Feyenord, Barcelona, Manchester United, Liverpool, Bayern Münih, Borussia Dortmund, Atletico Madrid, Bayer Leverkusen ve Alman ulusal kadrosu. Buralarda olan biroldukca dünya standartı uygulama, teknoloji ve idman tekniğini gözlemledik, grubumuzla geliştirdik ve uyguladık. Biroldukca öncü teknoloji ve ekipmanı Fenerbahçe ve Konyaspor’da kullandık. Birfazlaca Türk firmasının gelişmenine ve ar-ge’lerine dayanak olduk. Danışmanlık yaptık. 2-3 tanesi dünya standartında iş yapar hale geldiler.
Örnek verebilir misiniz?
Borussia Dortmund’da ki Footbonot’tan, Barcelona’daki kamera kayıt sistemine, Manchester United’daki fitness idman uygulamaları ve farklı rejenerasyon idman tekniklerinden, Liverpool’da gps ve koşu aralığıyla sakatlanma eşiğini bulma üzere birfazlaca yeniliği gittiğimiz kulüplerde uygulamaya çalıştık. Az bütçe ve mevcut kaliteyle azamî randıman aldık. Uzun yıllardır üst düzeyde çalışmanın verdiği baht ile ve biroldukça futbol ekolünü yerinde inceleme ve deneyimleme fırsatım oldu.
Tecrübeleriniz size neler kazandırdı?
Bunun bana getirisi ise; yıllar ortasında kendime ilişkin bir antrenörlük ideolojisi oluşturmamı sağladı. Burada bilhassa Aykut Kocaman ve grubu ile çalışmanın dünya futbolunu yerinde gözlemleme ve uygulama ortasında olmanın getirdiği avantajları kullanmakta ayrıyeten gelişimime büyük katkısı oldu. Pandemi periyodunda oynatmak istediğim sistem üzerine daha da ağırlaşarak kendi takımımla bir arada hem taktiksel tıpkı vakitte fizikî idmanlar tasarlayarak fazlaca verimli bir periyot geçirmiş olduk.
“7 kişilik bir takımla yola çıkacağız”
Bu ortada Almanya ve Hollanda’dan 2 Türk antrenör arkadaşımda bana bu yolda eşlik edecekler. tıpkı vakitte yenilikçi, muvaffakiyete aç, vizyoner ve futbol sevdalısı 4 arkadaşımla birlikte toplam 7 kişi yola çıkacağız. Şöyle söyleyeyim oynatmak istediğimiz şekle uygun idman ve taktiksel çalışmalar gün gün belirlenmiş ve dizayn edilmiş durumda. Oyuncuları yıl içerisinde kendi oyun ideolojimize benimsetmek için taktiksel geliştirici idman metodolojisi, Ferdî gelişim idmanları, en üst düzeyde yapılan birfazlaca test uygulamaları, Tahlil formları, sunumlar, oyuncuların ruhsal gelişim desteklemeleri, toparlanma ve dinleme halleri , beslenme vs. uygulamaları profesyonel bir yaklaşımla oyunculara sunacağız. Ve gelişmelerine farkındalık yaratarak takviye olacağız.
“Artık ekipler içindeki fark hayli az ve bu farkı fakat ayrıntılarla yaratabilirsiniz”
Anlatmaya aslında şuradan başlamalıyım; Türkiye kendine has ekolü, kendi doğruluları ve gerçekleri olan bir ülke ve bende bu gerçeklerle yüzleşecek bir spor adamı olarak buna uygun kendime ilişkin bir sistemim olsun istedim. Genç, yetenekli ve dinamik biroldukca cevhere sahibiz. Doğal olarak oyun bunun üstüne kurgulanıyor ve seviliyor. Türkiye’de oyunun ana ideolojisi coşkulu futbol ve kaos futbolu. Duygusal yansıların fazla olduğu, beraberinde da fizikî bir oyun bahsediyoruz. O yüzden dediğim üzere yaklaşık 2-3 yıldır üstünde çalıştığım proje Türkiye’nin gerçekleriyle benzeşen ama daha çağdaş, organize nizamlı bir kaos oyunu ben buna SİSTEMLİ, DİNAMİK, ORGANİZE, COMPACT, SÜRATLİ , TUTKULU, OFANSİF KAOS oyunu diyorum. Gelişen futbol ekollerinin ana vazgeçilmezi topa sahip olma, direk oyun ve geçiş oyunu kombinasyonu olan bir oyun ideolojisi. Ayrıyeten 3. bölgede baskı, agresif oyun ve bilhassa topu kazandıktan daha sonra direk ataklar bu oyunun vazgeçilmezleri olacak. Dünya futbolunda atılan gollerin (duran toplar hariç) 3 golün 2’si (%65’i) 4 pasın altında atılmıştır. (hızlı ataklar) Zira artık oyun, çağdaş futbol daha süratli. Çağdaş oyunda topun oyunda kalma müddeti arttı. Ayrıyeten topa sahip olmak ve bölgesel geçişleri daha kısa vakitte yapmak kaleye daha fazla direkt gitmek manasına geliyor. Ayrıyeten futbolseverlerin en büyük beklentisi ve açlığı; ekiplerini geliştiren, taktiksel ve strateji olarak dönüştüren yeni yüzler görmek ve bunun ortasında alanda agresif, heyecanı fazla, dinamik tutkulu organize bir oyun görmek istiyorlar ki, çağdaş futbolda hayat üzere çağa uygun olarak hızlandı.
Futbolda yanlışsız ekoller hangileri olabilir?
bahsetmiş olduğum üzere bu mevzuda en kıymetli ekollerin başında aslında Red Bull ötürüsıyla Ralf Ragnick geliyor. İdeolojisini yaklaşık 10 yıldır uygulatan, geliştiren ve biroldukça genç antrenörün yetişmesine fırsat veren epey değerli bir futbol filozofu. Roger Schmidt, Nagelsmann, Jesse March, ayrıyeten bu kümeden olmasa da emsal bir ekole sahip Jurgen KLOOP ve son devirde Hanse Flick bu çağdaş oyun biçiminin temsilcileri. Bu antrenörlerin dizilişleri farklı olsa da kimi vakit oyun içerisinde birden çok sistemi kullanıyorlar. Topun ritmi yüksek, topa sahipler, oyun daha direk ve süratli, topu kaybedince agresifler, (gegen pressing) topu kazanınca direk atak, organizeler, saha içi yerleşimleri sabırlı ve konum sadakatleri üst düzeyde. Bunu altyapıdan gelen bir kültür olduğu için daha kolay yapabiliyorlar fakat bu antrenörlerin en kıymetli farkı gittikleri grupları mevcut oyuncu potansiyelini en yüksek verimlilikte kullanıp kendi oyun ideolojilerine adapte edebilmeleri. Aslında son periyotta bilhassa Avrupa futbolu ekoller üstünden de okunmuyor. Antrenörler kendi ekollerini yaratıyorlar. Evvelce Alman ekolü diyebilirdik lakin şu an Alman ekolü dediğimiz şey aslında Alman disiplini. Ekoller 20 yahut 30 yıl öncesinde ülkelerinin oyun şekillerini yansıtabiliyordu. Lakin şu an bilhassa sistemler üzerinden antrenörleri kendi biçimleri, ideolojileriyle kıymetlendirebiliriz. Son 3 Şampiyonlar Ligi’ni kazanan Alman antrenörlerin oyun biçimine baktığımız vakit 3 farklı diziliş, oyun sistemi ve oyun ideolojisi olduğunu görürüz.
Örnek verebilir misiniz?
Liverpool’da Kloop; 1-4-3-3
Bayern Münih’te Hanse Flick; 1-4-2-3-1
Chelsea’de Tuchel 1-5-2-3
Bu bize gösteriyor ki 3 Alman antrenörün farklı oyun ideolojileri ve oyun usulleri var. Bende; yeni neslin kıymetli bir spor adamı olarak kendi ideoloji, usul ve çağa uygun antrenörlük üslubumla fark yaratmak istiyorum. Projemde orta vadede yapmak istediğim en değerli tertip ise ‘üreten’ bir kulüp haline getirmek. Bunu yapmakta ki en büyük hedefim evvela bulunduğum ortamı kıymetli hale getirmek ve artık kulüplerimizin ekonomik olarak hayatta kalma talihleri üretmedikleri sürece olmadığını düşünüyorum. Sürdürülebilir
muvaffakiyet için üretmek kural. Bunun için yapılacak en kıymetli yatırım ise evvela uzun vadeli plan ve tertibi kulüp ideolojisi haline getirmek.
Yol haritanız nasıl olacak?
Bu hususta özetlemek gerekirse scouting yapılanmasını organize ederek genç gelecek vadeden oyuncuları kulübe kazandırmak önceliğimiz olacak ki yetiştirici ve geliştirici ve değerlisi üreten kulüp kültürü apoletini takarak insanları yaptıklarımızla ikna edebilelim. daha sonraki en değerli husus ise şayet üretmek istiyorsak altyapı ihtilalini akademi çatısı altında toplayarak evvela düzgün eğitimciler seçip onları eğitmek ve daha sonrasında ise çocuklarımızı ve gençlerimizi eğiterek onları A ekip düzeyinde potansiyel yıldız adayları haline getirmek en kıymetli misyonumuz olmalı.
Ayrıyeten artık oyunda fark yaratan yapay zeka kullanması (istatistiksel bilgi analizi), rejenerasyon antrenörü, taç antrenörü, life kinetik antrenörü, ferdî sportmen antrenörü, mentör ve diyetisyenin olduğu bir ortamda bilimsel olarak çalışmak ve çağa uygun yaklaşım sergilemek bir hayal değil, bir muhtaçlık olduğunu anlamalıyız ki ben ve takımımda bu yolda ilerleyerek değiştirmeye, dönüştürmeye ve geliştirmeye çalışarak bulunduğumuz ortama paha katacağız. Bilim, ilim, doğrular her vakit kazanır. Sabırla yönetenleri ikna etmeye çalışıyorum ki yavaş da olsa hem anlaşılmaya birebir vakitte bunun artık bir gereksinim olduğunu anlamaya başladılar.
“Beni kulüplerinin başına getirmek için ikna etmeye çalışıyorlar…”
Evvelce ben insanları ikna etmeye çalışıyordum artık yavaş yavaş benim projemi 2-3 saat sunumumu ve organizasyonumu dinledikten daha sonra onlar beni kulüplerinin başına getirmek için ikna etmeye çalışıyorlar, kendi adıma geldiğim noktadan bugün itibariyle umutlandığımı söyleyebilirim. Başlangıçta biraz zorlansamda bilhassa kendimi, takımımı ve projemi tabir etmem konusunda şu an yavaş yavaş Türk futbolunun gereksinimlerinin değişmeye başlamasıyla ve insanların artık yeni yüzler ve yeni heyecanlar istemesiyle heyecanım artmış durumda. Son günlerde projeme gösterilen ilgi artmış durumda. ‘’gelecek’’ bir gün gelecek diye düşünüyorum. Ayrıyeten çağın gerekliliklerini yakalayan yeni nesil antrenörlerin yavaş yavaş çarkın içine katılmasıyla oyunun daha kaliteli, organize ve hızlanacağını hissediyorum. Bu vesileyle de öncesinden olduğu üzere Türk futbolunun ve Türk antrenörlüğünün gelişmenine en genç UEFA Pro Lisanslı antrenörlerden biri olarak katkı sağlayabilmek en büyük dileğim.
En büyük dileğiniz nedir?
En büyük maksadım kendimi evvela muhteşem ligde ispatlayıp ülkemi yurt haricinde temsil edebilmek. senelerca tahlil ve oyuncu izlemek için gittiğim ve her stadının çoluk çocuk her yaştan her sınıftan insanın maçlara toplumsallaşmak ve keyifle gittiği Almanya’da çalışmak en büyük hayalim. Açıkçası bunun ortasında eşim ve kızımla birlikte Almanca öğrenmeye karar verdik.
Şu ana kadar ne istikamette teklifler geldi ve yaklaşımınız nasıl oldu?
Harika Lig’den hem yardımcı antrenörlük tıpkı vakitte pro lisansımın kullanılması için birkaç teklif aldım, bunu iş ahlakı ve etiği açısından uygun olmadığı sebebi öne sürülerek ve lisansım satılık olmadığını söyleyerek reddettim, evvela ve sonuncu amacım tek başıma teknik adamlık yapabilmek. Etik olarak uygun olmadığını düşündüğüm için kabul etmedim.
“21 kadrodan çeşitli teklifler aldım”
Geçen yıl birisi 4 büyük kulüpten birisi olmak üzere toplamda 4 Üstün lig ekibinden yardımcı antrenörlük teklifi aldım, 5 TFF 1.Lig kulübünün teknik yöneticilik teklifini ve projelerini şu an için uygun görmediğim için kabul etmedim. 2 tane TFF 1. Lig kulübü ise benim projeme ikna olmalarına rağmen farklı niçinlerden dolayı cüret edemediler. İlaveten 2. ligden aldığım 10’un üstünde teklifi şu an için kabul etmedim. Önümdeki süreci sabırla bekleyerek gerçek yer ve proje ile takımımla başlamak istiyorum.
Birinci yapmamız gereken bulunduğumuz yeri ve gerçek düzeyimizi belirlemek olmalı. Türkiye’deki futbol kaos oyunu üstüne heyeti, adam adama oynanan ve coşkulu oyun kisvesi ismi altında bize yedirilmeye çalışılan, çağdaş futbolun hayli uzağında bir oyun var. Ligdeki kadroların büyük çoğunluğu bu türlü oynadığı için, iki yanlış karşı karşıya geldiğinde ortaya çıkan kararın gerçek zannedildiği bir durum ortaya çıkıyor. Kendimizi kandırıyoruz. Ruhsal açıdan baktığımızda maalesef hislerimizi yönetmeyi çabucak hemen beceremiyoruz, toplumumuzun hayatın ortasındaki ani duygusal durum iniş ve çıkışlarının yansımasını futbolumuzda ve ulusal Grubumuzda da açıkça nazaranbiliriz. Birinci maçın düdüğü çalana kadar beklenti manasında bulutların üzerine çıkarılmış ve hayli motive bir oyuncu kümesinden, yalnızca 90 dakikalık bir süre içerisinde, motivasyonu taban yapmış ve güya dünyanın sonu gelmiş üzere davranan bir ekibe dönüşebiliyoruz. Ruhsal manada bu biçimdesine süratli geçişler yasayan bir toplum olarak, ekiplerimizin uçlardaki duygusal hallerini daha yeterli yönetmeyi öğrenmemiz gerekiyor. Bunu da fakat spor psikolojisinin profesyonellerinden takviye alarak yapabiliriz. Anlatmak istediğim şey aslında ligimiz biroldukca açıdan öbür Avrupa liglerine oranla çağın fazlaca gerisinde kaldığı. Fizikî, taktiksel, teknik ve ruhsal olarak 4 ana kısım halinde kıymetlendirebiliriz. Son Avrupa şampiyonasındaki performansımızı ve Türkiye Üstün Ligi’ni bu açılardan değerlendirdiğimizde aslında tablonun ve istatistiksel dataların bize düzeyimizle ilgili yerini net bir biçimde ortaya çıkardığını gorebiliriz. Örneğin Bundesliga’nın koşu aralarında sonuncu olan ekibi Türkiye birincisinden 2,2 km fazla koştuğu bir ortamda fizikî dayanıklılık olarak uygun durumda olduğumuzu söyleyemeyiz. Ya da İtalya maçında kadromuz % 36 topa sahip olma oranıyla rakibimizden 5,5 km az koşması hem fizikî, hem taktiksel birebir vakitte oyuncu tercihleri konusunda hakikat yaklaşım göstermediğimize apaçık hoş bir örnektir. Ayrıyeten maça başlangıç stratejimiz, hem taktiksel birebir vakitte maç stratejisi manasında zayıf kalmamız turnuvaya hazırlık sürecimizin ayrıntılı bir biçimde sorgulanmasına yol açacaktır. Bir de kendi 1. bölgemizde 27 sahipsiz topun 24’ünü İtalyanların alması öngörülebilir ancak kabul edilebilir bir istatistik değildir. Sonuçta alanda ne yaptığını bilen taktiksel oyun stratejisi olan ekiplerin kendi güçleri ne olursa olsun alanda kendilerini oyun stili ve ideolojileriyle tabir edebildiğini görüyoruz.
‘Donanımlı’ teknik grup futbolumuza lüks kaçıyor mu?
En kıymetli ana meselelerden biri de takım. Sahiden artık çağdaş futbolda başarıyı küçük, sıradan ayrıntılar belirliyor. Bu bilgileri bir antrenörün tek başına çözme talihi olmadığı üzere, kendi alanında uzmanlaşmış ve çağdaş futbolu, idman tekniklerini takip eden, maç tahlil ve istatistiklerini yorumlayabilen profesyonellerle çalışmak artık bir lüks değil zaruriyet. Artık çağdaş futbolda şampiyonluklar; GPS ile idmanların takip edilerek her oyuncunun ferdî olarak sakatlanma eşiğinin bulunması ve idman iştirak oranının direkt şampiyon olma mümkünlüğünün artmasını sağladığını ve kulüplerinin ekonomilerine sağladığı katkıyı önbakılırsabilsek kendi halimize ve düzeyimize güleriz.
Biz hala koşu arasını tartışıyoruz, adamlar o seviyeyi fazlacatan atladı bile. Ayrıyeten teknik grupların kılık kıyafetinden tutunda, saha kenarındaki teknoloji kullanmasındaki marifet ve ustalıkları, teknik yöneticiye sağladıkları konfor ve farklı bakış açıları, yorumlamaları da ayrıyeten değerlendirilmeli ve yorumlanmalıdır.
Ayrıyeten alanında uzman spor psikolog ve oyuncu mentörlerinin hem turnuvada tıpkı vakitte ligimizde ne kadar kıymetli ve pahalı olduğunu umarım görmüş oluruz.
Çok acı lakin gerçeklerle yüzleşmek zorunda kaldık, yüzleşmeliyiz. Bu turnuva sürecini bir başlangıç olarak kabul etmeli ve dönüşüm, değişim ve gelişim için uzun vadeli planlar yaparak, sabırlı ve liyakat sahibi insanların olduğu bir ortam yaratmalı ve geleceğimizi organize etmeliyiz.
Futbolda eğitimin kıymetini nasıl anlatabilirsiniz?
Öncelikle çocuklarımızı, genç cevherlerimizi eğitmek, geliştirmek ve dönüştürmek için eğitimcileri eğitmeliyiz. Eğitimcileri ilim irfan sahibi, çağdaş ve bilime inanan liyakat sahibi insanlardan seçerek başlamak ve evvela eğitim verme kapasitemizi ve kalitemizi en yüksek standart ve kalitede sağlarsak onlarda çocuklarımıza en üst düzeyde hem fizikî hem taktiksel hem teknik tıpkı vakitte ruhsal idmanlarla geliştirebilirler. Her şey bir adımla başlar. Bir çocuk değişir, dünya değişir. Bizim turnuvadan çıkarmamız gereken en kıymetli sonuç tam olarak bu.
“NE KADAR YETİŞTİRİCİYSEN; O KADAR BAŞARILI, O KADAR KELAM SAHİBİSİN.”
Rakiplerimize bakalım; İtalya 7. İsviçre 13. Galler 17. Türkiye 29.
Bizim evvela karar vermemiz gereken en değerli kıstas kendimizi nerede konumlandırdığımız. Bakış açımızı değiştirmemiz gereken en kıymetli şey ise muvaffakiyet kriterimizi değiştirmek olmalıdır. Tahlil; bakış açımızı değiştirerek geleceğimize yatırım yapmaktan geçiyor. Almanların en kıymetli altyapı adamı yetiştiricilerin yetiştiricisi Dietre Weise’ın dediği üzere ‘’Bir tarladan mahsul almak için o tarlayı sürmek lazım.’’
Onların başlangıç noktası oyuncu seçip yetiştirmektilk evvel eğitimciyi düzgün seçip onları güzel eğittiler. Pekala rol modelleri hangi ülkeydi, ‘Fransa’ O da enteresan lakin 2000’li yılların başında Alman futbolu krizdeyken, Almanlar krizi fırsata çevirmek için Fransa’nın 1973 yılında başladığı devlet dayanaklı futbol akademilerini benzerini modifiye edip inşaa ederek aslında geleceklerini bir daha yarattılar. Almanlarda bu sentezi kendi toplumsal ve kültürel yapılarına entegre ederek 121 merkez için devletin ayırdığı 1,6 milyar Euro ile bu gelişimi, dönüşümü, değişim için tohumladılar ki sonuç ortada.
Tam 12 yıl daha sonra Bundesliga’da oynayan oyuncuların 3/2’si Almandı, %52’si ise kendi altyapılarından yetişmiş durumdaydı. Fransa’nın Fransa Futbol Federasyonunun zarurî hale getirdiği futbol akademilerinin 37 adedinin hala faaliyette olması tesadüf mü? Bu akademilerde 15’i erkekler 7’si kız çocukları için 22 sahanın olması muhtaçlık mı, zaruriyet mi? Yoksa toplumsal sorumluluk projesi mi?
Bunlardan en ünlüsü “CLAIRFONTAINE AKADEMİSİ” (rüyalar fabrikası) diye tabir edilen bu eğitim kurumu tüm ülkeye rol model olmuş durumda ayrıyeten hem yetiştiricilere tıpkı vakitte çocuklara, gençlere ilham veren bir toplumsal sorumluluk projesi. Artık bu bizlerde tüketim metodundan kurtulup, üretim modeline bir an evvel geçip gençlerimizi çağa uygun biçimde eğitmeliyiz. Bakın son bir örnekte Benfica Futbol Akademisinden bahsedeyim, 2006’da 15 milyon Euro ile kurulan 6-18 yaş içinde eğitim veren akademiden kulübün yalnızca kendi altyapısından yetiştirdiği oyunculardan kazandığı para 540 milyon euro, son 15 yılda net karı 1,1 milyar euro. Bu örnekleri arttırmak mümkün; Ajax, Porto, RB Salzburg, Genk, Nordjland ve diğerleri…
Türkiye’de de bu toprakların çocuklarına yatırım yapan tek tertip güzel insan, Yeterli birey, düzgün futbolcu , Altınordu. Onları da Seyit Mehmet Özkan lider olmak üzere canı gönülden kutluyorum. Yalnızca sporda değil her branş ve her alanda ülkemizi çağdaş muasır medeniyetler düzeyine getireceksek evvel çocuklarımızı muhafazalı ve yatırımı geleceğimize olan çocuklarımıza, gençlerimize yapmalıyız.
Antrenörlük mesleğinizde neler yaptınız?
Antrenörlük hayatım müddetince biroldukça futbol kulübünü 2008 yılından itibaren ziyaret etme bahtım oldu. AZ Alkmaar, Ajax, Feyenord, Barcelona, Manchester United, Liverpool, Bayern Münih, Borussia Dortmund, Atletico Madrid, Bayer Leverkusen ve Alman ulusal kadrosu. Buralarda olan biroldukca dünya standartı uygulama, teknoloji ve idman tekniğini gözlemledik, grubumuzla geliştirdik ve uyguladık. Biroldukca öncü teknoloji ve ekipmanı Fenerbahçe ve Konyaspor’da kullandık. Birfazlaca Türk firmasının gelişmenine ve ar-ge’lerine dayanak olduk. Danışmanlık yaptık. 2-3 tanesi dünya standartında iş yapar hale geldiler.
Örnek verebilir misiniz?
Borussia Dortmund’da ki Footbonot’tan, Barcelona’daki kamera kayıt sistemine, Manchester United’daki fitness idman uygulamaları ve farklı rejenerasyon idman tekniklerinden, Liverpool’da gps ve koşu aralığıyla sakatlanma eşiğini bulma üzere birfazlaca yeniliği gittiğimiz kulüplerde uygulamaya çalıştık. Az bütçe ve mevcut kaliteyle azamî randıman aldık. Uzun yıllardır üst düzeyde çalışmanın verdiği baht ile ve biroldukça futbol ekolünü yerinde inceleme ve deneyimleme fırsatım oldu.
Tecrübeleriniz size neler kazandırdı?
Bunun bana getirisi ise; yıllar ortasında kendime ilişkin bir antrenörlük ideolojisi oluşturmamı sağladı. Burada bilhassa Aykut Kocaman ve grubu ile çalışmanın dünya futbolunu yerinde gözlemleme ve uygulama ortasında olmanın getirdiği avantajları kullanmakta ayrıyeten gelişimime büyük katkısı oldu. Pandemi periyodunda oynatmak istediğim sistem üzerine daha da ağırlaşarak kendi takımımla bir arada hem taktiksel tıpkı vakitte fizikî idmanlar tasarlayarak fazlaca verimli bir periyot geçirmiş olduk.
“7 kişilik bir takımla yola çıkacağız”
Bu ortada Almanya ve Hollanda’dan 2 Türk antrenör arkadaşımda bana bu yolda eşlik edecekler. tıpkı vakitte yenilikçi, muvaffakiyete aç, vizyoner ve futbol sevdalısı 4 arkadaşımla birlikte toplam 7 kişi yola çıkacağız. Şöyle söyleyeyim oynatmak istediğimiz şekle uygun idman ve taktiksel çalışmalar gün gün belirlenmiş ve dizayn edilmiş durumda. Oyuncuları yıl içerisinde kendi oyun ideolojimize benimsetmek için taktiksel geliştirici idman metodolojisi, Ferdî gelişim idmanları, en üst düzeyde yapılan birfazlaca test uygulamaları, Tahlil formları, sunumlar, oyuncuların ruhsal gelişim desteklemeleri, toparlanma ve dinleme halleri , beslenme vs. uygulamaları profesyonel bir yaklaşımla oyunculara sunacağız. Ve gelişmelerine farkındalık yaratarak takviye olacağız.
“Artık ekipler içindeki fark hayli az ve bu farkı fakat ayrıntılarla yaratabilirsiniz”
Anlatmaya aslında şuradan başlamalıyım; Türkiye kendine has ekolü, kendi doğruluları ve gerçekleri olan bir ülke ve bende bu gerçeklerle yüzleşecek bir spor adamı olarak buna uygun kendime ilişkin bir sistemim olsun istedim. Genç, yetenekli ve dinamik biroldukca cevhere sahibiz. Doğal olarak oyun bunun üstüne kurgulanıyor ve seviliyor. Türkiye’de oyunun ana ideolojisi coşkulu futbol ve kaos futbolu. Duygusal yansıların fazla olduğu, beraberinde da fizikî bir oyun bahsediyoruz. O yüzden dediğim üzere yaklaşık 2-3 yıldır üstünde çalıştığım proje Türkiye’nin gerçekleriyle benzeşen ama daha çağdaş, organize nizamlı bir kaos oyunu ben buna SİSTEMLİ, DİNAMİK, ORGANİZE, COMPACT, SÜRATLİ , TUTKULU, OFANSİF KAOS oyunu diyorum. Gelişen futbol ekollerinin ana vazgeçilmezi topa sahip olma, direk oyun ve geçiş oyunu kombinasyonu olan bir oyun ideolojisi. Ayrıyeten 3. bölgede baskı, agresif oyun ve bilhassa topu kazandıktan daha sonra direk ataklar bu oyunun vazgeçilmezleri olacak. Dünya futbolunda atılan gollerin (duran toplar hariç) 3 golün 2’si (%65’i) 4 pasın altında atılmıştır. (hızlı ataklar) Zira artık oyun, çağdaş futbol daha süratli. Çağdaş oyunda topun oyunda kalma müddeti arttı. Ayrıyeten topa sahip olmak ve bölgesel geçişleri daha kısa vakitte yapmak kaleye daha fazla direkt gitmek manasına geliyor. Ayrıyeten futbolseverlerin en büyük beklentisi ve açlığı; ekiplerini geliştiren, taktiksel ve strateji olarak dönüştüren yeni yüzler görmek ve bunun ortasında alanda agresif, heyecanı fazla, dinamik tutkulu organize bir oyun görmek istiyorlar ki, çağdaş futbolda hayat üzere çağa uygun olarak hızlandı.
Futbolda yanlışsız ekoller hangileri olabilir?
bahsetmiş olduğum üzere bu mevzuda en kıymetli ekollerin başında aslında Red Bull ötürüsıyla Ralf Ragnick geliyor. İdeolojisini yaklaşık 10 yıldır uygulatan, geliştiren ve biroldukça genç antrenörün yetişmesine fırsat veren epey değerli bir futbol filozofu. Roger Schmidt, Nagelsmann, Jesse March, ayrıyeten bu kümeden olmasa da emsal bir ekole sahip Jurgen KLOOP ve son devirde Hanse Flick bu çağdaş oyun biçiminin temsilcileri. Bu antrenörlerin dizilişleri farklı olsa da kimi vakit oyun içerisinde birden çok sistemi kullanıyorlar. Topun ritmi yüksek, topa sahipler, oyun daha direk ve süratli, topu kaybedince agresifler, (gegen pressing) topu kazanınca direk atak, organizeler, saha içi yerleşimleri sabırlı ve konum sadakatleri üst düzeyde. Bunu altyapıdan gelen bir kültür olduğu için daha kolay yapabiliyorlar fakat bu antrenörlerin en kıymetli farkı gittikleri grupları mevcut oyuncu potansiyelini en yüksek verimlilikte kullanıp kendi oyun ideolojilerine adapte edebilmeleri. Aslında son periyotta bilhassa Avrupa futbolu ekoller üstünden de okunmuyor. Antrenörler kendi ekollerini yaratıyorlar. Evvelce Alman ekolü diyebilirdik lakin şu an Alman ekolü dediğimiz şey aslında Alman disiplini. Ekoller 20 yahut 30 yıl öncesinde ülkelerinin oyun şekillerini yansıtabiliyordu. Lakin şu an bilhassa sistemler üzerinden antrenörleri kendi biçimleri, ideolojileriyle kıymetlendirebiliriz. Son 3 Şampiyonlar Ligi’ni kazanan Alman antrenörlerin oyun biçimine baktığımız vakit 3 farklı diziliş, oyun sistemi ve oyun ideolojisi olduğunu görürüz.
Örnek verebilir misiniz?
Liverpool’da Kloop; 1-4-3-3
Bayern Münih’te Hanse Flick; 1-4-2-3-1
Chelsea’de Tuchel 1-5-2-3
Bu bize gösteriyor ki 3 Alman antrenörün farklı oyun ideolojileri ve oyun usulleri var. Bende; yeni neslin kıymetli bir spor adamı olarak kendi ideoloji, usul ve çağa uygun antrenörlük üslubumla fark yaratmak istiyorum. Projemde orta vadede yapmak istediğim en değerli tertip ise ‘üreten’ bir kulüp haline getirmek. Bunu yapmakta ki en büyük hedefim evvela bulunduğum ortamı kıymetli hale getirmek ve artık kulüplerimizin ekonomik olarak hayatta kalma talihleri üretmedikleri sürece olmadığını düşünüyorum. Sürdürülebilir
muvaffakiyet için üretmek kural. Bunun için yapılacak en kıymetli yatırım ise evvela uzun vadeli plan ve tertibi kulüp ideolojisi haline getirmek.
Yol haritanız nasıl olacak?
Bu hususta özetlemek gerekirse scouting yapılanmasını organize ederek genç gelecek vadeden oyuncuları kulübe kazandırmak önceliğimiz olacak ki yetiştirici ve geliştirici ve değerlisi üreten kulüp kültürü apoletini takarak insanları yaptıklarımızla ikna edebilelim. daha sonraki en değerli husus ise şayet üretmek istiyorsak altyapı ihtilalini akademi çatısı altında toplayarak evvela düzgün eğitimciler seçip onları eğitmek ve daha sonrasında ise çocuklarımızı ve gençlerimizi eğiterek onları A ekip düzeyinde potansiyel yıldız adayları haline getirmek en kıymetli misyonumuz olmalı.
Ayrıyeten artık oyunda fark yaratan yapay zeka kullanması (istatistiksel bilgi analizi), rejenerasyon antrenörü, taç antrenörü, life kinetik antrenörü, ferdî sportmen antrenörü, mentör ve diyetisyenin olduğu bir ortamda bilimsel olarak çalışmak ve çağa uygun yaklaşım sergilemek bir hayal değil, bir muhtaçlık olduğunu anlamalıyız ki ben ve takımımda bu yolda ilerleyerek değiştirmeye, dönüştürmeye ve geliştirmeye çalışarak bulunduğumuz ortama paha katacağız. Bilim, ilim, doğrular her vakit kazanır. Sabırla yönetenleri ikna etmeye çalışıyorum ki yavaş da olsa hem anlaşılmaya birebir vakitte bunun artık bir gereksinim olduğunu anlamaya başladılar.
“Beni kulüplerinin başına getirmek için ikna etmeye çalışıyorlar…”
Evvelce ben insanları ikna etmeye çalışıyordum artık yavaş yavaş benim projemi 2-3 saat sunumumu ve organizasyonumu dinledikten daha sonra onlar beni kulüplerinin başına getirmek için ikna etmeye çalışıyorlar, kendi adıma geldiğim noktadan bugün itibariyle umutlandığımı söyleyebilirim. Başlangıçta biraz zorlansamda bilhassa kendimi, takımımı ve projemi tabir etmem konusunda şu an yavaş yavaş Türk futbolunun gereksinimlerinin değişmeye başlamasıyla ve insanların artık yeni yüzler ve yeni heyecanlar istemesiyle heyecanım artmış durumda. Son günlerde projeme gösterilen ilgi artmış durumda. ‘’gelecek’’ bir gün gelecek diye düşünüyorum. Ayrıyeten çağın gerekliliklerini yakalayan yeni nesil antrenörlerin yavaş yavaş çarkın içine katılmasıyla oyunun daha kaliteli, organize ve hızlanacağını hissediyorum. Bu vesileyle de öncesinden olduğu üzere Türk futbolunun ve Türk antrenörlüğünün gelişmenine en genç UEFA Pro Lisanslı antrenörlerden biri olarak katkı sağlayabilmek en büyük dileğim.
En büyük dileğiniz nedir?
En büyük maksadım kendimi evvela muhteşem ligde ispatlayıp ülkemi yurt haricinde temsil edebilmek. senelerca tahlil ve oyuncu izlemek için gittiğim ve her stadının çoluk çocuk her yaştan her sınıftan insanın maçlara toplumsallaşmak ve keyifle gittiği Almanya’da çalışmak en büyük hayalim. Açıkçası bunun ortasında eşim ve kızımla birlikte Almanca öğrenmeye karar verdik.
Şu ana kadar ne istikamette teklifler geldi ve yaklaşımınız nasıl oldu?
Harika Lig’den hem yardımcı antrenörlük tıpkı vakitte pro lisansımın kullanılması için birkaç teklif aldım, bunu iş ahlakı ve etiği açısından uygun olmadığı sebebi öne sürülerek ve lisansım satılık olmadığını söyleyerek reddettim, evvela ve sonuncu amacım tek başıma teknik adamlık yapabilmek. Etik olarak uygun olmadığını düşündüğüm için kabul etmedim.
“21 kadrodan çeşitli teklifler aldım”
Geçen yıl birisi 4 büyük kulüpten birisi olmak üzere toplamda 4 Üstün lig ekibinden yardımcı antrenörlük teklifi aldım, 5 TFF 1.Lig kulübünün teknik yöneticilik teklifini ve projelerini şu an için uygun görmediğim için kabul etmedim. 2 tane TFF 1. Lig kulübü ise benim projeme ikna olmalarına rağmen farklı niçinlerden dolayı cüret edemediler. İlaveten 2. ligden aldığım 10’un üstünde teklifi şu an için kabul etmedim. Önümdeki süreci sabırla bekleyerek gerçek yer ve proje ile takımımla başlamak istiyorum.