Türk Dünyası Cemil Meriç’i anıyor…
Türk Dünyası Dayanışma ve Yardımlaşma Derneği Genel Lideri Halit Kanak, Cemil Meriç’in vefatının 34. yıldönümü niçiniyle açıklama yayımladı.
“Batı kanunlarının temeli Hristiyanlıktır. Türk kalınız. Avrupa’nın temel kanunları, doğunun örf ve âdetlerine taban tabana zıttır. İthal malı ıslahattan kaçının, bu üzere îslahatlar, Müslüman memleketleri fakat felâkete sürükler.”
Kıymetli Gönül Dostları, bugün 13 Haziran 1987’de ortamızdan ayrılan Üstâd Cemil Meriç’in vefât yıldönümü. Kendisini hürmetle minnetle bir defa daha yâdediyor ve fâtihalarımızı gönderiyoruz.
“Ben imânımla, zevklerimle ve dilimle İslâm ve Türk’üm.”
Üstteki kelamların sahibi, Fâtih ve II. Bâyezid devrinde hayatış bulunan Tazarru-nâme, Nasihat-nâme, Tezkiret’ül Evliyâ üzere muazzam eserler bırakan, Molla Gürânî, Molla Hüsrev, Hoca Muslihiddin, Molla Kırımî ile tanışmış Ali Kuşçu’nun talebesi olan Sinan Paşa’yı “ÜSLUP’TA CEDDİMDİR” diye pahalandıran Cemil Meriç, Türk Edebiyatı ve fikir dünyasında derin izler bırakan tefekkür insanıydı.
Kızı Prof. Dr. Ümit Meriç Hanımefendi’nin tabiriyle, ayağının biriyle kendi ülkesinin tarihine, bedellerine sıkı sıkıya basarken, öteki ayağıyla Hindistan’a, Rusya’ya, Fransa’ya, İngiltere’ye, Kuzey Afrika’ya kadar uzanmıştır.
Fikirleri ve ustalıkla kullandığı lisanıyla hem edebiyat, birebir vakitte niyet dünyasında yeri doldurulamaz bir isimdi Cemil Meriç.
Babasının dedesi Hâfız İdris Efendi, Osmanlı’ya başşehirlik yapmış olan (çoğu bilmez) DİMETOKA’ da hem Kadı’lık yapıyor, tıpkı vakitte güzel bir hattat olması vesilesiyle Kur’ân-ı Kerim yazıyordu.
Babası da, dedesinin müsaadeden giderek hâkim olunca yolu bir gün Hatay’a düşer ve Cemil Meriç son durak olan Reyhanlı’da 1916 yılında Osmanlı Vatandaşı olarak burada dünyaya gelir.
çabucak hemen 4 yaşında okumaya başladığında gözlerinin düzgün görmediği anlaşılınca ailesi gözlük almak zorunda kalmıştır.
O tarihten daha sonra gözlerini kaybettiği 38 yaşına kadar okumayı hiç bırakmadı. Ortaokulda babasının kitapları bitince, amcası Hamit Bey’in kütüphanesine dadandı.
Liseye başladığında ise yaşadığı Fransa Mandasındaki Hatay’dan sık sık Halep’e masraf ve sahaflar çarşısından hiç ayrılmaz, yeni kitaplar alır, yeni dünyalar keşfederdi.
Osmanlıca ve Fransızca’yı epey güzel bilirdi. çabucak hemen lise öğrencisiyken Fransızca çeviriler yapar, Yenigün Gazetesine yazılar yazardı. Ayrıyeten her hafta bir defter dolusu şiir müellif ve arkadaşlarına dağıtırdı.
“GÖZÜM AÇIKKEN KALBİM KÖRDÜ. ALLAH (c.c.) GÖZÜMÜ KAPATTI, KALBİMİ AÇTI” sözü ona aittir.
Zira, çabucak hemen lise sıralarında iken epeyce okuduğunu farkeden ideoloji öğretmeni tarafınca sınıf arkadaşı Kemal Tahir’le birlikte körpe beynine Marksizm enjekte edilmişti.
İstanbul’a geldiği yıllar hem de kendine geldiği yıllardı. Komünizmden kesin bir biçimde dönüş yaptığı için komünistler ona düşman olmuştu.
Kuzeyden esen komünizm rüzgârlarına karşı en tesirli kalemdi. Pınar’da, Hisar’da, 20. Asır’da, Türk Edebiyatı’nda, Sebil’de daima yazdı.
Ermeni kökenli Muyan Yiğit, Hürriyet Gazetesinde Hânedan aleyhinde yazı dizisi yazmaya başlayınca, ona karşı çıkan, her yazdığına karşılık veren Cemil Meriç, TARİHİNE HÜRMETKÂR, DİNİNE HİZMETKÂR olduğunu bir kere daha göstermişti.
Gözlerini kaybetmesine karşın kitap tutkusundan hiç vazgeçmedi. Çocuklarına, asistanlarına ve talebelerine daima okutur ve dinlerdi. bir daha Ümit Hânımın tabiriyle birtakım geceler kalkar kütüphanesinde kitapların ortasına başını sokar ve onları baş gözüyle okuyamadığı için kapalı bilinmeyen ağlardı.
Ömrünün bir saniyesini bile boşa geçirmez, ya kitap okuturdu ya da daktiloya taktırdığı kâğıtlara daima yazdırırdı.
Yapıtlarıyla kozmik bir külliyat oluşturmuştu. Okurlarının birbirlerini tanımasını ve dost olmasını ister, onlarla sık sık bir ortaya gelir sohbet ederdi.
Düzgün bir hatipti, konuşurken her dâim heyecanlıydı. “Konuşurken bütün salonu avuçlarımın ortasında hissederim” sıkıntısı.
Biz de âcizâne sohbetlerinden istifâde etmiştik. bir daha sohbet için geldiği Beyaz Saray Kitapçılar Çarşısındaki Türkmen Kitapevinde (şu anda Türk Dünyası Dayanışma ve Yardımlaşma Derneği idaresinde birlikte çalışmaktan onur duyduğum Dursun Güleryüz Beyefendi işletiyordu) adıma imzalayarak verdiği “Bir Facianın Hikâyesi” isimli kitabını hâlâ ihtimamla saklarım.
Ayrıyeten, 70’li yılların sonunda Cemil Meriç’i bizleri tanıtan ideoloji hocamızla birlikte Üsküdar Yeni Valide Camii’nde cenaze namazını kılmak ve Karacaahmet Kabristanına kadar omuzlarda taşınan Cemil Meriç’i kabristana kadar takip etmek bir daha bizlere nasip olmuştu.
Geride, yazarak ikram ettiği tefekkür yapıtlarının yanı sıra tamamını okuduğu 11.000 (on bir bin) ciltlik şahane bir kütüphane bırakmıştır.
Türk Dünyası Dayanışma ve Yardımlaşma Derneği olarak; Cumhurbaşkanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğan’dan talebimiz, bir müddet ikâmet ettiği Üsküdar Ferhat Paşa Korusunda bulunan şu anda İBB tarafınca restoran olarak işletilen konutunun, entelektüel ve yerli, çağımızın filozofu Cemil Meriç ismine müzeye çevrilerek geride bıraktığı kütüphanesinin de tıpkı yerde bu Asil Milletin istifadesine sunulmasının temin edilmesidir.
Ruhu Şâd, Yeri Cennet olsun inşaallah…
Türk Dünyası Dayanışma ve Yardımlaşma Derneği Genel Lideri Halit Kanak, Cemil Meriç’in vefatının 34. yıldönümü niçiniyle açıklama yayımladı.
“Batı kanunlarının temeli Hristiyanlıktır. Türk kalınız. Avrupa’nın temel kanunları, doğunun örf ve âdetlerine taban tabana zıttır. İthal malı ıslahattan kaçının, bu üzere îslahatlar, Müslüman memleketleri fakat felâkete sürükler.”
Kıymetli Gönül Dostları, bugün 13 Haziran 1987’de ortamızdan ayrılan Üstâd Cemil Meriç’in vefât yıldönümü. Kendisini hürmetle minnetle bir defa daha yâdediyor ve fâtihalarımızı gönderiyoruz.
“Ben imânımla, zevklerimle ve dilimle İslâm ve Türk’üm.”
Üstteki kelamların sahibi, Fâtih ve II. Bâyezid devrinde hayatış bulunan Tazarru-nâme, Nasihat-nâme, Tezkiret’ül Evliyâ üzere muazzam eserler bırakan, Molla Gürânî, Molla Hüsrev, Hoca Muslihiddin, Molla Kırımî ile tanışmış Ali Kuşçu’nun talebesi olan Sinan Paşa’yı “ÜSLUP’TA CEDDİMDİR” diye pahalandıran Cemil Meriç, Türk Edebiyatı ve fikir dünyasında derin izler bırakan tefekkür insanıydı.
Kızı Prof. Dr. Ümit Meriç Hanımefendi’nin tabiriyle, ayağının biriyle kendi ülkesinin tarihine, bedellerine sıkı sıkıya basarken, öteki ayağıyla Hindistan’a, Rusya’ya, Fransa’ya, İngiltere’ye, Kuzey Afrika’ya kadar uzanmıştır.
Fikirleri ve ustalıkla kullandığı lisanıyla hem edebiyat, birebir vakitte niyet dünyasında yeri doldurulamaz bir isimdi Cemil Meriç.
Babasının dedesi Hâfız İdris Efendi, Osmanlı’ya başşehirlik yapmış olan (çoğu bilmez) DİMETOKA’ da hem Kadı’lık yapıyor, tıpkı vakitte güzel bir hattat olması vesilesiyle Kur’ân-ı Kerim yazıyordu.
Babası da, dedesinin müsaadeden giderek hâkim olunca yolu bir gün Hatay’a düşer ve Cemil Meriç son durak olan Reyhanlı’da 1916 yılında Osmanlı Vatandaşı olarak burada dünyaya gelir.
çabucak hemen 4 yaşında okumaya başladığında gözlerinin düzgün görmediği anlaşılınca ailesi gözlük almak zorunda kalmıştır.
O tarihten daha sonra gözlerini kaybettiği 38 yaşına kadar okumayı hiç bırakmadı. Ortaokulda babasının kitapları bitince, amcası Hamit Bey’in kütüphanesine dadandı.
Liseye başladığında ise yaşadığı Fransa Mandasındaki Hatay’dan sık sık Halep’e masraf ve sahaflar çarşısından hiç ayrılmaz, yeni kitaplar alır, yeni dünyalar keşfederdi.
Osmanlıca ve Fransızca’yı epey güzel bilirdi. çabucak hemen lise öğrencisiyken Fransızca çeviriler yapar, Yenigün Gazetesine yazılar yazardı. Ayrıyeten her hafta bir defter dolusu şiir müellif ve arkadaşlarına dağıtırdı.
“GÖZÜM AÇIKKEN KALBİM KÖRDÜ. ALLAH (c.c.) GÖZÜMÜ KAPATTI, KALBİMİ AÇTI” sözü ona aittir.
Zira, çabucak hemen lise sıralarında iken epeyce okuduğunu farkeden ideoloji öğretmeni tarafınca sınıf arkadaşı Kemal Tahir’le birlikte körpe beynine Marksizm enjekte edilmişti.
İstanbul’a geldiği yıllar hem de kendine geldiği yıllardı. Komünizmden kesin bir biçimde dönüş yaptığı için komünistler ona düşman olmuştu.
Kuzeyden esen komünizm rüzgârlarına karşı en tesirli kalemdi. Pınar’da, Hisar’da, 20. Asır’da, Türk Edebiyatı’nda, Sebil’de daima yazdı.
Ermeni kökenli Muyan Yiğit, Hürriyet Gazetesinde Hânedan aleyhinde yazı dizisi yazmaya başlayınca, ona karşı çıkan, her yazdığına karşılık veren Cemil Meriç, TARİHİNE HÜRMETKÂR, DİNİNE HİZMETKÂR olduğunu bir kere daha göstermişti.
Gözlerini kaybetmesine karşın kitap tutkusundan hiç vazgeçmedi. Çocuklarına, asistanlarına ve talebelerine daima okutur ve dinlerdi. bir daha Ümit Hânımın tabiriyle birtakım geceler kalkar kütüphanesinde kitapların ortasına başını sokar ve onları baş gözüyle okuyamadığı için kapalı bilinmeyen ağlardı.
Ömrünün bir saniyesini bile boşa geçirmez, ya kitap okuturdu ya da daktiloya taktırdığı kâğıtlara daima yazdırırdı.
Yapıtlarıyla kozmik bir külliyat oluşturmuştu. Okurlarının birbirlerini tanımasını ve dost olmasını ister, onlarla sık sık bir ortaya gelir sohbet ederdi.
Düzgün bir hatipti, konuşurken her dâim heyecanlıydı. “Konuşurken bütün salonu avuçlarımın ortasında hissederim” sıkıntısı.
Biz de âcizâne sohbetlerinden istifâde etmiştik. bir daha sohbet için geldiği Beyaz Saray Kitapçılar Çarşısındaki Türkmen Kitapevinde (şu anda Türk Dünyası Dayanışma ve Yardımlaşma Derneği idaresinde birlikte çalışmaktan onur duyduğum Dursun Güleryüz Beyefendi işletiyordu) adıma imzalayarak verdiği “Bir Facianın Hikâyesi” isimli kitabını hâlâ ihtimamla saklarım.
Ayrıyeten, 70’li yılların sonunda Cemil Meriç’i bizleri tanıtan ideoloji hocamızla birlikte Üsküdar Yeni Valide Camii’nde cenaze namazını kılmak ve Karacaahmet Kabristanına kadar omuzlarda taşınan Cemil Meriç’i kabristana kadar takip etmek bir daha bizlere nasip olmuştu.
Geride, yazarak ikram ettiği tefekkür yapıtlarının yanı sıra tamamını okuduğu 11.000 (on bir bin) ciltlik şahane bir kütüphane bırakmıştır.
Türk Dünyası Dayanışma ve Yardımlaşma Derneği olarak; Cumhurbaşkanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğan’dan talebimiz, bir müddet ikâmet ettiği Üsküdar Ferhat Paşa Korusunda bulunan şu anda İBB tarafınca restoran olarak işletilen konutunun, entelektüel ve yerli, çağımızın filozofu Cemil Meriç ismine müzeye çevrilerek geride bıraktığı kütüphanesinin de tıpkı yerde bu Asil Milletin istifadesine sunulmasının temin edilmesidir.
Ruhu Şâd, Yeri Cennet olsun inşaallah…