Temel Karamollaoğlu’nun Lider Erdoğan’la görüşme “manevrasıyla” karşılık aranan 3 soru!
Muhalif medya her ne kadar ‘kanepe krizi’ diye lanse etmeye kalksa da Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Saadet Partisi Genel Lideri Temel Karamollaoğlu ile bir ortaya gelmesi siyaset gündeminde konuşulmaya devam ediyor.
toplantıda ittifak konusunun da konuşulduğu, Karamollaoğlu’nun “Sayın Cumhurbaşkanı bizden takviye olmamızı istedi.” dediği görüşme, seçimler öncesi iki parti içinde yeni bir başlangıç olarak yorumlandı.
Muharrir Acet ziyareti, Karamollaoğlu’nun sürdürdüğü parti ortasında eleştirilen ‘yabancılaşmış’ lisanına karşın Oğuzhan Asiltürk’ün hayattayken temsil ettiği ‘Milli Görüş’e yani ‘iç halkaya’ yönelik bir atak olduğunu kıymetlendirerek Erdoğan’la açılan diyalog kapısının yalnızca imajdan mi ibaret olup olmadığını 3 soruyla köşesinde sorguladı.
İşte Mehmet Acet’in “Saadet Partisi direksiyonu Cumhur İttifakına mı kırdı?” başlıklı yazısı;
Saadet Partisi Genel Lideri Temel Karamollaoğlu’nun Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’dan randevu talep etmesi, Erdoğan’ın bu talebi sıcak bir biçimde karşılaması ve iki isim içindeki görüşmenin 2 saat 15 dakika kadar sürmesi, siyasette yeni bir dalgalanmaya yol açtı.
toplantıdan yansıyan imaj üzerinden bir ‘kanepe krizi’ çıkarmak isteyenler de oldu.
Fakat bunun rencide edici bir tarafının olmadığını, gerçek sebebinin pandemi niçiniyle ‘mesafeli’ oturma gereksiniminden kaynaklandığını şahsen Karamollaoğlu lisana getirdiğine nazaran Saadet Partisi açısından da bu işin sorun edilmeyeceği anlaşılabilir.
Kaldı ki, o 2 saat 15 dakikalık görüşmenin atmosfer olarak bir çok ‘mesafesiz bir biçimde’ gerçekleştiği, bir daha Saadet Partisi Genel Başkanı’nın memnuniyet tabirlerinden anlaşılabiliyor.
Artık kanepe sıkıntısını geçip gerçek gündem üzerinden ilerleyelim.
Sorularımız şunlar:
-Saadet Partisi ve Genel Lideri Temel Karamollaoğlu, bu teşebbüsü ile ne yapmak istiyor?
-Erdoğan’la yakınlaşarak, bugüne kadar ortalarında su sızmayan bir imaj verdikleri Millet İttifakı’ndan uzaklaşıp, Cumhur İttifakı’nın bir paydaşı olmak üzere direksiyon mu kırıyorlar?
-Gerçek niyet, Cumhurbaşkanı ile bir diyalog kapısı açmaktan mı ibaret? Yoksa nitekim yeni bir ‘manevra’ ile mi karşı karşıyayız?
Bu sorulara karşılık aramaya geçmedilk evvel, Türkiye’nin ağır ve karmaşık gündemi içinde fark edilmemiş olabilecek birkaç hatırlatmada bulunalım.
Malum olunduğu üzere, Saadet Partisi’ne mahsus bir düzenek olan ve vaktinde Erbakan Hoca’nın siyaseten yasaklı olduğu periyotlarda, bu yasakları aşması için tesis edilen Yüksek İstişare Kurulu’nun başkanlığını, vefat ettiği 1 Ekim tarihine kadar Oğuzhan Asiltürk yürütüyordu.
Asiltürk beraberinde Erbakan’ın vefatından daha sonra, Ulusal Görüş hareketinin liderliğini de kendi uhdesine almıştı.
Pekala, artık ne oldu?
Asiltürk’ün vefatından epeyce kısa bir süre daha sonra, Yüksek İstişare Heyeti Başkanlığı için seçim yapıldı ve bu şuranın başkanlığına da Temel Beyefendi getirildi.
Yani, orada artık ikili bir yapı, ya da ayrışma durumu da kelam konusu değil.
bu türlü Temel Beyefendi, Oğuzhan Bey’in hayattayken aleni biçimde dillendirdiği, AK Parti’ye karşı sert söylemi yüzünden Saadet Partisi’nin de marjinal bir parti olarak kaldığı tarafındaki tenkitlerinden kurtulmuş oldu.
Bu cümleyi bilhassa kurdum zira Karamollaoğlu’nun Erdoğan’la diyalog kanalı açarak yeni bir hareket yapmasının bir daha bu biçimde bir bağlamla bağlantılı olduğunu iddia ediyorum.
Asiltürk’ün Cumhur İttifakı ile yakınlaşma teşebbüsünün olduğu günlerde nabzını yokladığım Saadet Partisi etraflarından, parti ortasında iki türlü eğilim olduğu, bir tarafta AK Parti ve Erdoğan’la işbirliğine hiç bir biçimde yanaşmak istemeyenlerin, öteki tarafta ise partinin kazanımlarını hesaba katarak buna yeşil ışık yakabilecek durumda olanların bulunduğunu duymuştum.
Ancak Asiltürk’ün temsil ettiği ‘Milli Görüş’ refleksinin parti idaresine dönük asıl eleştirisi, AK Parti tabanı ile Saadet Partisi tabanı içindeki fikri ve inançlara dayalı yakınlığın parti telaffuzuna yansıtılmamasına dönük olmuştu.
Bu gerçek mu?
Evet, hakikat.
Temel Karamollaoğlu idaresinde Saadet Partisi’nin bugüne kadarki telaffuzuna bakıldığında, muhafazakâr/mütedeyyin/dindar çevrelerin beklentilerinin bilakis, kimi vakit CHP’nin telaffuzunun bile ötesine geçen bir ‘yabancılaşmış’ lisan kullanıldığı ortadaydı.
Oğuzhan Asiltürk hayattayken tam da buna itiraz ediyordu aslına bakarsanız.
Bu üslup niçiniyle Saadet Partisi’nin büyüyemediğinden şikâyet ediyordu.
Bu durumda, Karamollaoğlu’nun bu teşebbüsünü manalandırmak için yürüttüğümüz fikir antrenmanı bizi şöyleki bir yere çıkartıyor:
Temel Beyefendi, Erdoğan’la diyalog kapısını açarak, Asiltürk’ün hayattayken aldığı eleştirel konumdan etkilenen ‘iç halkaya’ dönük bir atılım yapmış oluyor.
“Bakınız Oğuzhan Beyefendi artık hayatta değil ancak görüşlerini ben bir daha de dikkate almaya devam ediyorum” demiş oluyor.
ötürüsıyla bu teşebbüsü, Saadet Partisi’nin Millet İttifakı’ndan koparak Cumhur İttifakı’na yöneldiği biçiminde pahalandırmak için vakit çabucak hemen epeyce erken.
Bu teşebbüsler özlü bir yönelimin başlangıç anı mı olacak?
Yoksa imajdan ibaret mi kalacak?
Şimdiye kadar aldığı tavra bakılacak olursa, Karamollaoğlu’nun Cumhur İttifakı’na yönelmek üzere bu biçimde bir başlangıç yaptığını düşünmek şu an için akla yatkın bir ihtimal üzere durmuyor.
Ancak her durumda bu biçimde bir diyalog kanalının açılmış olması da kıymet taşıyor.
Erdoğan, bu yılın başında Asiltürk görüşmesiyle araladığı kapıyı aşikâr ki açık tutmak istiyor.
Saadet Partisi’nin de birebir niyette olup olmadığı, seçim periyodunda daha güzel anlaşılabilecek.
YENİ ŞAFAK GAZETESİ
KAYNAK: YENİ ŞAFAK – MEHMET ACET
Muhalif medya her ne kadar ‘kanepe krizi’ diye lanse etmeye kalksa da Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Saadet Partisi Genel Lideri Temel Karamollaoğlu ile bir ortaya gelmesi siyaset gündeminde konuşulmaya devam ediyor.
toplantıda ittifak konusunun da konuşulduğu, Karamollaoğlu’nun “Sayın Cumhurbaşkanı bizden takviye olmamızı istedi.” dediği görüşme, seçimler öncesi iki parti içinde yeni bir başlangıç olarak yorumlandı.
Muharrir Acet ziyareti, Karamollaoğlu’nun sürdürdüğü parti ortasında eleştirilen ‘yabancılaşmış’ lisanına karşın Oğuzhan Asiltürk’ün hayattayken temsil ettiği ‘Milli Görüş’e yani ‘iç halkaya’ yönelik bir atak olduğunu kıymetlendirerek Erdoğan’la açılan diyalog kapısının yalnızca imajdan mi ibaret olup olmadığını 3 soruyla köşesinde sorguladı.
İşte Mehmet Acet’in “Saadet Partisi direksiyonu Cumhur İttifakına mı kırdı?” başlıklı yazısı;
Saadet Partisi Genel Lideri Temel Karamollaoğlu’nun Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’dan randevu talep etmesi, Erdoğan’ın bu talebi sıcak bir biçimde karşılaması ve iki isim içindeki görüşmenin 2 saat 15 dakika kadar sürmesi, siyasette yeni bir dalgalanmaya yol açtı.
toplantıdan yansıyan imaj üzerinden bir ‘kanepe krizi’ çıkarmak isteyenler de oldu.
Fakat bunun rencide edici bir tarafının olmadığını, gerçek sebebinin pandemi niçiniyle ‘mesafeli’ oturma gereksiniminden kaynaklandığını şahsen Karamollaoğlu lisana getirdiğine nazaran Saadet Partisi açısından da bu işin sorun edilmeyeceği anlaşılabilir.
Kaldı ki, o 2 saat 15 dakikalık görüşmenin atmosfer olarak bir çok ‘mesafesiz bir biçimde’ gerçekleştiği, bir daha Saadet Partisi Genel Başkanı’nın memnuniyet tabirlerinden anlaşılabiliyor.
Artık kanepe sıkıntısını geçip gerçek gündem üzerinden ilerleyelim.
Sorularımız şunlar:
-Saadet Partisi ve Genel Lideri Temel Karamollaoğlu, bu teşebbüsü ile ne yapmak istiyor?
-Erdoğan’la yakınlaşarak, bugüne kadar ortalarında su sızmayan bir imaj verdikleri Millet İttifakı’ndan uzaklaşıp, Cumhur İttifakı’nın bir paydaşı olmak üzere direksiyon mu kırıyorlar?
-Gerçek niyet, Cumhurbaşkanı ile bir diyalog kapısı açmaktan mı ibaret? Yoksa nitekim yeni bir ‘manevra’ ile mi karşı karşıyayız?
Bu sorulara karşılık aramaya geçmedilk evvel, Türkiye’nin ağır ve karmaşık gündemi içinde fark edilmemiş olabilecek birkaç hatırlatmada bulunalım.
Malum olunduğu üzere, Saadet Partisi’ne mahsus bir düzenek olan ve vaktinde Erbakan Hoca’nın siyaseten yasaklı olduğu periyotlarda, bu yasakları aşması için tesis edilen Yüksek İstişare Kurulu’nun başkanlığını, vefat ettiği 1 Ekim tarihine kadar Oğuzhan Asiltürk yürütüyordu.
Asiltürk beraberinde Erbakan’ın vefatından daha sonra, Ulusal Görüş hareketinin liderliğini de kendi uhdesine almıştı.
Pekala, artık ne oldu?
Asiltürk’ün vefatından epeyce kısa bir süre daha sonra, Yüksek İstişare Heyeti Başkanlığı için seçim yapıldı ve bu şuranın başkanlığına da Temel Beyefendi getirildi.
Yani, orada artık ikili bir yapı, ya da ayrışma durumu da kelam konusu değil.
bu türlü Temel Beyefendi, Oğuzhan Bey’in hayattayken aleni biçimde dillendirdiği, AK Parti’ye karşı sert söylemi yüzünden Saadet Partisi’nin de marjinal bir parti olarak kaldığı tarafındaki tenkitlerinden kurtulmuş oldu.
Bu cümleyi bilhassa kurdum zira Karamollaoğlu’nun Erdoğan’la diyalog kanalı açarak yeni bir hareket yapmasının bir daha bu biçimde bir bağlamla bağlantılı olduğunu iddia ediyorum.
Asiltürk’ün Cumhur İttifakı ile yakınlaşma teşebbüsünün olduğu günlerde nabzını yokladığım Saadet Partisi etraflarından, parti ortasında iki türlü eğilim olduğu, bir tarafta AK Parti ve Erdoğan’la işbirliğine hiç bir biçimde yanaşmak istemeyenlerin, öteki tarafta ise partinin kazanımlarını hesaba katarak buna yeşil ışık yakabilecek durumda olanların bulunduğunu duymuştum.
Ancak Asiltürk’ün temsil ettiği ‘Milli Görüş’ refleksinin parti idaresine dönük asıl eleştirisi, AK Parti tabanı ile Saadet Partisi tabanı içindeki fikri ve inançlara dayalı yakınlığın parti telaffuzuna yansıtılmamasına dönük olmuştu.
Bu gerçek mu?
Evet, hakikat.
Temel Karamollaoğlu idaresinde Saadet Partisi’nin bugüne kadarki telaffuzuna bakıldığında, muhafazakâr/mütedeyyin/dindar çevrelerin beklentilerinin bilakis, kimi vakit CHP’nin telaffuzunun bile ötesine geçen bir ‘yabancılaşmış’ lisan kullanıldığı ortadaydı.
Oğuzhan Asiltürk hayattayken tam da buna itiraz ediyordu aslına bakarsanız.
Bu üslup niçiniyle Saadet Partisi’nin büyüyemediğinden şikâyet ediyordu.
Bu durumda, Karamollaoğlu’nun bu teşebbüsünü manalandırmak için yürüttüğümüz fikir antrenmanı bizi şöyleki bir yere çıkartıyor:
Temel Beyefendi, Erdoğan’la diyalog kapısını açarak, Asiltürk’ün hayattayken aldığı eleştirel konumdan etkilenen ‘iç halkaya’ dönük bir atılım yapmış oluyor.
“Bakınız Oğuzhan Beyefendi artık hayatta değil ancak görüşlerini ben bir daha de dikkate almaya devam ediyorum” demiş oluyor.
ötürüsıyla bu teşebbüsü, Saadet Partisi’nin Millet İttifakı’ndan koparak Cumhur İttifakı’na yöneldiği biçiminde pahalandırmak için vakit çabucak hemen epeyce erken.
Bu teşebbüsler özlü bir yönelimin başlangıç anı mı olacak?
Yoksa imajdan ibaret mi kalacak?
Şimdiye kadar aldığı tavra bakılacak olursa, Karamollaoğlu’nun Cumhur İttifakı’na yönelmek üzere bu biçimde bir başlangıç yaptığını düşünmek şu an için akla yatkın bir ihtimal üzere durmuyor.
Ancak her durumda bu biçimde bir diyalog kanalının açılmış olması da kıymet taşıyor.
Erdoğan, bu yılın başında Asiltürk görüşmesiyle araladığı kapıyı aşikâr ki açık tutmak istiyor.
Saadet Partisi’nin de birebir niyette olup olmadığı, seçim periyodunda daha güzel anlaşılabilecek.
YENİ ŞAFAK GAZETESİ
KAYNAK: YENİ ŞAFAK – MEHMET ACET