Mustafa Kutlu: Yarın diye bir şey yok – 2
2020 yılında “Kalbin Sesi İle Toprağa Dönüş” ismiyle bir kitap yayımlayan usta edebiyatçı, kitabında iklim krizi ile uğraşta uygulanması gerekenleri ele aldığı kıymetli makalelerini haber7.com okuyucuları için bir daha yayımlıyoruz.
NE YAPMALI?
Üç yüz yıldır dünyaya ve insanlığa hakim olan zihniyet, gezegenin istikbalini karanlığa mahkum etti. halbuki bu Allahsız medeniyet insanlığa “dünyada bir cennet” vadetmiştir.
BM geçen yıl üç bin sayfa fiyatında bir “rapor” yayımlayarak “iklim krizi”nin önlenemez felaketlerini lisana getirdi.
Bu artık bir senaryo değil, acı gerçeğin tüm açıklığıyla itirafıdır.
2020 yılında KALBİN SESİ İLE TOPRAĞA DÖNÜŞ ismiyle bir kitap yayımladım. Bu kitap “ne yapmalı” sorusuna bir Müslümanın yanıt arayışını ve teklifini iktifa ediyordu.
Derken “Ukrayna savaşı” patladı ve bir “yeni dünya düzeni”nden bahsedilir oldu.
Lakin bahisle ilgili ne bir fikir ne de bir fikir adamı var. Her yanda belirsizliğin getirdiği endişe kol geziyor. Savaşın tetiklediği “gıda krizi” endişeyi had safhaya çıkardı.
“Sanayi”nin ipliği pazara çıkmış, takke düşmüş kel görünmüştür.
Bu görüntü karşısında öteden beri lisana getirdiğim görüşlerimi dört ay evvel Yeni Şafak gazetesinde yayımladım. Geçenlerde Sayın Reisicumhur, Tokat Havaalanı’nın açılış gecesi çiftçilerle yaptığı bir görüşmede “toprak”la ilgili fikirlerini açıkça beyan etti.
• Toprak petrolden daha değerlidir.
• Ekilmeyen bir karış toprağımız olmamalı.
• Topraktan geldik toprağa döneceğiz.
vb. üzere heyecan verici cümleler sarfetti.
Hem dünyada hem ülkemizde bıçak kemiğe dayanmıştır. Gerçeklerin altı bir değil bin kez çizilmeli, harekete geçmek için ivedi etmeliyiz.
Bu sebeple tıpkı yazıları bir defa de tesirine inandığım Haber 7’de yayımlıyorum.
YARIN DİYE BİR ŞEY YOK – II
Mustafa Kutlu
Bu yazının ne demek istediğini anlamak için bundan evvelki yazıyı (geçen Çarşamba bu sütunda çıkmış idi) kesinlikle okumalısınız.
TRT-Belgesel’de birkaç sefer gösterildi. Seyretmiş olabilirsiniz. Günümüzden asırlarca evvel Türkistan-İran çöllerinde, yerin 5-10 metre derinliğinde, binlerce kilometre uzanıp giden “sulama kanalları” bulunuyor.
Bunlar buz üzere duru suyu (ki en az iki-üç değirmen arkı tutarındadır) çölün altından geçirerek hem içme hem sulamada kullanılmak için inşa edilmiş.
Makul bir proje
Ben makul diyorum, isteyen “olmaz” diyebilir. Problem nedir? Sorun kuraklık karşısında çorak Anadolu toprağının her karışını işleyip yeşertmektedir. Açıkçası tarımı endüstrinin önüne geçirip açlığa ve susuzluğa deva bulmaktır. olağan olarak ki şunca yıldan beri epey randıman almak için toprağa saçtığımız sentetik gübre (zehir) kullanmasına son vermek. Aza kanaat edeceğiz, sağlıklı besin yiyeceğiz.
Projemiz su temini ile ilgilidir.
Efendim bildiğiniz üzere özellikle Karadeniz bölgemizi sel gdolayıyor. Bu çok yağışları zapt u rapt altına alabiliriz. Bu hükumet periyodunda dağlar delindi; Ovit, Zigana tünelleri gibisi binlerce tünel yapıldı.
Sele sebep olan yağmur sularını toplayarak (İşin tekniğini bilemem elbette) tüneller vasıtası ile Anadolu’nun çorak toprağına götürebiliriz. Bu sular sayısız “yer altı barajlarında” birikecek ve arıtılarak içmede, hâliyle sulamada kullanılacak. Suyu azalan ırmaklar, suyu çekilen göller bu vasıta ile destek edilecek.
Tarımı olmayanın endüstrisi olmaz.
Kıtlıkta çelik yiyemezsiniz fakat çilek yiyebilirsiniz.
Kanaat İktisadı
Yeryüzünün kaynakları vahşice tüketildi. Büyüme-Gelişme-Kalkınma-İlerleme-Refah ve Konfor bu insafsız israfın sonucudur. Üretimi arttırmak istiyorsunuz değil mi? Bunun için evvela “tüketime” muhtaçlığımız var. Bu yolda yürüyen kapitalizm tüm dünyayı bir “Tüketim Toplumu”na çevirmiştir. Gezegenin buna tahammülü kalmadı. Gün gelecek bir yudum pak su, bir avuç zehirlenmemiş toprak, bir nefeslik pak hava bulamayacağız.
Simsiyah akan derelerimizi, artık tarımda bile kullanılamaz hâle gelen ırmaklarımızı, balık vefatlarını görmüyor musunuz? Bu yıl koca Van Gölü dahi bir kilometre çekiliverdi. Marmara Denizi bir lağım havuzuna döndü. İki asırdan beri tüm sanayi atıklarının aktığı Karadeniz’in yapısı değişti.
Bu artık “çevre meselesi” değil, “hayat memat meselesi”dir.
Bütün dünya İlerleme-Gelişme-Büyüme-Zenginleşme-Refah-Konfor-Haz ve Sürat peşinde gidebilir. “Tüketim Toplumu”nun üyesi olabilir.
Eninde sonunda duvara toslayacaklar. Biz işimize bakalım.
Bu ne demek?
Bu kendimizi dünyadan soyutlayalım demek değil.
Örnek bir toplum, örnek bir “hayat tarzı” oluşturalım demektir. Beşere, tabiata dost; yoksul fakat onurlu, az lakin helâl, küçük ancak hoş, çelikten bir irade, bağımsız-kendine yeten bir nizam, asla teslim olmayan bir ruh.
“Âmentü’ye inananlar”a bu “hayat tarzı” yakışır. Çılgın kalabalıktan uzakta.
Mustafa Kutlu’nun evvelki yazıları:
KAYNAK: HABER7
2020 yılında “Kalbin Sesi İle Toprağa Dönüş” ismiyle bir kitap yayımlayan usta edebiyatçı, kitabında iklim krizi ile uğraşta uygulanması gerekenleri ele aldığı kıymetli makalelerini haber7.com okuyucuları için bir daha yayımlıyoruz.
NE YAPMALI?
Üç yüz yıldır dünyaya ve insanlığa hakim olan zihniyet, gezegenin istikbalini karanlığa mahkum etti. halbuki bu Allahsız medeniyet insanlığa “dünyada bir cennet” vadetmiştir.
BM geçen yıl üç bin sayfa fiyatında bir “rapor” yayımlayarak “iklim krizi”nin önlenemez felaketlerini lisana getirdi.
Bu artık bir senaryo değil, acı gerçeğin tüm açıklığıyla itirafıdır.
2020 yılında KALBİN SESİ İLE TOPRAĞA DÖNÜŞ ismiyle bir kitap yayımladım. Bu kitap “ne yapmalı” sorusuna bir Müslümanın yanıt arayışını ve teklifini iktifa ediyordu.
Derken “Ukrayna savaşı” patladı ve bir “yeni dünya düzeni”nden bahsedilir oldu.
Lakin bahisle ilgili ne bir fikir ne de bir fikir adamı var. Her yanda belirsizliğin getirdiği endişe kol geziyor. Savaşın tetiklediği “gıda krizi” endişeyi had safhaya çıkardı.
“Sanayi”nin ipliği pazara çıkmış, takke düşmüş kel görünmüştür.
Bu görüntü karşısında öteden beri lisana getirdiğim görüşlerimi dört ay evvel Yeni Şafak gazetesinde yayımladım. Geçenlerde Sayın Reisicumhur, Tokat Havaalanı’nın açılış gecesi çiftçilerle yaptığı bir görüşmede “toprak”la ilgili fikirlerini açıkça beyan etti.
• Toprak petrolden daha değerlidir.
• Ekilmeyen bir karış toprağımız olmamalı.
• Topraktan geldik toprağa döneceğiz.
vb. üzere heyecan verici cümleler sarfetti.
Hem dünyada hem ülkemizde bıçak kemiğe dayanmıştır. Gerçeklerin altı bir değil bin kez çizilmeli, harekete geçmek için ivedi etmeliyiz.
Bu sebeple tıpkı yazıları bir defa de tesirine inandığım Haber 7’de yayımlıyorum.
YARIN DİYE BİR ŞEY YOK – II
Mustafa Kutlu
Bu yazının ne demek istediğini anlamak için bundan evvelki yazıyı (geçen Çarşamba bu sütunda çıkmış idi) kesinlikle okumalısınız.
TRT-Belgesel’de birkaç sefer gösterildi. Seyretmiş olabilirsiniz. Günümüzden asırlarca evvel Türkistan-İran çöllerinde, yerin 5-10 metre derinliğinde, binlerce kilometre uzanıp giden “sulama kanalları” bulunuyor.
Bunlar buz üzere duru suyu (ki en az iki-üç değirmen arkı tutarındadır) çölün altından geçirerek hem içme hem sulamada kullanılmak için inşa edilmiş.
Makul bir proje
Ben makul diyorum, isteyen “olmaz” diyebilir. Problem nedir? Sorun kuraklık karşısında çorak Anadolu toprağının her karışını işleyip yeşertmektedir. Açıkçası tarımı endüstrinin önüne geçirip açlığa ve susuzluğa deva bulmaktır. olağan olarak ki şunca yıldan beri epey randıman almak için toprağa saçtığımız sentetik gübre (zehir) kullanmasına son vermek. Aza kanaat edeceğiz, sağlıklı besin yiyeceğiz.
Projemiz su temini ile ilgilidir.
Efendim bildiğiniz üzere özellikle Karadeniz bölgemizi sel gdolayıyor. Bu çok yağışları zapt u rapt altına alabiliriz. Bu hükumet periyodunda dağlar delindi; Ovit, Zigana tünelleri gibisi binlerce tünel yapıldı.
Sele sebep olan yağmur sularını toplayarak (İşin tekniğini bilemem elbette) tüneller vasıtası ile Anadolu’nun çorak toprağına götürebiliriz. Bu sular sayısız “yer altı barajlarında” birikecek ve arıtılarak içmede, hâliyle sulamada kullanılacak. Suyu azalan ırmaklar, suyu çekilen göller bu vasıta ile destek edilecek.
Tarımı olmayanın endüstrisi olmaz.
Kıtlıkta çelik yiyemezsiniz fakat çilek yiyebilirsiniz.
Kanaat İktisadı
Yeryüzünün kaynakları vahşice tüketildi. Büyüme-Gelişme-Kalkınma-İlerleme-Refah ve Konfor bu insafsız israfın sonucudur. Üretimi arttırmak istiyorsunuz değil mi? Bunun için evvela “tüketime” muhtaçlığımız var. Bu yolda yürüyen kapitalizm tüm dünyayı bir “Tüketim Toplumu”na çevirmiştir. Gezegenin buna tahammülü kalmadı. Gün gelecek bir yudum pak su, bir avuç zehirlenmemiş toprak, bir nefeslik pak hava bulamayacağız.
Simsiyah akan derelerimizi, artık tarımda bile kullanılamaz hâle gelen ırmaklarımızı, balık vefatlarını görmüyor musunuz? Bu yıl koca Van Gölü dahi bir kilometre çekiliverdi. Marmara Denizi bir lağım havuzuna döndü. İki asırdan beri tüm sanayi atıklarının aktığı Karadeniz’in yapısı değişti.
Bu artık “çevre meselesi” değil, “hayat memat meselesi”dir.
Bütün dünya İlerleme-Gelişme-Büyüme-Zenginleşme-Refah-Konfor-Haz ve Sürat peşinde gidebilir. “Tüketim Toplumu”nun üyesi olabilir.
Eninde sonunda duvara toslayacaklar. Biz işimize bakalım.
Bu ne demek?
Bu kendimizi dünyadan soyutlayalım demek değil.
Örnek bir toplum, örnek bir “hayat tarzı” oluşturalım demektir. Beşere, tabiata dost; yoksul fakat onurlu, az lakin helâl, küçük ancak hoş, çelikten bir irade, bağımsız-kendine yeten bir nizam, asla teslim olmayan bir ruh.
“Âmentü’ye inananlar”a bu “hayat tarzı” yakışır. Çılgın kalabalıktan uzakta.
Mustafa Kutlu’nun evvelki yazıları:
KAYNAK: HABER7