Gazeteci muharrir Ahmet Kekeç kabri başında anıldı
Asımın Kuşağı İmam Hatip Ortaokulu öğrencilerinin kuran tilavetiyle başlayan anma aktifliğine Ahmet Kekeç’in oğlu Mehmet Hakan Kekeç, eşi Sibel Kekeç, Prof. Dr. Erdoğan Boz, Doç Dr. Ayşe Atıcı Arayancan ile edebiyat dünyasından biroldukca isim katıldı.
“Hayattaki en güç şeylerden birisi anlaşılmak”
AA muhabirine açıklamalarda bulunan Mehmet Hakan Kekeç, Ahmet Kekeç’in gençlik devirlerinde edebiyatçı olmak istediğini lakin hayat çabası niçiniyle gazeteciliğe yöneldiğini belirterek, “Babamın temsil ettiği hayat bedelleri izole edilmek isteniyordu. ötürüsıyla o sertlik babamın da kalemini sertleştirmişti.” dedi.
Babasının özel hayatında hayli yumuşak birisi olduğuna vurgu yapan Mehmet Hakan Kekeç, şunları kaydetti:
“Damarına basılmadığı surece yumuşak yüzünü gösterirdi. Biz vefatından daha sonra baktık ki bu durum biliniyormuş. Hayattaki en güç şeylerden birisi anlaşılmak. Baktık ki babam anlaşılmış. Bu bizim bir yılımızı ihata etti. Her şeyden kıymetlisi de hasret oluyor fakat bunlarla birlikte hasretin yanına bu biçimde bir gurur da eklemiş oluyoruz.”
Kekeç, kendisinin takip ettiği, beğendiği ve okuduğu birtakım muharrirlerin babasıyla gençken mektuplaştığını daha sonradan öğrendiğini tabir ederek, Ahmet Kekeç’in birfazlaca insanın hayatına dokunduğu noktaları yeni yeni keşfettiğini söylemiş oldu.
“Zor vakit içinderda yazmak her yiğidin karı değil”
Şair Mustafa Özçelik, Ahmet Kekeç’le “Mavera”, “Kayıtlar” ve “Aylık Dergi” üzere bir hayli mecmuada bir arada yazdıklarına işaret ederek, yazılarından birbirlerini tanıdıklarını ve yüz yüze tanışma fırsatı bulamadıklarını tabir etti.
Özçelik, Ahmet Kekeç’in kalemin onuruna, haysiyetine sahip çıkan, yanlışsız bildiğini yazan bir muharrir olduğunu vurgulayarak, “Hakikatin sesi oldu. O devrin kuralları onun kıymetlerinin ötekileştirildiği vakit içinderdı. Sıkıntı vakit içinderda yazmak her yiğidin karı değil. İmkanlar müsait olsaydı onu fazlaca kuvvetli bir romancı olarak nazarancektik Türk edebiyatında lakin hayat kuralları onu gazeteciliğe itti. Orada da değerli yazılar yazdı. İz bırakan epeyce pahalı bir kalem oldu. Ruhu şad, yeri cennet olsun.” değerlendirmesinde bulundu.
Şair Özcan Ünlü de Kekeç’le mukadderatlarının birbirlerine benzediğine değinerek, “Aynı gazete ve mecmualarda çalıştık. Onunla uzun sohbetlerimiz olurdu. Çok yalın bir tanım yapmak isterim. Nitekim inandığı üzere yaşadı, yaşadığı üzere yazdı.” halinde konuştu.
Ahmet Kekeç’ten hamasetin yalnızca yumruk sallamak olmadığını öğrendiği aktaran Ünlü, Kekeç’i yiğit ve duygusal bir edebiyatçı olarak anmaya devam edeceğini lisana getirdi.
Prof. Dr. Haşim Şahin ise Ahmet Kekeç’in Türkiye’de kaleminin namusuna sahip çıkan seçkin müelliflerden biri olduğuna dikkati çekerek, kelamlarını şöyleki tamamladı:
“hiç bir vakit kendisini siyasi konjonktüre, devrin beklentilerine nazaran konumlandırmamış. Yanlışsız bildiğini gözü pek bir biçimde savunmuş bir müellif. O sebeple hangi görüşten olursa olsun en azından kalemin, edebiyatın namusunu korumak açısından okumaları ve örnek almaları gereken bir kişiselyet olduğunu düşünüyorum. Bu dünyadan erken göçtü. Keşke daha fazla yazıları, romanları ve kıssaları olsaydı.”
KAYNAK: AA
Asımın Kuşağı İmam Hatip Ortaokulu öğrencilerinin kuran tilavetiyle başlayan anma aktifliğine Ahmet Kekeç’in oğlu Mehmet Hakan Kekeç, eşi Sibel Kekeç, Prof. Dr. Erdoğan Boz, Doç Dr. Ayşe Atıcı Arayancan ile edebiyat dünyasından biroldukca isim katıldı.
“Hayattaki en güç şeylerden birisi anlaşılmak”
AA muhabirine açıklamalarda bulunan Mehmet Hakan Kekeç, Ahmet Kekeç’in gençlik devirlerinde edebiyatçı olmak istediğini lakin hayat çabası niçiniyle gazeteciliğe yöneldiğini belirterek, “Babamın temsil ettiği hayat bedelleri izole edilmek isteniyordu. ötürüsıyla o sertlik babamın da kalemini sertleştirmişti.” dedi.
Babasının özel hayatında hayli yumuşak birisi olduğuna vurgu yapan Mehmet Hakan Kekeç, şunları kaydetti:
“Damarına basılmadığı surece yumuşak yüzünü gösterirdi. Biz vefatından daha sonra baktık ki bu durum biliniyormuş. Hayattaki en güç şeylerden birisi anlaşılmak. Baktık ki babam anlaşılmış. Bu bizim bir yılımızı ihata etti. Her şeyden kıymetlisi de hasret oluyor fakat bunlarla birlikte hasretin yanına bu biçimde bir gurur da eklemiş oluyoruz.”
Kekeç, kendisinin takip ettiği, beğendiği ve okuduğu birtakım muharrirlerin babasıyla gençken mektuplaştığını daha sonradan öğrendiğini tabir ederek, Ahmet Kekeç’in birfazlaca insanın hayatına dokunduğu noktaları yeni yeni keşfettiğini söylemiş oldu.
“Zor vakit içinderda yazmak her yiğidin karı değil”
Şair Mustafa Özçelik, Ahmet Kekeç’le “Mavera”, “Kayıtlar” ve “Aylık Dergi” üzere bir hayli mecmuada bir arada yazdıklarına işaret ederek, yazılarından birbirlerini tanıdıklarını ve yüz yüze tanışma fırsatı bulamadıklarını tabir etti.
Özçelik, Ahmet Kekeç’in kalemin onuruna, haysiyetine sahip çıkan, yanlışsız bildiğini yazan bir muharrir olduğunu vurgulayarak, “Hakikatin sesi oldu. O devrin kuralları onun kıymetlerinin ötekileştirildiği vakit içinderdı. Sıkıntı vakit içinderda yazmak her yiğidin karı değil. İmkanlar müsait olsaydı onu fazlaca kuvvetli bir romancı olarak nazarancektik Türk edebiyatında lakin hayat kuralları onu gazeteciliğe itti. Orada da değerli yazılar yazdı. İz bırakan epeyce pahalı bir kalem oldu. Ruhu şad, yeri cennet olsun.” değerlendirmesinde bulundu.
Şair Özcan Ünlü de Kekeç’le mukadderatlarının birbirlerine benzediğine değinerek, “Aynı gazete ve mecmualarda çalıştık. Onunla uzun sohbetlerimiz olurdu. Çok yalın bir tanım yapmak isterim. Nitekim inandığı üzere yaşadı, yaşadığı üzere yazdı.” halinde konuştu.
Ahmet Kekeç’ten hamasetin yalnızca yumruk sallamak olmadığını öğrendiği aktaran Ünlü, Kekeç’i yiğit ve duygusal bir edebiyatçı olarak anmaya devam edeceğini lisana getirdi.
Prof. Dr. Haşim Şahin ise Ahmet Kekeç’in Türkiye’de kaleminin namusuna sahip çıkan seçkin müelliflerden biri olduğuna dikkati çekerek, kelamlarını şöyleki tamamladı:
“hiç bir vakit kendisini siyasi konjonktüre, devrin beklentilerine nazaran konumlandırmamış. Yanlışsız bildiğini gözü pek bir biçimde savunmuş bir müellif. O sebeple hangi görüşten olursa olsun en azından kalemin, edebiyatın namusunu korumak açısından okumaları ve örnek almaları gereken bir kişiselyet olduğunu düşünüyorum. Bu dünyadan erken göçtü. Keşke daha fazla yazıları, romanları ve kıssaları olsaydı.”
KAYNAK: AA