Sevgili Cüneyt Circi’nin ölüm haberini (Cuma akşamı) evde, sosyal medyada dolanırken, gördüm. Ve uzun süre kendime gelemedim... Otuz beş yıldır tanırdım onu. Hemşerimdi. Yeni Alanya Gazetesinin muhasebe bölümünde çalışıyordu. Adam gibi adamdı. Dim Medya A.Ş çalışanlarının, Cüneyt Abisiydi. Daha on beş, bilemedin yirmi gün önce Yeni Alanya Gazetesinde karşılaşmış, ayaküstü sohbet etmiştik. Doğma büyüme Alanyalılardan çok daha geniş bir çevresi vardı. Sevmeyeni yoktu. Büyükle büyük, küçükle küçük olurdu. Hayat doluydu. Her an, her yerdeydi. Bir gün, Alanya’da faaliyet gösteren bir derneğin sahneye koyduğu bir tiyatro için, Atatürk Kültür Salonundayım. Tiyatro başladı. Oyuncular arasında tek tük bildik simalar var. O simalar, bambaşka lezzet katıyor oyuna doğal olarak. Derken, bir an Rahmetli’yi gördüm, sahnede. Avukat rolündeydi. Onu o sahnede, kırk yıllık tiyatrocu gibi son derece başarılı bir şekilde rolünü sergiler durumda görünce, elimde olmadan ayağa fırlayıp, hararetli bir şekilde alkışladığımı anımsıyorum. Benim o sessizlikteki o alkışım, bizi birbirimizle göz göze getirmiş; Rahmetlinin yüzüne kendine özgü o hoş gülümsemesini yerleştirmişti. … … Yıldızlar yoldaşı olsun. Işıklar içinde uyusun. Hâlâ inanamıyorum, aramızdan ayrıldığına. Tüm dostları ve ben onu çok arayacak ve çok özleyeceğiz. * * * Nasıl da sinir bozucu, nasıl da sıkıntılı günler yaşıyoruz. Hepimiz ve tüm dünya, bir aptal virüsün esiri olduk. Bu aptal virüs öncesi, her an, her şeyden, anında haberdar olur; yaşanan her tür acıyı ya da mutluluğu birlikte yaşar, birlikte paylaşır; insanlık görevlerimizi anında yerine getirirdik. Şimdi yakın dostlarımız ya da onların yakınları; rahatsızlanıyor, hakkın rahmetine kavuşuyor, defnediliyor; nice sonra haberimiz oluyor. En hayalperest senaristin ya da yazarın bile düşünüp, yazamayacağı; kırk yıl düşünülse kimsenin aklının ucundan bile geçirmeyeceği günler yaşıyoruz. “Tanrı yardımcımız olsun” demekten gayrı, elimizden bir şey gelmiyor. Tanrı kimseye evlat acısı vermesin. Yine Sevgili Alanya Ticaret ve Sanayi Odası Basın ve Halkla İlişkiler Müdürü Necati Şatana Kardeşimin de oğlu Yiğit Şatana’nın vefatını da; rahmetli defnedildikten sonra öğrendim. Ölümün her türü, her şekli çok acı... Ama her iki rahmetlinin ölümü gibi ölümler; çok daha üzücü oluyor... Kolay kabullenilemiyor bu tür ölümler...
ircfrm.net için Yenialanya-com sitesinden alıntı yapılmıştır.
ircfrm.net için Yenialanya-com sitesinden alıntı yapılmıştır.