CHP’nin yatırım palavralarına tek tek karşılık
Diriliş Postası Muharriri Murat Özer, CHP’nin yatırım düşmanlığı ve iftiraları üzerine bir yazı kaleme aldı. “CHP’nin ülkedeki her güzel hizmete karşı çıkmasına şaşırmıyoruz” diyen Özer’in, “Yatırım düşmanlığınızı anladık ya yalanlarınız?” başlıklı yazısı şu biçimde:
CHP’nin ülkedeki her hayırlı hizmete karşı çıkmasına şaşırmıyoruz. Aksi olsa şaşırırdık esasen. Lakin bu yatırım düşmanlığına bir de gerçek dışı hesaplamaları ve gerçeğin üzerini örten tezviratları dinlemek zorunda kalmak milleti bezdirdi.
Kılıçdaroğlu’nun yap-işlet-devret modeliyle “yandaşların” zengin edilmesinin hedeflendiği tezi ise La Fontaine masallarını yaya bırakır cinsten. Zira en büyük projelerimizden ikisi, Avrasya Tüneli ve Çanakkale Köprüsü’nü inşa eden ortaklardan birisi Yapı Merkezi ve sahibi CHP eski milletvekili Ersin Arıoğlu. 82 yaşında bir mühendis olan Ersin beyefendisi tebrik etmek lazım. Zira partisinin “yandaş ve hırsız” ithamına ve Kılıçdaroğlu’nun “gözünün yaşına bakmayacağım” tehdidine rağmen o ülkesine hizmet etmeyi sürdürüyor.
YAP İŞLET DEVRET MODELİ NEDİR?
Türkiye’de yaklaşık 150 yıldır bilinen yap-işlet-devret modeli, AK Parti iktidarıyla beraber yabancı yatırımcıların ülkeye itimat duyması yardımıyla büyüdü. Ulaştırma Bakanlığı’nın son 18 yılda yaptığı 910 milyar liralık yatırımın yüzde 18’i bu modelle hayata geçti. İnşa maliyetinin bütünüyle yatırımcı firma tarafınca üstlenildiği bu modelde yatırımcı kâra işletmeye başladıktan daha sonra geçiyor. Bu müddette yatırımcı ülkede büyük bir istihdam sağlıyor, iktisadın hızlanmasına katkı sunuyor.
Proje hayata geçtiğinde şayet garanti edilen hizmet satın alımı (geçiş garantisi) gereğince sağlanamazsa, kalan kısmı devlet ödüyor. Şayet garanti edilen ölçüye ulaşılırsa devletin cebinden hiç bir şey çıkmadığı gibi, üstüne çıkıldığında ise firma devlete para ödüyor. Her halükarda belirlenen müddet sonunda yol, köprü, tünel üzere devasa yapılar devlete bırakılıyor. Beklendiği randımanı sağlayamasa dahi devlet bu biçimdesi büyük bir projeyi 15-25 yıl üzere bir dönemde taksitle ödemiş oluyor. Yani her durumda çıkarlı çıkan devlet oluyor.
Artık ülkemizi bir karanlığa hapsetmek isteyen Seyahat vandallarının inşasını durdurmak için çırpındıkları Yavuz Sultan Selim ve Osmangazi Köprüleri, İstanbul Havalimanı ve Avrasya Tüneli üzere büyük projelere yakından bakalım.
HESAP ORTADA
Avrasya Tüneli, Türk firması Yapı Merkezi ve Güney Koreli SK E&C şirketleri tarafınca inşa edildi. Maliyeti 1,2 milyar dolar. tıpkı vakitte finansman, 800 çalışanın maaşları, bakım fiyatları ile bir arada firmaya 24 yıllık maliyeti 2,9 milyar dolar. 5 yıldır faaliyette olan ve İstanbul trafiğine büyük kolaylıklar sağlayan tünel için devletin kasasından bugüne kadar geçiş garantisi için çıkan toplam para 150 milyon dolar.
1915 Çanakkale Köprüsü, tıpkı Avrasya Tüneli’nde olduğu üzere Türk firması Yapı Merkezi ile bir öteki Türk firması Limak ve Güney Koreli iki firma tarafınca inşa edildi. Toplam maliyeti 2,6 milyar euro. 12 yıl sonunda büsbütün devlete devredilecek. Tüm başka projelerde olduğu üzere geçiş garantisi bütünüyle sağlanamasa dahi bu ölçü yatırım maliyetini geçemeyecek.
Yavuz Sultan Selim Köprüsü’nü Türk Ictaş ve İtalyan Astaldi Firması 2,3 Milyar dolarlık bir yatırımla üç yılda inşa ettiler. Bu köprünün işletme hakları iki yıl daha sonra bütünüyle devlete geçecek. Şu ana kadar geçiş garantisi sebebiyle devletin kasasından çıkan para 400 milyon doları bulmadı.
Osmangazi Köprüsü arasında Türk ve İtalyan firmaların bulunduğu geniş bir konsorsiyum tarafınca 6 yılda inşa edildi. 8 bin şahsa istihdam sağladı. Köprü ve bağlı bulunduğu otoyolların toplam maliyeti 6,9 milyar dolar. 3 yıldır faaliyette. 13 yıl daha sonra işletmesi büsbütün devlete geçecek ve devletin kasasından bugüne kadar çıkan para 350 milyon dolar.
İstanbul Havalimanı tamamı Türk yatırımcılar tarafınca karşılanan 10 milyar euro yatırımla gerçekleşti. CHP Genel Başkanı’nın çete olarak tanımladığı bu yatırımcılar havalimanını 25 yıl boyunca işletme karşılığında devlete 22,2 milyar euro bedel ödeyecekler. Devletin verdiği yolcu garantisi ise pandemi şartlarına karşın 2020’de aşıldığı için işletmeci firma devlete 22,5 milyon euro ek ödeme yaptı.
Pekala İtalya’dan Güney Kore’ye kadar bu kadar büyük şirket niye şimdiye kadar Türkiye’ye bu biçimdesi devasa yatırımlar yapmadı? Siz olsanız parlamenter sistem diye iki aylık ömre sahip, her küçük sallantıda devrilen iktidarlara güvenir miydiniz? Ya daha yolun başında isim yüzünden arbede eden, koltuk hesabı için birbirinin kuyusunu kazanlara kim güvensin?
KAYNAK: DİRİLİŞ POSTASI
Diriliş Postası Muharriri Murat Özer, CHP’nin yatırım düşmanlığı ve iftiraları üzerine bir yazı kaleme aldı. “CHP’nin ülkedeki her güzel hizmete karşı çıkmasına şaşırmıyoruz” diyen Özer’in, “Yatırım düşmanlığınızı anladık ya yalanlarınız?” başlıklı yazısı şu biçimde:
CHP’nin ülkedeki her hayırlı hizmete karşı çıkmasına şaşırmıyoruz. Aksi olsa şaşırırdık esasen. Lakin bu yatırım düşmanlığına bir de gerçek dışı hesaplamaları ve gerçeğin üzerini örten tezviratları dinlemek zorunda kalmak milleti bezdirdi.
Kılıçdaroğlu’nun yap-işlet-devret modeliyle “yandaşların” zengin edilmesinin hedeflendiği tezi ise La Fontaine masallarını yaya bırakır cinsten. Zira en büyük projelerimizden ikisi, Avrasya Tüneli ve Çanakkale Köprüsü’nü inşa eden ortaklardan birisi Yapı Merkezi ve sahibi CHP eski milletvekili Ersin Arıoğlu. 82 yaşında bir mühendis olan Ersin beyefendisi tebrik etmek lazım. Zira partisinin “yandaş ve hırsız” ithamına ve Kılıçdaroğlu’nun “gözünün yaşına bakmayacağım” tehdidine rağmen o ülkesine hizmet etmeyi sürdürüyor.
YAP İŞLET DEVRET MODELİ NEDİR?
Türkiye’de yaklaşık 150 yıldır bilinen yap-işlet-devret modeli, AK Parti iktidarıyla beraber yabancı yatırımcıların ülkeye itimat duyması yardımıyla büyüdü. Ulaştırma Bakanlığı’nın son 18 yılda yaptığı 910 milyar liralık yatırımın yüzde 18’i bu modelle hayata geçti. İnşa maliyetinin bütünüyle yatırımcı firma tarafınca üstlenildiği bu modelde yatırımcı kâra işletmeye başladıktan daha sonra geçiyor. Bu müddette yatırımcı ülkede büyük bir istihdam sağlıyor, iktisadın hızlanmasına katkı sunuyor.
Proje hayata geçtiğinde şayet garanti edilen hizmet satın alımı (geçiş garantisi) gereğince sağlanamazsa, kalan kısmı devlet ödüyor. Şayet garanti edilen ölçüye ulaşılırsa devletin cebinden hiç bir şey çıkmadığı gibi, üstüne çıkıldığında ise firma devlete para ödüyor. Her halükarda belirlenen müddet sonunda yol, köprü, tünel üzere devasa yapılar devlete bırakılıyor. Beklendiği randımanı sağlayamasa dahi devlet bu biçimdesi büyük bir projeyi 15-25 yıl üzere bir dönemde taksitle ödemiş oluyor. Yani her durumda çıkarlı çıkan devlet oluyor.
Artık ülkemizi bir karanlığa hapsetmek isteyen Seyahat vandallarının inşasını durdurmak için çırpındıkları Yavuz Sultan Selim ve Osmangazi Köprüleri, İstanbul Havalimanı ve Avrasya Tüneli üzere büyük projelere yakından bakalım.
HESAP ORTADA
Avrasya Tüneli, Türk firması Yapı Merkezi ve Güney Koreli SK E&C şirketleri tarafınca inşa edildi. Maliyeti 1,2 milyar dolar. tıpkı vakitte finansman, 800 çalışanın maaşları, bakım fiyatları ile bir arada firmaya 24 yıllık maliyeti 2,9 milyar dolar. 5 yıldır faaliyette olan ve İstanbul trafiğine büyük kolaylıklar sağlayan tünel için devletin kasasından bugüne kadar geçiş garantisi için çıkan toplam para 150 milyon dolar.
1915 Çanakkale Köprüsü, tıpkı Avrasya Tüneli’nde olduğu üzere Türk firması Yapı Merkezi ile bir öteki Türk firması Limak ve Güney Koreli iki firma tarafınca inşa edildi. Toplam maliyeti 2,6 milyar euro. 12 yıl sonunda büsbütün devlete devredilecek. Tüm başka projelerde olduğu üzere geçiş garantisi bütünüyle sağlanamasa dahi bu ölçü yatırım maliyetini geçemeyecek.
Yavuz Sultan Selim Köprüsü’nü Türk Ictaş ve İtalyan Astaldi Firması 2,3 Milyar dolarlık bir yatırımla üç yılda inşa ettiler. Bu köprünün işletme hakları iki yıl daha sonra bütünüyle devlete geçecek. Şu ana kadar geçiş garantisi sebebiyle devletin kasasından çıkan para 400 milyon doları bulmadı.
Osmangazi Köprüsü arasında Türk ve İtalyan firmaların bulunduğu geniş bir konsorsiyum tarafınca 6 yılda inşa edildi. 8 bin şahsa istihdam sağladı. Köprü ve bağlı bulunduğu otoyolların toplam maliyeti 6,9 milyar dolar. 3 yıldır faaliyette. 13 yıl daha sonra işletmesi büsbütün devlete geçecek ve devletin kasasından bugüne kadar çıkan para 350 milyon dolar.
İstanbul Havalimanı tamamı Türk yatırımcılar tarafınca karşılanan 10 milyar euro yatırımla gerçekleşti. CHP Genel Başkanı’nın çete olarak tanımladığı bu yatırımcılar havalimanını 25 yıl boyunca işletme karşılığında devlete 22,2 milyar euro bedel ödeyecekler. Devletin verdiği yolcu garantisi ise pandemi şartlarına karşın 2020’de aşıldığı için işletmeci firma devlete 22,5 milyon euro ek ödeme yaptı.
Pekala İtalya’dan Güney Kore’ye kadar bu kadar büyük şirket niye şimdiye kadar Türkiye’ye bu biçimdesi devasa yatırımlar yapmadı? Siz olsanız parlamenter sistem diye iki aylık ömre sahip, her küçük sallantıda devrilen iktidarlara güvenir miydiniz? Ya daha yolun başında isim yüzünden arbede eden, koltuk hesabı için birbirinin kuyusunu kazanlara kim güvensin?
KAYNAK: DİRİLİŞ POSTASI