Semedov
New member
Harika Lig’de yeni bir çağ yaşıyoruz aslında. Son 3 dönemde hiç bir ekip 2,05 puan ortalamasını geçemiyor. Evvel Galatasaray, daha sonra Başakşehir 69’ar puanla şampiyon oldular.
Ki bu sayı, 18 ekipli periyodun en düşüğüydü. Geçen dönem da Beşiktaş’a 2,05 puan ortalaması şampiyonluk için yetti. Bir kıyas yapmak gerekirse, Lucescu’nun yüzüncü yılda puan ortalaması 2,50 idi. Muhteşem Lig’in bu ‘her insanın herkesi yenebildiği’ yeni tertibi de, sanırım Beşiktaş’a bu dönem iki cephede kuvvetli uğraş etme imkanı tanır.
Geçen yıl PAOK ve Rio Ave süreci bir kabustu, transferler tamamlanmamıştı ve Beşiktaş epey acı bir biçimde veda etmişti Avrupa’ya. Bu dönem Şampiyonlar Ligi’ne bir oyun hafızasıyla giriyorlar, üstelik transfer periyodu de bitmiş olacağı için bu kere siyah beyazlıların seyahati elbet ki farklı olacak.
Alex Teixeira, Sergen Yalçın’ın tam aradığı futbolcu
Rachid Ghezzal ve Alex Teixeira’nın iştirakiyle ben epey daha renkli ve yaratıcı bir Beşiktaş izleyeceğimizi düşünüyorum. Teixeira, Shakhtar Donetsk’le her Şampiyonlar Ligi dönemine 3-4 gol sığdırmıştı. Real Madrid, Juventus, Chelsea üzere devleri dahi boş geçmemişti. Ondan kıymetli gol ve asist katkısı bekliyorum Şampiyonlar Ligi’nde.
Beşiktaş’ın geçen yılki takımının birkaç temel eksiği vardı: Birincisi, Sergen Yalçın, Atiba-Josef ikilisinin yanına üçüncü orta saha oyuncusunu bir türlü bulamamasıydı. Adem Ljajic’i denedi, olmadı. Oğuzhan Özyakup’u zorladı, olmadı.
Dorukhan Toköz, Necip Uysal, Bernard Mensah, hiç biri tam olarak oturmadı oraya.
Sergen Hoca ligin sonunda Gökhan Töre’yi dahi kullandı orada. Alex Teixeira, tam da Sergen Hoca’nın aradığı isim. 2016’da Shakhtar’dan Çin’e gitmeseydi rotası katiyen Premier Lig olacaktı Alex’in.
DOUGLAS niye KAZANILAMADI?
Geçen dönemin bir öteki eksiği kulübede Valentin rosier’nin alternatifinin olmamasıydı. rosier epeyce yürekli ve sağlam bir isim. Lakin bir şanssızlıkta o bölgenin alternatifinin Necip Uysal olması düşündürücü.
Sergen Hoca, Douglas’ı takımda düşünmediğine nazaran kesinlikle ki çalışmasında bir eksiklik görmüştür lakin şunu kendi kendime sormadan da edemiyorum: Sivasspor’da o kadar istikrarlı ve disiplinli oynayan Douglas’ı Beşiktaş niye bir türlü kazanamadı?
ABOUBAKAR’SIZ TAÇ ATIŞLARI BİLE DEĞİŞECEK?
Beşiktaş, geçen dönem şampiyonluk yarışçıları ortasında taç atışlarını en verimli kullanan ekipti. Bekler biroldukca tacı havaya değil, yere-ayağa atabildiler zira Aboubakar daima oradaydı.
Beşiktaş’ın geçen dönemin son bir ayına nispeten rahat girip, şampiyonluğu averaja bırakmasındaki 1 numaralı niçinin Vincent Aboubakar olduğunu düşünüyorum ben. Çünkü Aboubakar yalnızca bir bitirici değil, bununla birlikte kadronun oyun akışkanlığını da etkileyen epey değerli bir etmendi. Futbolda taç atışlarının sonuca sanılanın üzerinde bir tesiri var, Beşiktaş da geçen dönemin şampiyonluk yarışçıları ortasında taç atışlarını en verimli kullanan kadroydu. Bekler birfazlaca tacı havaya (yüzde elli elliye) değil, yere-ayağa atabildiler zira Aboubakar daima oradaydı. Ayrıyeten Beşiktaş geçen dönem Üstün Lig’de attığı şutların %20,6’sını gole çevirdi ki bu alanda da önderler. Bu dönem Beşiktaş’ın alacağı santrforun da Aboubakar üzere kuvvetli ve takımdaş olması lazım, birebir oyunu sürdürebilmek için.
BATSHUAYi DAHA UYGUN BİR SEÇENEK
Dünkü gazetelerde Diego Costa ve Batshuayi isimlerini okudum. Santrfor tipolojisi olarak natürel ki Diego Costa, Aboubakar usulü işleri yapmaya daha yatkın. Ancak Batshuayi de daha genç ve bu oyuncunun son sahibi siz olmayabilirsiniz, bir süre daha sonra markette değerlendirebilirsiniz. Euro 2020’de Belçika takımında yer alan 28 yaşında bir oyuncuyu getirmek, orta vadede daha mantıklı bir atak üzere duruyor.
CORNELİUS TRABZON İÇİN GERÇEK İSİM
Bordo mavililerin yeni transferinin önemli bir Serie A deneyimi var, Danimarka’nın EURO 2020’deki yarı final seyahatinde hissesi vardı. Trabzonspor geçen dönem epey az baş golü atmıştı. 1.94’lük Cornelius’un kadroya katılmasıyla birlikte kenar orta sayısı ve verimliliği de yükselecektir.
Trabzonspor bu dönem transferde ‘kısa vadeli çözüm’ stratejisi izledi. Grubun aslına bakarsanız ana iskeletinin yaş ortalaması devasa yükseklikte değil. Beklere, orta alana, sağ kanada ve santrfora tecrübeli isimler alıp, son senelerda kronikleşen ‘sonunu getirememe’ problemini çözmek istiyorlar. Hamsik, Gervinho ve Bruno peres, bu doğrultuda yapılan transferler.
Djaniny epeyce yürekli bir oyuncu. Ancak fazlaca taraflı olduğu dikkate alınırsa pekalâ ikinci santrfor olarak da, kanatta da kıymetlendirilebilir. Transferi yapılan Cornelius da Trabzon’un oyununda eksik olan parçayı tamamlayabilecek bir isim.
Önemli bir Serie A deneyimi var, Danimarka’nın EURO 2020’deki yarı final seyahatinde hissesi vardı. Bordo mavililer geçen dönem epeyce az baş golü atmışlardı, Cornelius’la kenar ortası sayısı da, verimliliği de yükselecektir elbet. Lakin olağan ki takıma 1,94’lük dev bir santrfor katıyorsanız, beklerinizin atak katkısını da artırmanız lazım.
Pereira-Novak ayrıldıktan daha sonra Trabzonspor’un o bölgeye direkt oynayacak destekler yapma gerekliliği ortadaydı. peres desteği yerinde. Takıma o kalibrede bir bek daha katılması isabetli olacaktır.
HER MAÇ HAYATIMIZDAN 44 DAKİKA ÇALIYOR?
Geçen dönem Üstün Lig’de topun oyun dışı mühleti ortalama 44 dakika. Bu müddet Bundesliga’da 38, Serie A’da 39, Premier Lig’de 40 dakika…
Ben yıllardır Muhteşem Lig’de oyunun hayli fazla durduğunu ve topun epeyce az oynandığını argüman ederim; daima de buna karşı argüman olarak topun oyunda kalma mühletinin büyük liglere epey yakın olduğunu getirirler. Evet nitekim de topun oyunda kalma mühleti ortalamalarına bakıldığında Muhteşem Lig, beş büyük ligden epey farklı değil.
Geçen dönem top her maçta ortalama 54 dakika 57 saniye oyunda kalmış. Lakin bu karşı argüman sahipleri sıradan bir ayrıntısı gözden kaçırıyorlar: Muhteşem Lig’de maçlar epeyce fazla uzuyor. Geçen sene her maç ortalama 9 dakika uzamış. Bu da topun oyunda kalma istatistiğini şişiren bir ayrıntı.
Geçen dönem Harika Lig’de topun oyun dışı mühleti ortalama yaklaşık 44 dakika. Bu mühlet Şampiyonlar Ligi’nde 36, Bundesliga’da 38, Serie A’da 39, Premier Lig’de 40 dakika düzeyinde. aslına bakarsanız temel problem de bu: Bir Harika Lig maçını izlediğinizde ömrünüzden ortalama 44 dakika çalınıyor. Ekrana yaklaşık 100 dakika bakıyorsunuz, lakin bunun 44’ünde top oynanmıyor. Bassıradan hırsızlık bu. Siz o kaybettiğiniz müddette iki kısım güldürü dizisi izleyebilirsiniz oysa!
Üstün Lig’le ilgili bir öteki korkutucu data de, her maçın ortalama 99,9 sefer durması. Bu sayı, Şampiyonlar Ligi ve Premier Lig’de 91 düzeyinde.
Çabucak gel, 7 farklı oyun seçeneğiyle
Ki bu sayı, 18 ekipli periyodun en düşüğüydü. Geçen dönem da Beşiktaş’a 2,05 puan ortalaması şampiyonluk için yetti. Bir kıyas yapmak gerekirse, Lucescu’nun yüzüncü yılda puan ortalaması 2,50 idi. Muhteşem Lig’in bu ‘her insanın herkesi yenebildiği’ yeni tertibi de, sanırım Beşiktaş’a bu dönem iki cephede kuvvetli uğraş etme imkanı tanır.
Geçen yıl PAOK ve Rio Ave süreci bir kabustu, transferler tamamlanmamıştı ve Beşiktaş epey acı bir biçimde veda etmişti Avrupa’ya. Bu dönem Şampiyonlar Ligi’ne bir oyun hafızasıyla giriyorlar, üstelik transfer periyodu de bitmiş olacağı için bu kere siyah beyazlıların seyahati elbet ki farklı olacak.
Alex Teixeira, Sergen Yalçın’ın tam aradığı futbolcu
Rachid Ghezzal ve Alex Teixeira’nın iştirakiyle ben epey daha renkli ve yaratıcı bir Beşiktaş izleyeceğimizi düşünüyorum. Teixeira, Shakhtar Donetsk’le her Şampiyonlar Ligi dönemine 3-4 gol sığdırmıştı. Real Madrid, Juventus, Chelsea üzere devleri dahi boş geçmemişti. Ondan kıymetli gol ve asist katkısı bekliyorum Şampiyonlar Ligi’nde.
Beşiktaş’ın geçen yılki takımının birkaç temel eksiği vardı: Birincisi, Sergen Yalçın, Atiba-Josef ikilisinin yanına üçüncü orta saha oyuncusunu bir türlü bulamamasıydı. Adem Ljajic’i denedi, olmadı. Oğuzhan Özyakup’u zorladı, olmadı.
Dorukhan Toköz, Necip Uysal, Bernard Mensah, hiç biri tam olarak oturmadı oraya.
Sergen Hoca ligin sonunda Gökhan Töre’yi dahi kullandı orada. Alex Teixeira, tam da Sergen Hoca’nın aradığı isim. 2016’da Shakhtar’dan Çin’e gitmeseydi rotası katiyen Premier Lig olacaktı Alex’in.
DOUGLAS niye KAZANILAMADI?
Geçen dönemin bir öteki eksiği kulübede Valentin rosier’nin alternatifinin olmamasıydı. rosier epeyce yürekli ve sağlam bir isim. Lakin bir şanssızlıkta o bölgenin alternatifinin Necip Uysal olması düşündürücü.
Sergen Hoca, Douglas’ı takımda düşünmediğine nazaran kesinlikle ki çalışmasında bir eksiklik görmüştür lakin şunu kendi kendime sormadan da edemiyorum: Sivasspor’da o kadar istikrarlı ve disiplinli oynayan Douglas’ı Beşiktaş niye bir türlü kazanamadı?
ABOUBAKAR’SIZ TAÇ ATIŞLARI BİLE DEĞİŞECEK?
Beşiktaş, geçen dönem şampiyonluk yarışçıları ortasında taç atışlarını en verimli kullanan ekipti. Bekler biroldukca tacı havaya değil, yere-ayağa atabildiler zira Aboubakar daima oradaydı.
Beşiktaş’ın geçen dönemin son bir ayına nispeten rahat girip, şampiyonluğu averaja bırakmasındaki 1 numaralı niçinin Vincent Aboubakar olduğunu düşünüyorum ben. Çünkü Aboubakar yalnızca bir bitirici değil, bununla birlikte kadronun oyun akışkanlığını da etkileyen epey değerli bir etmendi. Futbolda taç atışlarının sonuca sanılanın üzerinde bir tesiri var, Beşiktaş da geçen dönemin şampiyonluk yarışçıları ortasında taç atışlarını en verimli kullanan kadroydu. Bekler birfazlaca tacı havaya (yüzde elli elliye) değil, yere-ayağa atabildiler zira Aboubakar daima oradaydı. Ayrıyeten Beşiktaş geçen dönem Üstün Lig’de attığı şutların %20,6’sını gole çevirdi ki bu alanda da önderler. Bu dönem Beşiktaş’ın alacağı santrforun da Aboubakar üzere kuvvetli ve takımdaş olması lazım, birebir oyunu sürdürebilmek için.
BATSHUAYi DAHA UYGUN BİR SEÇENEK
Dünkü gazetelerde Diego Costa ve Batshuayi isimlerini okudum. Santrfor tipolojisi olarak natürel ki Diego Costa, Aboubakar usulü işleri yapmaya daha yatkın. Ancak Batshuayi de daha genç ve bu oyuncunun son sahibi siz olmayabilirsiniz, bir süre daha sonra markette değerlendirebilirsiniz. Euro 2020’de Belçika takımında yer alan 28 yaşında bir oyuncuyu getirmek, orta vadede daha mantıklı bir atak üzere duruyor.
CORNELİUS TRABZON İÇİN GERÇEK İSİM
Bordo mavililerin yeni transferinin önemli bir Serie A deneyimi var, Danimarka’nın EURO 2020’deki yarı final seyahatinde hissesi vardı. Trabzonspor geçen dönem epey az baş golü atmıştı. 1.94’lük Cornelius’un kadroya katılmasıyla birlikte kenar orta sayısı ve verimliliği de yükselecektir.
Trabzonspor bu dönem transferde ‘kısa vadeli çözüm’ stratejisi izledi. Grubun aslına bakarsanız ana iskeletinin yaş ortalaması devasa yükseklikte değil. Beklere, orta alana, sağ kanada ve santrfora tecrübeli isimler alıp, son senelerda kronikleşen ‘sonunu getirememe’ problemini çözmek istiyorlar. Hamsik, Gervinho ve Bruno peres, bu doğrultuda yapılan transferler.
Djaniny epeyce yürekli bir oyuncu. Ancak fazlaca taraflı olduğu dikkate alınırsa pekalâ ikinci santrfor olarak da, kanatta da kıymetlendirilebilir. Transferi yapılan Cornelius da Trabzon’un oyununda eksik olan parçayı tamamlayabilecek bir isim.
Önemli bir Serie A deneyimi var, Danimarka’nın EURO 2020’deki yarı final seyahatinde hissesi vardı. Bordo mavililer geçen dönem epeyce az baş golü atmışlardı, Cornelius’la kenar ortası sayısı da, verimliliği de yükselecektir elbet. Lakin olağan ki takıma 1,94’lük dev bir santrfor katıyorsanız, beklerinizin atak katkısını da artırmanız lazım.
Pereira-Novak ayrıldıktan daha sonra Trabzonspor’un o bölgeye direkt oynayacak destekler yapma gerekliliği ortadaydı. peres desteği yerinde. Takıma o kalibrede bir bek daha katılması isabetli olacaktır.
HER MAÇ HAYATIMIZDAN 44 DAKİKA ÇALIYOR?
Geçen dönem Üstün Lig’de topun oyun dışı mühleti ortalama 44 dakika. Bu müddet Bundesliga’da 38, Serie A’da 39, Premier Lig’de 40 dakika…
Ben yıllardır Muhteşem Lig’de oyunun hayli fazla durduğunu ve topun epeyce az oynandığını argüman ederim; daima de buna karşı argüman olarak topun oyunda kalma mühletinin büyük liglere epey yakın olduğunu getirirler. Evet nitekim de topun oyunda kalma mühleti ortalamalarına bakıldığında Muhteşem Lig, beş büyük ligden epey farklı değil.
Geçen dönem top her maçta ortalama 54 dakika 57 saniye oyunda kalmış. Lakin bu karşı argüman sahipleri sıradan bir ayrıntısı gözden kaçırıyorlar: Muhteşem Lig’de maçlar epeyce fazla uzuyor. Geçen sene her maç ortalama 9 dakika uzamış. Bu da topun oyunda kalma istatistiğini şişiren bir ayrıntı.
Geçen dönem Harika Lig’de topun oyun dışı mühleti ortalama yaklaşık 44 dakika. Bu mühlet Şampiyonlar Ligi’nde 36, Bundesliga’da 38, Serie A’da 39, Premier Lig’de 40 dakika düzeyinde. aslına bakarsanız temel problem de bu: Bir Harika Lig maçını izlediğinizde ömrünüzden ortalama 44 dakika çalınıyor. Ekrana yaklaşık 100 dakika bakıyorsunuz, lakin bunun 44’ünde top oynanmıyor. Bassıradan hırsızlık bu. Siz o kaybettiğiniz müddette iki kısım güldürü dizisi izleyebilirsiniz oysa!
Üstün Lig’le ilgili bir öteki korkutucu data de, her maçın ortalama 99,9 sefer durması. Bu sayı, Şampiyonlar Ligi ve Premier Lig’de 91 düzeyinde.
Çabucak gel, 7 farklı oyun seçeneğiyle