YingYang
New member
MISIR
Mısır’ı 1981’den 2011’e kadar kesintisiz halde yöneten Hüsnü Mübarek, protesto şovları kararında nazaranvini bırakmak durumunda kaldı. 2012’de düzenlenen seçimlerle Müslüman Kardeşler Teşkilâtı (İhvan) iktidara geldi. İhvan üyesi Cumhurbaşkanı Muhammed Mursi’ye ve atadığı hükümete yönelik ağır bir karalama kampanyasının akabinde, BAE ve Suudi Arabistan’ın desteklediği Mısır ordusu, 3 Temmuz 2013’te legal iktidarı darbeyle devirdi. İhvan üyeleri, masa başında alınan kararlar çerçevesinde göstermelik mahkemelerde yargılandı. Muhammed Mursi, eski İhvan önderi Muhammed Mehdi Akif ve İhvan önderlerinden İsam İsyan, tutukluluk halleri devam ederken hayatlarını kaybettiler. Hala epeyce sayıda İhvan yöneticisi idamla yargılanıyor.
YEMEN
Suudi Arabistan’ın inisiyatifiyle Cumhurbaşkanı Ali Abdullah Salih’in, yerini yardımcısı Abdurabbi Mansur Hadi’ye bıraktığı Yemen’de, Salih kendi iktidarı sırasında baş düşmanları olan İran dayanaklı Şii Husi milislerle işbirliğine gitti. 2014’te başşehir Sanaa Husilerin eline geçerken, Yemen kısa mühlet ortasında Suudi Arabistan’la İran’ın savaş alanına dönüştü. Her iki ülke, bölgesel hegemonya uğruna Yemen topraklarındaki çabalarını sürdürürken, bu acımasız savaşın en büyük badiresini ise Yemen halkı çekiyor.
LİBYA
Kral İdris’i 1969’da devirerek yerine geçen Muammer Kaddafi, 42 yıllık tek adam iktidarının sonunda, 2011’de kendi halkı tarafınca linç edilerek öldürüldü. Kaddafi’nin demir yumrukla bir ortada tuttuğu Libya, kendisinden daha sonra hâlâ toparlanamadı. Kaddafi’nin 1980’lerde gizlice Çad’a savaşmak için gönderdiği sağ kolu Halife Hafter, Fransızlara esir düştükten daha sonra Libya hükümetince sahiplenilmeyince ABD’ye gdolayılmüş ve CIA tarafınca eğitilmişti. 2011’den daha sonra Libya’ya geri dönen Hafter, Kaddafi’nin yokluğundan kaynaklanan boşluğu tek başına doldurmanın uğraşını veriyor. BAE, Mısır, Suudi Arabistan ve Rusya tarafınca desteklenen Hafter’e bağlı milisler, imza attıkları savaş kabahatleriyle yansıların odağında.
TUNUS
Muhammed Buazizi isimli bir seyyar satıcının 17 Aralık 2010’da kendisini ateşe vermesiyle Arap Baharı’nda başlangıcı teşkil eden Tunus, kademeli olarak demokrasiye geçiş yaparak bütün dünyanın dikkatini çekti. Ülkenin en büyük muhalif hareketi Nahda’nın iktidara geldiği birinci evre, 2014’te arka ortada siyasî suikastların gerçekleşmesiyle sekteye uğradı. Mısır’da yaşanan darbeden ders çıkararak iktidardan çekilen Nahda Hareketi, bilahare yapılan seçimlerde bir daha birinci parti durumuna yükseldi. Birleşik Arap Emirlikleri (BAE), Mısır ve Suudi Arabistan’ın iç siyasete daima müdahaleleriyle kriz yaşayan Tunus’ta, 2019’da Nahda’nın takviyesiyle Kays Said cumhurbaşkanlığına seçildi. Kelam konusu ülkelerin ve Fransa’nın telkinleriyle hareket eden Said, geçtiğimiz ay anayasanın 80’inci hususuna dayanarak, Tunus’ta fiili idareye el koydu. Nahda Hareketi Başkanı Raşid Gannuşi, süreci “darbe” olarak niteledi.
Mısır’ı 1981’den 2011’e kadar kesintisiz halde yöneten Hüsnü Mübarek, protesto şovları kararında nazaranvini bırakmak durumunda kaldı. 2012’de düzenlenen seçimlerle Müslüman Kardeşler Teşkilâtı (İhvan) iktidara geldi. İhvan üyesi Cumhurbaşkanı Muhammed Mursi’ye ve atadığı hükümete yönelik ağır bir karalama kampanyasının akabinde, BAE ve Suudi Arabistan’ın desteklediği Mısır ordusu, 3 Temmuz 2013’te legal iktidarı darbeyle devirdi. İhvan üyeleri, masa başında alınan kararlar çerçevesinde göstermelik mahkemelerde yargılandı. Muhammed Mursi, eski İhvan önderi Muhammed Mehdi Akif ve İhvan önderlerinden İsam İsyan, tutukluluk halleri devam ederken hayatlarını kaybettiler. Hala epeyce sayıda İhvan yöneticisi idamla yargılanıyor.
YEMEN
Suudi Arabistan’ın inisiyatifiyle Cumhurbaşkanı Ali Abdullah Salih’in, yerini yardımcısı Abdurabbi Mansur Hadi’ye bıraktığı Yemen’de, Salih kendi iktidarı sırasında baş düşmanları olan İran dayanaklı Şii Husi milislerle işbirliğine gitti. 2014’te başşehir Sanaa Husilerin eline geçerken, Yemen kısa mühlet ortasında Suudi Arabistan’la İran’ın savaş alanına dönüştü. Her iki ülke, bölgesel hegemonya uğruna Yemen topraklarındaki çabalarını sürdürürken, bu acımasız savaşın en büyük badiresini ise Yemen halkı çekiyor.
LİBYA
Kral İdris’i 1969’da devirerek yerine geçen Muammer Kaddafi, 42 yıllık tek adam iktidarının sonunda, 2011’de kendi halkı tarafınca linç edilerek öldürüldü. Kaddafi’nin demir yumrukla bir ortada tuttuğu Libya, kendisinden daha sonra hâlâ toparlanamadı. Kaddafi’nin 1980’lerde gizlice Çad’a savaşmak için gönderdiği sağ kolu Halife Hafter, Fransızlara esir düştükten daha sonra Libya hükümetince sahiplenilmeyince ABD’ye gdolayılmüş ve CIA tarafınca eğitilmişti. 2011’den daha sonra Libya’ya geri dönen Hafter, Kaddafi’nin yokluğundan kaynaklanan boşluğu tek başına doldurmanın uğraşını veriyor. BAE, Mısır, Suudi Arabistan ve Rusya tarafınca desteklenen Hafter’e bağlı milisler, imza attıkları savaş kabahatleriyle yansıların odağında.
TUNUS
Muhammed Buazizi isimli bir seyyar satıcının 17 Aralık 2010’da kendisini ateşe vermesiyle Arap Baharı’nda başlangıcı teşkil eden Tunus, kademeli olarak demokrasiye geçiş yaparak bütün dünyanın dikkatini çekti. Ülkenin en büyük muhalif hareketi Nahda’nın iktidara geldiği birinci evre, 2014’te arka ortada siyasî suikastların gerçekleşmesiyle sekteye uğradı. Mısır’da yaşanan darbeden ders çıkararak iktidardan çekilen Nahda Hareketi, bilahare yapılan seçimlerde bir daha birinci parti durumuna yükseldi. Birleşik Arap Emirlikleri (BAE), Mısır ve Suudi Arabistan’ın iç siyasete daima müdahaleleriyle kriz yaşayan Tunus’ta, 2019’da Nahda’nın takviyesiyle Kays Said cumhurbaşkanlığına seçildi. Kelam konusu ülkelerin ve Fransa’nın telkinleriyle hareket eden Said, geçtiğimiz ay anayasanın 80’inci hususuna dayanarak, Tunus’ta fiili idareye el koydu. Nahda Hareketi Başkanı Raşid Gannuşi, süreci “darbe” olarak niteledi.