Muhendis
New member
Mars yüzeyinde bulunan bir kraterin daha detaylı biçimde incelenmesi, birtakım farklı bulgulara yol açtı. Bu krateri oluşturan ve geçmişte Mars’a çarpan uzay kayası, Dünya’da dinozorların kuşağını bitiren asteroit kadar büyük olabilir. Ayrıyeten bu kaya Mars’ta bu biçimdelar bulunan denizlerle etkileşime girip tsunamiler oluşturmuş olabilir. Biz de bu yazımızda bu bahisten bahsediyoruz.
Kaynak: https://www.iflscience.com/dino-kille…
NASA’nın Viking 1 sondası Mars’a vardığında, uzay araştırmalarında altın bir çağ için büyük umutlar taşıyordu.
Sondanın bulduğu şeyler şaşırtıcıydı, ve hayat için az/zayıf deliller bulunması biraz hayal kırıklığı yaratmıştı. tıpkı vakitte yeni bir tahlil, sondanın Güneş Sistemi tarihli en dramatik olaylardan birinin gerçekleştiği yerde bulunmuş olabileceğini öne sürüyor.
Viking 1’in indiği Chryse Planitia krateri, su erozyonu belirtileri niçiniyle seçilmişti.
Mars yüzeyindeki en alçak noktalardan biri olarak, yakınlardaki dağlık bölgelerden gelen ırmaklar, Mars’ın geri kalanının birden fazla kuruduktan hayli daha sonra bile bu bölgeye su taşımış olabilir.
bir daha de Viking 1, eski Mars okyanusları için beklenen delillerden kimilerini bulamadı.
nazaranvden yaklaşık kırk yıl daha sonra, gezegen ölçeğinde iki tsunaminin bu belirtilerden kimilerini silip süpürmüş olabileceği ileri sürüldü. Megatsunami hipotezini birinci ortaya atan takımın yayınladıkları makalelerinde, daha evvelki tsunaminin kaynağının iniş alanından o kadar da uzakta olmayan bir krater olabileceği öne sürülüyor.
Megatsunami hipotezi birinci vakit içinderda, Mars’ta bir vakit içinder bir okyanus olsaydı dengeli yükseklikte olacak bir Mars ‘kıyı şeridinin’ görünürdeki yokluğunu açıklamak için önerilmişti.
Tektonik plakalar olmadan, Mars’ın bu tıp olayları dahili olarak tetiklemesi pek mümkün değildir, bu yüzden dışardan gelen tesirlerin (asteroit çarpışmaları gibi) bu tip tepkilerin sebebi olduğu düşünülmektedir. Dünya üstündeki tektonik hareketler, rüzgar ve su erozyonu niçiniyle, 2 milyar yıldan evvelki tüm kraterler yok olmuştur. Fakat Mars’ta kraterler bu faktörler olmadan daha uzun mühlet dayanabilir. Makale, 110 kilometre genişliğindeki bir kraterin 3,4 milyar yıl öncesine, Mars’ın hala ıslak olduğu vakte dayandığını ortaya koyuyor.
Krater, Milletlerarası Astronomi Birliği tarafınca Pohl olarak isimlendirildi ve Viking’in iniş alanının 900 kilometre kuzeydoğusunda yer alıyor.
Yazarlar, Pohl’un kara yerine suya çarpan bir asteroit tarafınca oluşturulduğunu düşünüyor. Evvelki çalışmada sanılandan üç kat daha büyük bulunmasına karşın, kayanın gezegene çarpma vakit içindeması tsunami tesiri yaratmak için çok dengeli. Sahiden de Pohl, biri Chicxulub olan Dünya üstündeki onaylanmış üç çarpma bölgesi haricinde kaydedilen tüm kraterlerden daha büyük. Müellifler, asteroidin yüzeyden karşılaştığı direncin tipine bağlı olarak, 3 yahut 9 kilometre genişliğinde olması gerektiği kararına varıyor.
Chryse Planitia krateri çarpma bölgesine gereğince yakın ve bu, Viking 1’in yakınlarda bulduğu kayaların çeşitliliği ve muhtemel çamur volkanları üzere kimi özellikleri açıklıyor.
Modelleme, tsunaminin yüksekliğinin o sırada Mars okyanusunun derinliğini aştığını gösteriyor. Viking 1, uzun vadeli bir tartışma konusu olan metan durumunu çözmesine karşın, Mars’ın ömür için umulduğundan daha az umut verici bir yer olduğunu göstermişti. Bu, gelecekteki robot ve insan misyonları için planların küçülmesine ve gecikmesine yol açan biroldukça faktörden bir tanesiydi.
Ancak makale doğruysa, bu krater hayatı aramak için en uygun yerlerden bir tanesi olabilir.
Her şeydilk evvel, Pohl oluşumu tarafınca yaratılan hidrotermal ısı, en az 300 bin yıl boyunca yüzeyin altında hayatın itimatla gelişmesi için olağanüstü bir yer olurdu. ondan sonrasında gerçekleşen ve daha küçük olan megatsunami, bu delillerin bir kısmını Chryse Planitia’ya taşımış olabilir. Buraya yahut Pohl kraterinin kendisine yapılacak bir geri dönüş, yakında bundan öncelik halini alabilir.
Siz bu bahis hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım!
Kaynak: https://www.iflscience.com/dino-kille…
NASA’nın Viking 1 sondası Mars’a vardığında, uzay araştırmalarında altın bir çağ için büyük umutlar taşıyordu.
Sondanın bulduğu şeyler şaşırtıcıydı, ve hayat için az/zayıf deliller bulunması biraz hayal kırıklığı yaratmıştı. tıpkı vakitte yeni bir tahlil, sondanın Güneş Sistemi tarihli en dramatik olaylardan birinin gerçekleştiği yerde bulunmuş olabileceğini öne sürüyor.
Viking 1’in indiği Chryse Planitia krateri, su erozyonu belirtileri niçiniyle seçilmişti.
Mars yüzeyindeki en alçak noktalardan biri olarak, yakınlardaki dağlık bölgelerden gelen ırmaklar, Mars’ın geri kalanının birden fazla kuruduktan hayli daha sonra bile bu bölgeye su taşımış olabilir.
bir daha de Viking 1, eski Mars okyanusları için beklenen delillerden kimilerini bulamadı.
nazaranvden yaklaşık kırk yıl daha sonra, gezegen ölçeğinde iki tsunaminin bu belirtilerden kimilerini silip süpürmüş olabileceği ileri sürüldü. Megatsunami hipotezini birinci ortaya atan takımın yayınladıkları makalelerinde, daha evvelki tsunaminin kaynağının iniş alanından o kadar da uzakta olmayan bir krater olabileceği öne sürülüyor.
Megatsunami hipotezi birinci vakit içinderda, Mars’ta bir vakit içinder bir okyanus olsaydı dengeli yükseklikte olacak bir Mars ‘kıyı şeridinin’ görünürdeki yokluğunu açıklamak için önerilmişti.
Tektonik plakalar olmadan, Mars’ın bu tıp olayları dahili olarak tetiklemesi pek mümkün değildir, bu yüzden dışardan gelen tesirlerin (asteroit çarpışmaları gibi) bu tip tepkilerin sebebi olduğu düşünülmektedir. Dünya üstündeki tektonik hareketler, rüzgar ve su erozyonu niçiniyle, 2 milyar yıldan evvelki tüm kraterler yok olmuştur. Fakat Mars’ta kraterler bu faktörler olmadan daha uzun mühlet dayanabilir. Makale, 110 kilometre genişliğindeki bir kraterin 3,4 milyar yıl öncesine, Mars’ın hala ıslak olduğu vakte dayandığını ortaya koyuyor.
Krater, Milletlerarası Astronomi Birliği tarafınca Pohl olarak isimlendirildi ve Viking’in iniş alanının 900 kilometre kuzeydoğusunda yer alıyor.
Yazarlar, Pohl’un kara yerine suya çarpan bir asteroit tarafınca oluşturulduğunu düşünüyor. Evvelki çalışmada sanılandan üç kat daha büyük bulunmasına karşın, kayanın gezegene çarpma vakit içindeması tsunami tesiri yaratmak için çok dengeli. Sahiden de Pohl, biri Chicxulub olan Dünya üstündeki onaylanmış üç çarpma bölgesi haricinde kaydedilen tüm kraterlerden daha büyük. Müellifler, asteroidin yüzeyden karşılaştığı direncin tipine bağlı olarak, 3 yahut 9 kilometre genişliğinde olması gerektiği kararına varıyor.
Chryse Planitia krateri çarpma bölgesine gereğince yakın ve bu, Viking 1’in yakınlarda bulduğu kayaların çeşitliliği ve muhtemel çamur volkanları üzere kimi özellikleri açıklıyor.
Modelleme, tsunaminin yüksekliğinin o sırada Mars okyanusunun derinliğini aştığını gösteriyor. Viking 1, uzun vadeli bir tartışma konusu olan metan durumunu çözmesine karşın, Mars’ın ömür için umulduğundan daha az umut verici bir yer olduğunu göstermişti. Bu, gelecekteki robot ve insan misyonları için planların küçülmesine ve gecikmesine yol açan biroldukça faktörden bir tanesiydi.
Ancak makale doğruysa, bu krater hayatı aramak için en uygun yerlerden bir tanesi olabilir.
Her şeydilk evvel, Pohl oluşumu tarafınca yaratılan hidrotermal ısı, en az 300 bin yıl boyunca yüzeyin altında hayatın itimatla gelişmesi için olağanüstü bir yer olurdu. ondan sonrasında gerçekleşen ve daha küçük olan megatsunami, bu delillerin bir kısmını Chryse Planitia’ya taşımış olabilir. Buraya yahut Pohl kraterinin kendisine yapılacak bir geri dönüş, yakında bundan öncelik halini alabilir.
Siz bu bahis hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım!