Anketlerde Erdoğan ve AK Parti’nin oyları niye yükselişe geçti?
Kanal 7 Ankara Temsilcisi Mehmet Acet, Yenişafak Gazetesi’ndeki köşe yazısında “Anketlerde Erdoğan ve AK Parti’nin oyları niye yükselişe geçti?” sorusuna karşılık aradı. Acet, yazısında AK Parti’nin son ankette yükselişe geçtiğine dikkat çekti.
İşte Mehmet Acet’in yazısından satırbaşları:
Mart ayına gelene kadar son aylarda yapılan kamuoyu araştırmalarında, enflasyondaki artış, döviz kurlarındaki süratli yükseliş üzere ekonomik münasebetler niçiniyle iktidara dönük takviyede gözle görülür bir gerileme olmuştu.
AK PARTİ’NİN OYLARINDA 3-4 PUANLIK ARTIŞ
AK Parti’nin yaptırdığı anketlerde, parti oyları yüzde 35’lerin altını görmeye başlamıştı.
Fakat son araştırmalar, aşağı istikametli yönelimin durduğu, hatta aksine dönerek oylarda, 3,4 puanlık artışlar getirdiğine işaret ediyor.
Şu bilgiyi ekleyelim:
Birebir anda birden çok araştırma kümesiyle alana çıkıldığı için, başka farklı araştırmaların çaprazlama denetimi bir ötekini teyit ettiği için, seçmen eğilimindeki trendler daha sağlıklı biçimde izlenebiliyor.
Burada durup, şu soruyu sormamız gerekecek:
Pekala, fakat niye?
Enflasyon yüzde 50’lerin üzerine çıktığı biçimde, üstelik bir anda patlayan Ukrayna’daki savaş, iktisattaki olumlu beklentileri önemli ölçüde ‘baskıladığı’ biçimde, iktidara dönük takviyede niye bir artış olsun?
Bunun yanıtı, bir daha Ukrayna savaşıyla ortaya çıkan yeni iklimle bağlı.
SIKINTI vakit içindeRDA GÜÇLÜ ÖNDER, GÜÇLÜ İKTİDAR ARAYIŞI ÖN PLANA ÇIKIYOR
Şöyle ki;
‘Muhataralı’ dönemlerde, seçmenin kıymetli bir kısmı, iktisatla ilgili şikayetlerini paranteze alıp, kuvvetli başkan, kuvvetli iktidar arayışlarını ön plana çıkarabiliyor.
Türkiye üzere, son 10 yıl ortasında önüne döşenen mayınları temizleye temizleye seyahatine devam eden bir ülkede de bunun birden çok örneği bulunuyor.
Şöyle oldu:
Rusya’nın Ukrayna’yı işgaliyle birlikte, geniş bir kitlenin algıları, ‘tehlike butonuna’ basılmış üzere çabucak açılıverdi.
1 Kasım 2015 seçimleri öncesinde olduğu üzere, 15 Temmuz darbe teşebbüsü daha sonrasında yapılan referandum ve seçimlerde olduğu üzere, ‘mesele memleket meselesi’ duygusu, öteki korkuların önüne geçti.
Daha evvel Suriye’deki, Irak’taki kanlı savaşları ensesinde hisseden, haritada yerini bilmediği Venezuela’daki çalkantıları bile izleme gereksinimi hisseden geniş bir kitle, Ukrayna’daki savaşın da Türkiye için yeni bir ‘beka tehdidi’ üretebileceğini gördü, veya hissetti.
AK Parti’de misyonu olan bir isim, bu durumu şu biçimde tanım ediyor.
“Enflasyon var mı? Var. Vatandaş bunu sorun olarak görüyor mu? Görüyor tabi ki. Ancak şunu fark ediyor. Mevzuu memleket sıkıntısı. Ülkenin bekası kelam konusu olduğunda problem, akaryakıt, domates, patates problemi olmaktan çıkıyor.”
Birebir isim şöyleki devam ediyor:
“Vatandaş muhalefete baktığında, şöyleki düşünüyor. 6’sı birden bir ortaya gelmekte, bir masada toplanmakta zorlanıyor. Nasıl toplanılacağını bilmiyorlar. Fakat Tayyip Erdoğan’ın masasında dünya başkanları toplanıyor.”
“Beka meselesinin” muhalefet etraflarında birtakım bazı alaycı bir lisanla karşılığını bulacak biçimde, gerçek meselelerin üstünü örtmek için AK Parti ve MHP tarafınca icat edilmiş bir ‘suni gündem’ olarak takdiminin yapıldığını biliyoruz.
Lakin üstte işaret ettiğimiz üzere ülkenin son 10 yılda yaşadıkları, ‘beka’ sözcüğünün fantastik bir telaffuzdan ibaret olmadığını gereğince ortaya koydu.
Bu tasanın seçim neticelerina direkt yansıdığını gösteren birden çok örnek de mevcut.
Son seçimden örnek verelim.
Enflasyon oranı bugünkü üzere olmasa da, ekonomik sakinliğin fazla olduğu, işsizlik sayılarının yüzde 15’ler düzeyini (Bugün enflasyon epeyce üstlerde olsa da, hükümet son bir yılda 3 milyondan fazla bireye iş bularak kuvvetli bir istihdam performansı yakaladı) zorladığı bir ortamda yapılan 31 Mart mahallî seçimleri, İstanbul ve Ankara’nın kaybedilmesi niçiniyle muhalefetin mutlak zaferi üzere algılanmasına karşın, toplam oylar bakımından farklı bir tabloyu ortaya koymuştu.
Türkiye genelinde 31 Mart akşamı verilen oyların yüzde 51,64’i Cumhur İttifakı’na, Yüzde 37, 57’si ise (HDP hariç) Millet İttifakına gitmişti.
İktidara karşı güven/güvensizlik okuması, ülke genelinde verilen oyların toplamı üzerinden yapılabileceğine göre, bu sonuçlardan iktidarın yoluna devam etmesi isteğinin sandığa yansıtıldığını düşünmek gerekiyor.
“AK PARTİ’NİN YÜZDE 40’LARIN ÜZERİNE ÇIKMASI İKTİSATTAKİ ZAHMETLERİN AZALMASINA BAĞLI”
Öbür yandan, bu bu biçimde diye, şiddetli vakit içinderda kuvvetli hükümet talebi artıyor diye, iktidarın bu duyguya sırtını yaslayıp, ekonomik sıkıntıları göz arkası etmesi, veyahut gereğince üzerine gidememesi kendi aleyhine sonuçlar da üretebilir.
AK Parti’ye ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’a verilen destekteki artış üzerinde konuştuğumuz partinin önde gelen isimlerinden biri, akla yatkın gelen bir tespitle, AK parti oylarının yüzde 40’ların üzerine çıkmasının, yüzde 45’ler düzeyini yakalamasının ekonomik zahmetlerin azalmasına, enflasyonun düşmesine bağlı olduğu görüşünü lisana getirdi.
Kanal 7 Ankara Temsilcisi Mehmet Acet, Yenişafak Gazetesi’ndeki köşe yazısında “Anketlerde Erdoğan ve AK Parti’nin oyları niye yükselişe geçti?” sorusuna karşılık aradı. Acet, yazısında AK Parti’nin son ankette yükselişe geçtiğine dikkat çekti.
İşte Mehmet Acet’in yazısından satırbaşları:
Mart ayına gelene kadar son aylarda yapılan kamuoyu araştırmalarında, enflasyondaki artış, döviz kurlarındaki süratli yükseliş üzere ekonomik münasebetler niçiniyle iktidara dönük takviyede gözle görülür bir gerileme olmuştu.
AK PARTİ’NİN OYLARINDA 3-4 PUANLIK ARTIŞ
AK Parti’nin yaptırdığı anketlerde, parti oyları yüzde 35’lerin altını görmeye başlamıştı.
Fakat son araştırmalar, aşağı istikametli yönelimin durduğu, hatta aksine dönerek oylarda, 3,4 puanlık artışlar getirdiğine işaret ediyor.
Şu bilgiyi ekleyelim:
Birebir anda birden çok araştırma kümesiyle alana çıkıldığı için, başka farklı araştırmaların çaprazlama denetimi bir ötekini teyit ettiği için, seçmen eğilimindeki trendler daha sağlıklı biçimde izlenebiliyor.
Burada durup, şu soruyu sormamız gerekecek:
Pekala, fakat niye?
Enflasyon yüzde 50’lerin üzerine çıktığı biçimde, üstelik bir anda patlayan Ukrayna’daki savaş, iktisattaki olumlu beklentileri önemli ölçüde ‘baskıladığı’ biçimde, iktidara dönük takviyede niye bir artış olsun?
Bunun yanıtı, bir daha Ukrayna savaşıyla ortaya çıkan yeni iklimle bağlı.
SIKINTI vakit içindeRDA GÜÇLÜ ÖNDER, GÜÇLÜ İKTİDAR ARAYIŞI ÖN PLANA ÇIKIYOR
Şöyle ki;
‘Muhataralı’ dönemlerde, seçmenin kıymetli bir kısmı, iktisatla ilgili şikayetlerini paranteze alıp, kuvvetli başkan, kuvvetli iktidar arayışlarını ön plana çıkarabiliyor.
Türkiye üzere, son 10 yıl ortasında önüne döşenen mayınları temizleye temizleye seyahatine devam eden bir ülkede de bunun birden çok örneği bulunuyor.
Şöyle oldu:
Rusya’nın Ukrayna’yı işgaliyle birlikte, geniş bir kitlenin algıları, ‘tehlike butonuna’ basılmış üzere çabucak açılıverdi.
1 Kasım 2015 seçimleri öncesinde olduğu üzere, 15 Temmuz darbe teşebbüsü daha sonrasında yapılan referandum ve seçimlerde olduğu üzere, ‘mesele memleket meselesi’ duygusu, öteki korkuların önüne geçti.
Daha evvel Suriye’deki, Irak’taki kanlı savaşları ensesinde hisseden, haritada yerini bilmediği Venezuela’daki çalkantıları bile izleme gereksinimi hisseden geniş bir kitle, Ukrayna’daki savaşın da Türkiye için yeni bir ‘beka tehdidi’ üretebileceğini gördü, veya hissetti.
AK Parti’de misyonu olan bir isim, bu durumu şu biçimde tanım ediyor.
“Enflasyon var mı? Var. Vatandaş bunu sorun olarak görüyor mu? Görüyor tabi ki. Ancak şunu fark ediyor. Mevzuu memleket sıkıntısı. Ülkenin bekası kelam konusu olduğunda problem, akaryakıt, domates, patates problemi olmaktan çıkıyor.”
Birebir isim şöyleki devam ediyor:
“Vatandaş muhalefete baktığında, şöyleki düşünüyor. 6’sı birden bir ortaya gelmekte, bir masada toplanmakta zorlanıyor. Nasıl toplanılacağını bilmiyorlar. Fakat Tayyip Erdoğan’ın masasında dünya başkanları toplanıyor.”
“Beka meselesinin” muhalefet etraflarında birtakım bazı alaycı bir lisanla karşılığını bulacak biçimde, gerçek meselelerin üstünü örtmek için AK Parti ve MHP tarafınca icat edilmiş bir ‘suni gündem’ olarak takdiminin yapıldığını biliyoruz.
Lakin üstte işaret ettiğimiz üzere ülkenin son 10 yılda yaşadıkları, ‘beka’ sözcüğünün fantastik bir telaffuzdan ibaret olmadığını gereğince ortaya koydu.
Bu tasanın seçim neticelerina direkt yansıdığını gösteren birden çok örnek de mevcut.
Son seçimden örnek verelim.
Enflasyon oranı bugünkü üzere olmasa da, ekonomik sakinliğin fazla olduğu, işsizlik sayılarının yüzde 15’ler düzeyini (Bugün enflasyon epeyce üstlerde olsa da, hükümet son bir yılda 3 milyondan fazla bireye iş bularak kuvvetli bir istihdam performansı yakaladı) zorladığı bir ortamda yapılan 31 Mart mahallî seçimleri, İstanbul ve Ankara’nın kaybedilmesi niçiniyle muhalefetin mutlak zaferi üzere algılanmasına karşın, toplam oylar bakımından farklı bir tabloyu ortaya koymuştu.
Türkiye genelinde 31 Mart akşamı verilen oyların yüzde 51,64’i Cumhur İttifakı’na, Yüzde 37, 57’si ise (HDP hariç) Millet İttifakına gitmişti.
İktidara karşı güven/güvensizlik okuması, ülke genelinde verilen oyların toplamı üzerinden yapılabileceğine göre, bu sonuçlardan iktidarın yoluna devam etmesi isteğinin sandığa yansıtıldığını düşünmek gerekiyor.
“AK PARTİ’NİN YÜZDE 40’LARIN ÜZERİNE ÇIKMASI İKTİSATTAKİ ZAHMETLERİN AZALMASINA BAĞLI”
Öbür yandan, bu bu biçimde diye, şiddetli vakit içinderda kuvvetli hükümet talebi artıyor diye, iktidarın bu duyguya sırtını yaslayıp, ekonomik sıkıntıları göz arkası etmesi, veyahut gereğince üzerine gidememesi kendi aleyhine sonuçlar da üretebilir.
AK Parti’ye ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’a verilen destekteki artış üzerinde konuştuğumuz partinin önde gelen isimlerinden biri, akla yatkın gelen bir tespitle, AK parti oylarının yüzde 40’ların üzerine çıkmasının, yüzde 45’ler düzeyini yakalamasının ekonomik zahmetlerin azalmasına, enflasyonun düşmesine bağlı olduğu görüşünü lisana getirdi.