Semedov
New member
OĞULCAN ÇOKSAYAR
Polonya’da düzenlenen Avrupa Güreş Şampiyonası’nda 57 kilo özgür tarzda altın madalyayı boynuna geçiren Süleyman Atlı, gözünü Tokyo Olimpiyatları’na çevirdi. Avrupa şampiyonu olarak Tokyo’nun yolunu tutacak ulusal güreşçinin, mindere çıkış öyküsü, pandemi sürecindeki çalışmaları, son turnuva performansları, olimpiyatlardaki gayeleri ve epey daha fazlasını gelin bir de kendisinden dinleyelim…
Cet sporumuz olan güreş ile birinci ne vakit tanıştın, o periyotlar sürecin buraya kadar gelebileceğini düşünmüş müydün?
Ben 12 yaşındayken başladım bu spora. Lakin birinci yağlı güreş karşılaşması izlemeye gitmiştik orada tanıştım diyebilirim. bu biçimdelar ufak tefek bir çocuktum 16 kilo civarındaydım. bu biçimdelar düşündüğüm şey daima kalıplı insanların güreştiğiydi. Bir de küçükken dedeme düşkün bir insandım ben. Dedem de ben 6 yaşındayken vefat etti. Güreşi izlemeye gittiğinizde küçük çocuklar güreşirken dedemler ve o yaş kümesinin o kadar güzeline gidiyordu ki bu biçimde dedim ‘ben güreşçi olacağım.’ Doğal ki bunu söylemiş olduğimde 16 kiloydum. Burada ailemin takviyesi hayli tesirli oldu. Ailem o periyot epey zayıfsın, nasıl yapacaksın demedi ve bana takviye oldu. Birinci karşılaşmam yağlı güreşti ve ikinci olmuştum daha sonrasında da okullar açılmıştı. O sırada futbol oynuyordum ve güreş ile futbol içinde kalıyordum. Kemal Alibilek diye bir öğretmenimiz vardı ve bir gün sınıfa girip ‘güreş yapmak isteyen var mı?’ dediğinde ben de parmak kaldırdım ve o gün mukadderatımı çizdim.
O devirler bir idolün var mıydı pekala?
Güreşe birinci başladığım periyotlar bir idolüm yoktu açıkçası. Tam olarak kimlerin güreştiğini, kimin bu işte hayli tanınan olduğunu yahut kimin daha uygun olduğunu bilmiyordum birinci iki sene. Bu periyot benim idrak etme sürecimdi. Birinci güreş eğitimine gittiğimde benim hocam vardı Mehmet kuvvetli. Onu idol olarak almıştım. 1980’de Kırkpınar Başpehlivanı’ydı kendisi. Büyükler Avrupa ikinciliği de vardı. O yüzden idol almak için bu biçimdelar fazlaca uygun bir isimdi. Ki hala da idol atletlerim içinde yer alır. Örnek aldığım bireyden eğitim alıyor olmak da bana fazlaca şey kattı.
Günümüze dönersek… Geçtiğimiz aylarda düzenlenen ve altın madalya ile tamamladığın Avrupa Şampiyonası’nı performansın ve maksatların doğrultusunda kıymetlendirebilir misin?
Bildiğiniz üzere koronavirüsün tesirli olduğu bir periyottu. Bedenimin ve formumun bir turnuvada, güreş esnasında nasıl olacağını tam olarak bilemiyordum. Bu süreçte birkaç tane turnuvaya gittik lakin ben bir yılda 12-13 turnuvaya giden bir sporcuyum. Avrupa Şampiyonası öncesinde 1-2 tane turnuvada yer aldık. Yani şampiyona öncesinde 4 maça çıktım. Bu sebeple Avrupa Şampiyonası’nda nasıl bir performans sergileyeceğimi bilmiyordum. Aslında kendimi yeterli hissediyordum, idmanlarda kendimi güzel görüyordum ancak içimde daima bir gerilim vardı. ‘Acaba nasıl olacak?’ diye düşünmeden edemiyordum. Zira bu yıl bir de Tokyo Olimpiyatları var. Olimpiyatlardan evvel kendimi katiyen göstermem, ‘ben hala buradayım’ demem gerekiyordu. Zira 2019 Dünya Şampiyonası’nda benim maksadım şampiyonluktu. Dünya Şampiyonu olup Tokyo’ya gitmeyi hedefliyordum. Finalde bir taktik kusuru oldu, beklenmedik bir biçimde yakalandım. Nasipte yokmuş o sene erteleme sonucu geldi. 2021’e ertelenmesi ile Tokyo’ya son Avrupa şampiyonu olarak gideceğim. Bir nevi istediğim de olmuş üzere bir durum kelam konusu.
Daha evvel de Avrupa Şampiyonası’nda zafere ulaşan bir sportmen olarak başka finaller ile pandemi gölgesinde geçen bu final içinde nasıl bir farklılık vardı?
Bu Avrupa Şampiyonası benim için epey gerilimliydi açıkçası. Birinci çeşitten final maçına kadar benim için daima bir final müsabakası üzere oldu. Büsbütün temkinli, ne yaptığını bilen, ne yaptığını denetim edebilen bir performansım vardı. Her vakit maçın ortasındaydım. Genel olarak baktığımda hakikaten hayli uygun geçti. Kendimi düzgün gördüm açıkçası. Zira epeyce az bir turnuva ile bu derecede yaptığım maçlarda aldığım sonuçlar ve performansım beni keyifli etti. Olimpiyatlar öncesinde büyük bir moral oldu benim için. aslına bakarsanız, Tokyo Olimpiyatları öncesinde en büyük tertipti Avrupa Şampiyonası. En gerilimli maçım da doğal olarak final maçıydı. Rus bir rakibim vardı. Ben 3 seniçin beri Avrupa Şampiyonası’nda final oynuyorum. 2019’da birinci, 2020’de ikinci ve 2021’de de bir daha birinci oldum. Finallerimin üçü de Rus rakiplere karşıydı. Lakin bu sene oynadığım final başka iki seneye nazaran daha gerilimliydi. Zira rakibim biraz daha genç ve hiç güreş tarzını bilmediğim bir atletti. Tahlil etmek için fırsatım da olmadı. U23 Avrupa Şampiyonası’nı kazanmış bir ve güzel sportmen. Lakin maç istediğim üzere gitti, büsbütün benim kontrolümdeydi ve sonuç olarak benim için hoş geçti.
Tokyo Olimpiyatları için hazırlıklarınız nasıl gidiyor? Kendini madalya için hazır hissediyor musun?
Aslında 2020 yılındaki olimpiyatların ertelenmesi bir nevi benim lehime oldu. Zira ben kilo düşen bir sporcuyum. 8-9 kilo içinde önemli bir kilo düşüyorum. O yıl 6 tane turnuvaya kilo düşmüştüm, Tokyo Olimpiyatları’na natürel ki en yeterli biçimde hazırlanıp gidecektim lakin 2021’e ertelenmesi hazırlık açısından benim için daha uygun oldu. 2020’de tam istediğim üzere olamayacaktım ancak artık tam istediğim düzeydeyim. Bu salgın periyodunda dinlenme fırsatı buldum. Hem vücudumu dinlendirdim tıpkı vakitte epey hoş bir dönem geçirdim. Daha sıkı bir hazırlık fırsatım da oldu. Bolu’da kampa girdik son bir buçuk aydır buradayız. Her şey şu an istediğimiz üzere gidiyor. Hem moral birebir vakitte çalışma açısından. Bir ay üzere bir müddetmiz kaldı kendimi hazır hissediyorum. İnşallah o altın madalyayı almak istiyorum. Artık vaktinin geldiğini düşünüyorum. Avrupa ve Dünya şampiyonluklarım var. Buralarda ikincilik ve üçüncülüklerim var. Olimpiyat madalyam yok ve bu eksiği tamamlamak istiyorum.
Olimpiyat Oyunları’nda ikinci defa uzunluk göstermenin getireceği avantajlar olacak mı?
2016’da Rio Olimpiyatları’nda katıldığımda 21-22 yaşındaydım. Biraz deneyimsizdim açıkçası. Rio’ya birinci gittiğimde kendimi kaybettim. Maria Sharapova ile tıpkı yemekhanedesin, Usain Bolt ile tıpkı yolda yürüyorsun… Bu 22 yaşındaki bir atlet için hakikaten inanılmaz bir şey. Bu düzeyde bir tertipte kendini denetim edemeyince direkt dağılıyorsun. Ki ben bunu yaşadım. Ben olimpiyatlarda olduğumu maçın ikinci devresinde anladım. Lakin bu deneyim Tokyo’da bana epey büyük avantaj sağlayacaktır. Zira olimpiyatlarda ben de dahil benim sıkletimde şu an 16 kişi var. Olimpiyat tecrübesi bulunan yalnızca ben ve Kazak bir atlet var. Birinci olimpiyatında üst seviye bir muvaffakiyet sergilemek de epey üst seviye bir yetenek isteyen bir durum diye düşünüyorum. Orada nasıl bir psikoloji ile karşılaşacağımı biliyorum. Oradaki atmosferi biliyorum. Tüm bunlar yardımıyla kendimi muvaffakiyet için hazır hissediyorum. İnşallah bu muvaffakiyet da altın madalya olacak.
Göz önünde olan ve ‘Son Avrupa Şampiyonu’ apoleti ile Tokyo’ya giden bir sportmen olarak rakiplerin için en büyük gaye haline gelebilirsin. Tarzının bilinmesi açısından bu durum için bir tedbir hazırlığın var mı?
Benim öbür rakiplerime bakılırsa avantajlarımdan birisi de her turnuvada farklı bir oyun yapabiliyorum. Doğal ki uygun olduğum oyunları da minderde uyguluyorum fakat kesinlikle yeni bir oyun ekliyorum. Zımnî bir silahım illa ki oluyor. Natürel ki Tokyo Olimpiyatları için de bu biçimde bir hazırlığım var. Bunun üzerine 4-5 aydır çalışıyorum. Her idmandan daha sonra tekrar yapıyorum. Bedenimin hazır olması için sıkı çalışıyorum. Zira beden ile beynin bu üzere anlarda bir hareket etmesi değerli. Tahlil bu etapta fazlaca kritik. Ben nasıl rakiplerimi tahlil ediyorsam onlar da beni ediyordur. Lakin maç ortasında neyin nasıl yapılacağı en kıymetli şey.
Türk güreşinin dünyadaki pozisyonu için neler söylemek istersin. Kendi açından nasıl bir katkı verebilirsin?
Türk güreşi sıralamada birinci 5’e girebilecek bir ekip. Ekip kaptanımız Taha Akgül son olimpiyat şampiyonu, grekoromende İstek Kayaalp var… Kadrodaki herkes şampiyonluk potansiyeli olan atletler. Özgür sıklette şu anki neslin 2024 Paris’te de olacağını düşünüyorum. Şahsi amacım her vakit şampiyonluk oldu. İkinci, üçüncü olduğum da hatta birinci çeşitte elendiğim vakit içinder da dahil hiç bir vakit şampiyonluk haricinde bir gaye düşünmedim. Her daim gayem en üst düzey oldu. Bu olimpiyatlar için de sahiden vakti geldiğini düşünüyorum. Zira olimpiyatlar fazlaca farklı. Kimisine hayli erken yaşta nasip oluyor kimisine ileri denecek yaşlarda. Ben şu an 26 yaşındayım, hem genç tıpkı vakitte deneyimliyim. Ben ruhsal olarak o denli düşünüyorum ve hissediyorum ki bu yıl benim yılım olacakmış üzere düşünüyorum. Bir kapı açılmış üzere hissediyorum. 26 yaşında belirli bir etap kat edebilmiş bir atlet olarak Tokyo 2020’nin benim için hoş olacağını düşünüyorum.
Güreşte bir yerlere gelmek isteyen sizden daha sonraki nesil için önerebileceğin bir şey var mı?
Aslında bir şey yapmalıyız. Ben de gençtim ve aslında birisi bana kilo düşmeyi ya da yaşayacağım zorlukları önce anlatabilse, yol gösterebilseydi her şey daha farklı olabilirdi. Kendi branşım için söylemek gerekirse güreş sporu ile ilgili hiç kitap yok. Ben gelecek kuşaklara yol göstermesi açısından bir kitap kaleme almak istiyorum. Elimden geldiği kadar başladım. Ben de tabandan gelen, en alttan en üst düzeylere çıkmayı zorlayan bir sporcuyum. Nasıl başarmaları gerektiği, nasıl pes etmemeleri gerektiğine dair gençlere yol göstermeyi umuyorum. Gençlerimiz istediği her şeyi yapabilir fakat değerli olan ne kadar istediğidir. Bunu benim üzere hayat mottosu edinebilirler.
Polonya’da düzenlenen Avrupa Güreş Şampiyonası’nda 57 kilo özgür tarzda altın madalyayı boynuna geçiren Süleyman Atlı, gözünü Tokyo Olimpiyatları’na çevirdi. Avrupa şampiyonu olarak Tokyo’nun yolunu tutacak ulusal güreşçinin, mindere çıkış öyküsü, pandemi sürecindeki çalışmaları, son turnuva performansları, olimpiyatlardaki gayeleri ve epey daha fazlasını gelin bir de kendisinden dinleyelim…
Cet sporumuz olan güreş ile birinci ne vakit tanıştın, o periyotlar sürecin buraya kadar gelebileceğini düşünmüş müydün?
Ben 12 yaşındayken başladım bu spora. Lakin birinci yağlı güreş karşılaşması izlemeye gitmiştik orada tanıştım diyebilirim. bu biçimdelar ufak tefek bir çocuktum 16 kilo civarındaydım. bu biçimdelar düşündüğüm şey daima kalıplı insanların güreştiğiydi. Bir de küçükken dedeme düşkün bir insandım ben. Dedem de ben 6 yaşındayken vefat etti. Güreşi izlemeye gittiğinizde küçük çocuklar güreşirken dedemler ve o yaş kümesinin o kadar güzeline gidiyordu ki bu biçimde dedim ‘ben güreşçi olacağım.’ Doğal ki bunu söylemiş olduğimde 16 kiloydum. Burada ailemin takviyesi hayli tesirli oldu. Ailem o periyot epey zayıfsın, nasıl yapacaksın demedi ve bana takviye oldu. Birinci karşılaşmam yağlı güreşti ve ikinci olmuştum daha sonrasında da okullar açılmıştı. O sırada futbol oynuyordum ve güreş ile futbol içinde kalıyordum. Kemal Alibilek diye bir öğretmenimiz vardı ve bir gün sınıfa girip ‘güreş yapmak isteyen var mı?’ dediğinde ben de parmak kaldırdım ve o gün mukadderatımı çizdim.
O devirler bir idolün var mıydı pekala?
Güreşe birinci başladığım periyotlar bir idolüm yoktu açıkçası. Tam olarak kimlerin güreştiğini, kimin bu işte hayli tanınan olduğunu yahut kimin daha uygun olduğunu bilmiyordum birinci iki sene. Bu periyot benim idrak etme sürecimdi. Birinci güreş eğitimine gittiğimde benim hocam vardı Mehmet kuvvetli. Onu idol olarak almıştım. 1980’de Kırkpınar Başpehlivanı’ydı kendisi. Büyükler Avrupa ikinciliği de vardı. O yüzden idol almak için bu biçimdelar fazlaca uygun bir isimdi. Ki hala da idol atletlerim içinde yer alır. Örnek aldığım bireyden eğitim alıyor olmak da bana fazlaca şey kattı.
Günümüze dönersek… Geçtiğimiz aylarda düzenlenen ve altın madalya ile tamamladığın Avrupa Şampiyonası’nı performansın ve maksatların doğrultusunda kıymetlendirebilir misin?
Bildiğiniz üzere koronavirüsün tesirli olduğu bir periyottu. Bedenimin ve formumun bir turnuvada, güreş esnasında nasıl olacağını tam olarak bilemiyordum. Bu süreçte birkaç tane turnuvaya gittik lakin ben bir yılda 12-13 turnuvaya giden bir sporcuyum. Avrupa Şampiyonası öncesinde 1-2 tane turnuvada yer aldık. Yani şampiyona öncesinde 4 maça çıktım. Bu sebeple Avrupa Şampiyonası’nda nasıl bir performans sergileyeceğimi bilmiyordum. Aslında kendimi yeterli hissediyordum, idmanlarda kendimi güzel görüyordum ancak içimde daima bir gerilim vardı. ‘Acaba nasıl olacak?’ diye düşünmeden edemiyordum. Zira bu yıl bir de Tokyo Olimpiyatları var. Olimpiyatlardan evvel kendimi katiyen göstermem, ‘ben hala buradayım’ demem gerekiyordu. Zira 2019 Dünya Şampiyonası’nda benim maksadım şampiyonluktu. Dünya Şampiyonu olup Tokyo’ya gitmeyi hedefliyordum. Finalde bir taktik kusuru oldu, beklenmedik bir biçimde yakalandım. Nasipte yokmuş o sene erteleme sonucu geldi. 2021’e ertelenmesi ile Tokyo’ya son Avrupa şampiyonu olarak gideceğim. Bir nevi istediğim de olmuş üzere bir durum kelam konusu.
Daha evvel de Avrupa Şampiyonası’nda zafere ulaşan bir sportmen olarak başka finaller ile pandemi gölgesinde geçen bu final içinde nasıl bir farklılık vardı?
Bu Avrupa Şampiyonası benim için epey gerilimliydi açıkçası. Birinci çeşitten final maçına kadar benim için daima bir final müsabakası üzere oldu. Büsbütün temkinli, ne yaptığını bilen, ne yaptığını denetim edebilen bir performansım vardı. Her vakit maçın ortasındaydım. Genel olarak baktığımda hakikaten hayli uygun geçti. Kendimi düzgün gördüm açıkçası. Zira epeyce az bir turnuva ile bu derecede yaptığım maçlarda aldığım sonuçlar ve performansım beni keyifli etti. Olimpiyatlar öncesinde büyük bir moral oldu benim için. aslına bakarsanız, Tokyo Olimpiyatları öncesinde en büyük tertipti Avrupa Şampiyonası. En gerilimli maçım da doğal olarak final maçıydı. Rus bir rakibim vardı. Ben 3 seniçin beri Avrupa Şampiyonası’nda final oynuyorum. 2019’da birinci, 2020’de ikinci ve 2021’de de bir daha birinci oldum. Finallerimin üçü de Rus rakiplere karşıydı. Lakin bu sene oynadığım final başka iki seneye nazaran daha gerilimliydi. Zira rakibim biraz daha genç ve hiç güreş tarzını bilmediğim bir atletti. Tahlil etmek için fırsatım da olmadı. U23 Avrupa Şampiyonası’nı kazanmış bir ve güzel sportmen. Lakin maç istediğim üzere gitti, büsbütün benim kontrolümdeydi ve sonuç olarak benim için hoş geçti.
Tokyo Olimpiyatları için hazırlıklarınız nasıl gidiyor? Kendini madalya için hazır hissediyor musun?
Aslında 2020 yılındaki olimpiyatların ertelenmesi bir nevi benim lehime oldu. Zira ben kilo düşen bir sporcuyum. 8-9 kilo içinde önemli bir kilo düşüyorum. O yıl 6 tane turnuvaya kilo düşmüştüm, Tokyo Olimpiyatları’na natürel ki en yeterli biçimde hazırlanıp gidecektim lakin 2021’e ertelenmesi hazırlık açısından benim için daha uygun oldu. 2020’de tam istediğim üzere olamayacaktım ancak artık tam istediğim düzeydeyim. Bu salgın periyodunda dinlenme fırsatı buldum. Hem vücudumu dinlendirdim tıpkı vakitte epey hoş bir dönem geçirdim. Daha sıkı bir hazırlık fırsatım da oldu. Bolu’da kampa girdik son bir buçuk aydır buradayız. Her şey şu an istediğimiz üzere gidiyor. Hem moral birebir vakitte çalışma açısından. Bir ay üzere bir müddetmiz kaldı kendimi hazır hissediyorum. İnşallah o altın madalyayı almak istiyorum. Artık vaktinin geldiğini düşünüyorum. Avrupa ve Dünya şampiyonluklarım var. Buralarda ikincilik ve üçüncülüklerim var. Olimpiyat madalyam yok ve bu eksiği tamamlamak istiyorum.
Olimpiyat Oyunları’nda ikinci defa uzunluk göstermenin getireceği avantajlar olacak mı?
2016’da Rio Olimpiyatları’nda katıldığımda 21-22 yaşındaydım. Biraz deneyimsizdim açıkçası. Rio’ya birinci gittiğimde kendimi kaybettim. Maria Sharapova ile tıpkı yemekhanedesin, Usain Bolt ile tıpkı yolda yürüyorsun… Bu 22 yaşındaki bir atlet için hakikaten inanılmaz bir şey. Bu düzeyde bir tertipte kendini denetim edemeyince direkt dağılıyorsun. Ki ben bunu yaşadım. Ben olimpiyatlarda olduğumu maçın ikinci devresinde anladım. Lakin bu deneyim Tokyo’da bana epey büyük avantaj sağlayacaktır. Zira olimpiyatlarda ben de dahil benim sıkletimde şu an 16 kişi var. Olimpiyat tecrübesi bulunan yalnızca ben ve Kazak bir atlet var. Birinci olimpiyatında üst seviye bir muvaffakiyet sergilemek de epey üst seviye bir yetenek isteyen bir durum diye düşünüyorum. Orada nasıl bir psikoloji ile karşılaşacağımı biliyorum. Oradaki atmosferi biliyorum. Tüm bunlar yardımıyla kendimi muvaffakiyet için hazır hissediyorum. İnşallah bu muvaffakiyet da altın madalya olacak.
Göz önünde olan ve ‘Son Avrupa Şampiyonu’ apoleti ile Tokyo’ya giden bir sportmen olarak rakiplerin için en büyük gaye haline gelebilirsin. Tarzının bilinmesi açısından bu durum için bir tedbir hazırlığın var mı?
Benim öbür rakiplerime bakılırsa avantajlarımdan birisi de her turnuvada farklı bir oyun yapabiliyorum. Doğal ki uygun olduğum oyunları da minderde uyguluyorum fakat kesinlikle yeni bir oyun ekliyorum. Zımnî bir silahım illa ki oluyor. Natürel ki Tokyo Olimpiyatları için de bu biçimde bir hazırlığım var. Bunun üzerine 4-5 aydır çalışıyorum. Her idmandan daha sonra tekrar yapıyorum. Bedenimin hazır olması için sıkı çalışıyorum. Zira beden ile beynin bu üzere anlarda bir hareket etmesi değerli. Tahlil bu etapta fazlaca kritik. Ben nasıl rakiplerimi tahlil ediyorsam onlar da beni ediyordur. Lakin maç ortasında neyin nasıl yapılacağı en kıymetli şey.
Türk güreşinin dünyadaki pozisyonu için neler söylemek istersin. Kendi açından nasıl bir katkı verebilirsin?
Türk güreşi sıralamada birinci 5’e girebilecek bir ekip. Ekip kaptanımız Taha Akgül son olimpiyat şampiyonu, grekoromende İstek Kayaalp var… Kadrodaki herkes şampiyonluk potansiyeli olan atletler. Özgür sıklette şu anki neslin 2024 Paris’te de olacağını düşünüyorum. Şahsi amacım her vakit şampiyonluk oldu. İkinci, üçüncü olduğum da hatta birinci çeşitte elendiğim vakit içinder da dahil hiç bir vakit şampiyonluk haricinde bir gaye düşünmedim. Her daim gayem en üst düzey oldu. Bu olimpiyatlar için de sahiden vakti geldiğini düşünüyorum. Zira olimpiyatlar fazlaca farklı. Kimisine hayli erken yaşta nasip oluyor kimisine ileri denecek yaşlarda. Ben şu an 26 yaşındayım, hem genç tıpkı vakitte deneyimliyim. Ben ruhsal olarak o denli düşünüyorum ve hissediyorum ki bu yıl benim yılım olacakmış üzere düşünüyorum. Bir kapı açılmış üzere hissediyorum. 26 yaşında belirli bir etap kat edebilmiş bir atlet olarak Tokyo 2020’nin benim için hoş olacağını düşünüyorum.
Güreşte bir yerlere gelmek isteyen sizden daha sonraki nesil için önerebileceğin bir şey var mı?
Aslında bir şey yapmalıyız. Ben de gençtim ve aslında birisi bana kilo düşmeyi ya da yaşayacağım zorlukları önce anlatabilse, yol gösterebilseydi her şey daha farklı olabilirdi. Kendi branşım için söylemek gerekirse güreş sporu ile ilgili hiç kitap yok. Ben gelecek kuşaklara yol göstermesi açısından bir kitap kaleme almak istiyorum. Elimden geldiği kadar başladım. Ben de tabandan gelen, en alttan en üst düzeylere çıkmayı zorlayan bir sporcuyum. Nasıl başarmaları gerektiği, nasıl pes etmemeleri gerektiğine dair gençlere yol göstermeyi umuyorum. Gençlerimiz istediği her şeyi yapabilir fakat değerli olan ne kadar istediğidir. Bunu benim üzere hayat mottosu edinebilirler.