13 yıldır iki çocuğunun annesi engelli eşine bakıyor
Aksaray’da oturan Senem Akar, 2000 yılında belinde ağrılar başlaması üzerine doktora gitti. O devirde gittiği hekimler ağrı için ilaçlar vererek tedaviye başladı. Ağrıları geçmeyince farklı vilayetlerde de hastanelere giden Akar’a 2003 yılında, beyincik kaynaklı hafifçeten ağıra kadar değişen dengesizliğe niye olan ‘Serebellar ataksi’ teşhisi kondu. Yürümekte ve hareket etmekte kuvvetlik çeken Senem Akar, 2008 yılında İzmir’de oturan ağabeyini ziyarete gitti. Ağabeyiyle birebir binada oturan Hasan Akar ile tanışıp evlendi. Akar çiftinin bu evliliklerinden Engin Deniz (11) ve Ebrar Irmak (7) ismini verdikleri çocukları dünyaya geldi.
Şu an TOKİ tarafınca bedensel engelliler için yapılan konutlarda oturan Akar çifti, devletin ve Aksaray Belediyesi’nin bedensel engellilere yönelik yaptıkları yardımlarla geçimlerini sağlıyor. Çİft, hastane yahut kamu kurumlarındaki süreçleri için de bir daha Aksaray Belediyesi’nin bedensel engelliler için tahsis ettiği hastane nakil aracı hizmetinden yararlanıyor.
Eşi bedensel engelli olduğu için de rastgele bir işte çalışamayan Hasan Akar, meskende eşi Senem Akar ve 2 çocuğunun gereksinimleriyle ilgilenip, meskeni temizliyor, yemek yapıyor.
Hasan Akar, ”Eşimin rahatsızlığını biliyordum. Aşık oldum ve severek evlendik. Benim için mahzur kıymetli değil. Bir yuvamız oldu. Allah’ım da 2 evlat verdi, ailecek mutluyuz” dedi.
ÇOCUKLARIMIN ELİNDEN TUTUP GEZEMİYORUM
Eşi yardımıyla hayata küsmediğini tabir eden Senem Akar da şunları söylemiş oldu:
”Çocuklarımın elinden tutup çarşıda, pazarda gezemiyorum. Canları bir şey istese mutfağa girip yapamıyorum. Bu beni hayli üzüyor. Bizim de imtikadınız buymuş, diyorum. Fakat ben ‘engelliyim’ diye hayata küsmüyorum. Engelli kardeşlerime tavsiyem siz de ‘engelliyim’ diye kabuğunuza çekilmeyin. Her şeye karşın hayat yaşamaya kıymet. Eşim sağ olsun her şeyimizi yapıyor. Yemek, konut paklığı, çocuklarımın paklığı ve beslenmesiyle her şeyiyle o ilgileniyor.
Devletimiz de her anımızda yanımızda. Evvelce engellilere bu imkanlar yoktu. Devletimizin bizim için verdiği TOKİ konutlarında oturuyoruz. Belediyemizin engelli uyum merkezi her gün arar halimizi hatırımızı sorar, bir eksiğimiz olduğunda daima yanımızdalar. Kamu kurumlarında yahut rastgele bir işimiz olduğunda telefon ediyoruz, belediyemiz araçları geliyor. Allah devletimizden razı olsun” .
KAYNAK: DHA
Aksaray’da oturan Senem Akar, 2000 yılında belinde ağrılar başlaması üzerine doktora gitti. O devirde gittiği hekimler ağrı için ilaçlar vererek tedaviye başladı. Ağrıları geçmeyince farklı vilayetlerde de hastanelere giden Akar’a 2003 yılında, beyincik kaynaklı hafifçeten ağıra kadar değişen dengesizliğe niye olan ‘Serebellar ataksi’ teşhisi kondu. Yürümekte ve hareket etmekte kuvvetlik çeken Senem Akar, 2008 yılında İzmir’de oturan ağabeyini ziyarete gitti. Ağabeyiyle birebir binada oturan Hasan Akar ile tanışıp evlendi. Akar çiftinin bu evliliklerinden Engin Deniz (11) ve Ebrar Irmak (7) ismini verdikleri çocukları dünyaya geldi.
Şu an TOKİ tarafınca bedensel engelliler için yapılan konutlarda oturan Akar çifti, devletin ve Aksaray Belediyesi’nin bedensel engellilere yönelik yaptıkları yardımlarla geçimlerini sağlıyor. Çİft, hastane yahut kamu kurumlarındaki süreçleri için de bir daha Aksaray Belediyesi’nin bedensel engelliler için tahsis ettiği hastane nakil aracı hizmetinden yararlanıyor.
Eşi bedensel engelli olduğu için de rastgele bir işte çalışamayan Hasan Akar, meskende eşi Senem Akar ve 2 çocuğunun gereksinimleriyle ilgilenip, meskeni temizliyor, yemek yapıyor.
Hasan Akar, ”Eşimin rahatsızlığını biliyordum. Aşık oldum ve severek evlendik. Benim için mahzur kıymetli değil. Bir yuvamız oldu. Allah’ım da 2 evlat verdi, ailecek mutluyuz” dedi.
ÇOCUKLARIMIN ELİNDEN TUTUP GEZEMİYORUM
Eşi yardımıyla hayata küsmediğini tabir eden Senem Akar da şunları söylemiş oldu:
”Çocuklarımın elinden tutup çarşıda, pazarda gezemiyorum. Canları bir şey istese mutfağa girip yapamıyorum. Bu beni hayli üzüyor. Bizim de imtikadınız buymuş, diyorum. Fakat ben ‘engelliyim’ diye hayata küsmüyorum. Engelli kardeşlerime tavsiyem siz de ‘engelliyim’ diye kabuğunuza çekilmeyin. Her şeye karşın hayat yaşamaya kıymet. Eşim sağ olsun her şeyimizi yapıyor. Yemek, konut paklığı, çocuklarımın paklığı ve beslenmesiyle her şeyiyle o ilgileniyor.
Devletimiz de her anımızda yanımızda. Evvelce engellilere bu imkanlar yoktu. Devletimizin bizim için verdiği TOKİ konutlarında oturuyoruz. Belediyemizin engelli uyum merkezi her gün arar halimizi hatırımızı sorar, bir eksiğimiz olduğunda daima yanımızdalar. Kamu kurumlarında yahut rastgele bir işimiz olduğunda telefon ediyoruz, belediyemiz araçları geliyor. Allah devletimizden razı olsun” .
KAYNAK: DHA