Muhendis
New member
Evrenin tuhaf olduğu gerçeğinde hiç bir yanılgı yok. Yalnızca dışarıya bakın; ince, sert bir kabukla kaplı mavi bir yarı kalıplı kaya topunun üzerinde sürünen her türlü garip, kendi kendine üreyen flora ve faunayı nazaranbilirsiniz. birebir vakitte kendi gezegenimiz, kozmosta gizlenen tuhaf fenomenlerin küçük bir kısmını temsil ediyor ve gökbilimciler her gün yeni sürprizlerle karşımıza çıkıyor. Bu içerikte, uzaydaki en tuhaf nesnelerden ve varlıklardan kimilerine göz atıyoruz.
Kaynak: https://www.mesonstars.com/space/2060/
1. Gizemli radyo sinyalleri:
2007’den beri araştırmacılar, sırf birkaç milisaniye süren ultra kuvvetli, ultra parlak radyo sinyalleri alıyorlar. Süratli radyo patlamaları (FRB’ler) ismi verilen bu gizemli flaşların milyarlarca ışıkyılı uzaklıktan geldiği kestirim ediliyor. Bilim insanları kısa mühlet evvel, art geriye altı defa yanıp sönen ve bu gizemi çözmelerine yardımcı olabilecek tekrar eden bir FRB yakalamayı başardılar.
2. Nükleer macun:
Evrendeki en kuvvetli husus, meyyit bir yıldızın kalıntılarından oluşur. Simülasyonlara bakılırsa, bir yıldızın buruşuk kabuğundaki protonlar ve nötronlar, çılgın bir yerçekimi basıncına maruz kalabilir ve bunları macunumsu gereç yığınlarına sıkıştırabilir. Bu durum lakin 10 milyar kere bu kuvvet uygulanırsa gerçekleşir.
3. Haumea’nın halkaları:
Neptün’ün ötesindeki Kuiper Kuşağı’nda yörüngede dönen cüce gezegen Haumea esasen pek enteresandır. Garip uzun bir formu, iki ayı ve yalnızca 4 saatlik bir gün döngüsü vardır, bu da onu Güneş Sistemindeki en süratli dönen büyük obje yapar. Fakat 2017’de, gökbilimciler onun bir yıldızın yanından uçtuğunu izleyip etrafında dönen, muhtemelen uzak geçmişte bir çarpışmanın kararı olan son derece ince halkaları fark ettiğinde, Haumea daha da ilgi cazip hale geldi.
4. Uyduların uyduları:
Aydan daha yeterli olan şey nedir? Bir ayın yörüngesinde dönen öteki bir ay. Alt-aylar olarak da bilinen bu mikro uydular şimdilik yalnızca teorik, lakin son hesaplamalara nazaran nitekim varolma ihtimalleri çok fazla. Tahminen gökbilimciler, bir gün bir tane keşfedebilir.
5. Karanlık unsur içermeyen galaksiler:
Evrendeki tüm unsurun yüzde 85’ini oluşturan şey olan karanlık madde gayet gariptir. Lakin araştırmacılar en azından bir şeyden eminler: karanlık unsur kozmosun her yerinde var. Bu yüzden araştırmacılar, Mart 2018’de neredeyse hiç karanlık husus içermeyen bir galaksiyi incelediklerinde çok başları karıştı. ondan sonrasındaki çalışmalar, bu galaksinin karanlık unsur içerdiğini öne sürdü, lakin bu bulgu paradoksal olarak karanlık hususun hiç var olmadığına dair alternatif bir teoriye yönelim sağladı.
6. En garip yıldız:
Louisiana Eyalet Üniversitesi astronomu Tabetha Boyajian ve meslektaşları, KIC 846285 olarak bilinen yıldızı birinci gördüklerinde şaşkına döndüler. Lakabı Tabby’nin Yıldızı olan nesne, sistemsiz aralıklarla ve tuhaf bir süre boyunca parlaklığını kaybedip yeniden kazanıyordu. Uzaylıların yıldızın etrafına inşa ettikleri süper-yapılar üzere farklı teoriler öne sürüldü, lakin bugün birden fazla araştırmacı, yıldızın olağandışı bir toz halkasıyla çevrili olduğuna inanıyor.
7. Elektrik yüklü Hyperion:
Güneş Sistemindeki en tuhaf uydu mükafatı biroldukça gök cismine gidebilir: Jüpiter’in volkanik Io’su yahut Neptün’ün gayzerli Triton’u üzere. Lakin en tuhaflarından biri, fazlaca sayıda krater içeren pürüzlü bir pomza taşı olan Satürn’ün Hyperion uydusudur. 2004 ve 2017 yılları içinde Satürn sistemini ziyaret eden NASA’nın Cassini uzay aracı, Hyperion’un uzaya akan statik elektrik ‘parçacık ışınları’ ile yüklü olduğunu da keşfetti.
8. Yol gösterici bir nötrino parçacığı:
22 Eylül 2017’de Dünya’ya çarpan tek yüksek güçlü nötrino, kendi başına o kadar da olağanüstü değildi. Antarktika’daki Ice Cube Nötrino Gözlemevi’ndeki fizikçiler, ayda en az bir sefer benzeri güç düzeylerindeki nötrinoları görüyorlar. Lakin bu nötrino özeldi, zira gökbilimcilere geldiği istikamet ve kökeni hakkında kâfi bilgi sunan birinci parçacıktı. Teleskoplarını çabucak bu tarafa çeviren bilim insanları bu parçacığın 4 milyar yıl evvel, bir galaksinin merkezindeki muhteşem kütleli bir kara delik tarafınca Dünya’ya fırladığını buldular.
9. Yaşayan fosil galaksisi:
DGSAT I, Samanyolu galaksisi kadar büyük bulunmasına karşın ultra dağınık (UDG) bir gök ada olduğu için yıldızları o kadar yayılmıştır ki neredeyse gözle görünmezdir. Lakin bilim insanları 2016’da hayalet DGSAT 1’i gördüklerinde, tipik olarak kümelerde bulunan öteki UDG’lerin tersine tek başına durduğunu fark ettiler. Özellikleri, kozmosun hayli farklı bir devrinde (Büyük Patlama’dan yaklaşık 1 milyar yıl daha sonra) oluşan bu sönük galaksinin, yaşayan bir fosil olduğunu gösteriyor.
10. Çift kuasar manzarası:
Devasa objeler, ışığı gerilerindeki objelerin imgesini bozabilecek kadar bükerler. Araştırmacılar, erken cihandan bir kuasar tespit etmek için Hubble Uzay Teleskobu’nu kullandıklarında, onu cihanın genişleme suratını iddia etmek için kullandılar ve kozmosun bugün, bu biçimdea nazaran daha süratli genişlediğini buldular. Bu, başka ölçümlerimizle tutarsız bir bulgu. Fizikçilerin teorilerinin yanlış olup olmadığını bulmaları, yahut diğer bir tuhaflık olup olmadığını anlamaları gerekiyor.
11. Uzaydan kızılötesi akış:
Nötron yıldızları, olağan bir yıldızın vefatından daha sonra oluşan çok ağır objelerdir. Olağanda, radyo dalgaları yahut X-ışınları üzere daha yüksek güçlü ışınım yayarlar, lakin Eylül 2018’de gökbilimciler, Dünya’dan 800 ışıkyılı uzaklıktaki bir nötron yıldızından gelen uzun bir kızılötesi ışık akışı buldular. Araştırmacılar, nötron yıldızını çevreleyen bir toz diskinin sinyali üretebileceğini öne sürdüler lakin bu duruma çabucak hemen kesin bir açıklama bulunamadı.
12. Auroraları olan başıboş gezegenler:
Galaksi boyunca sürüklenen, yerçekimi kuvvetleri tarafınca ana yıldızlarından fırlatılan haydut gezegenler vardır. 200 ışıkyılı uzaklıkta bir nesne olan SIMP J01365663+0933473 haydut gezegeninin manyetik alanı Jüpiter’inkinden 200 kat daha kuvvetlidür. Bu gezegenin manyetik alanı, atmosferinde radyo teleskoplarla görülebilen titrek auroralar üretecek kadar kuvvetlidür.
Siz bu husus hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım!
Kaynak: https://www.mesonstars.com/space/2060/
1. Gizemli radyo sinyalleri:
2007’den beri araştırmacılar, sırf birkaç milisaniye süren ultra kuvvetli, ultra parlak radyo sinyalleri alıyorlar. Süratli radyo patlamaları (FRB’ler) ismi verilen bu gizemli flaşların milyarlarca ışıkyılı uzaklıktan geldiği kestirim ediliyor. Bilim insanları kısa mühlet evvel, art geriye altı defa yanıp sönen ve bu gizemi çözmelerine yardımcı olabilecek tekrar eden bir FRB yakalamayı başardılar.
2. Nükleer macun:
Evrendeki en kuvvetli husus, meyyit bir yıldızın kalıntılarından oluşur. Simülasyonlara bakılırsa, bir yıldızın buruşuk kabuğundaki protonlar ve nötronlar, çılgın bir yerçekimi basıncına maruz kalabilir ve bunları macunumsu gereç yığınlarına sıkıştırabilir. Bu durum lakin 10 milyar kere bu kuvvet uygulanırsa gerçekleşir.
3. Haumea’nın halkaları:
Neptün’ün ötesindeki Kuiper Kuşağı’nda yörüngede dönen cüce gezegen Haumea esasen pek enteresandır. Garip uzun bir formu, iki ayı ve yalnızca 4 saatlik bir gün döngüsü vardır, bu da onu Güneş Sistemindeki en süratli dönen büyük obje yapar. Fakat 2017’de, gökbilimciler onun bir yıldızın yanından uçtuğunu izleyip etrafında dönen, muhtemelen uzak geçmişte bir çarpışmanın kararı olan son derece ince halkaları fark ettiğinde, Haumea daha da ilgi cazip hale geldi.
4. Uyduların uyduları:
Aydan daha yeterli olan şey nedir? Bir ayın yörüngesinde dönen öteki bir ay. Alt-aylar olarak da bilinen bu mikro uydular şimdilik yalnızca teorik, lakin son hesaplamalara nazaran nitekim varolma ihtimalleri çok fazla. Tahminen gökbilimciler, bir gün bir tane keşfedebilir.
5. Karanlık unsur içermeyen galaksiler:
Evrendeki tüm unsurun yüzde 85’ini oluşturan şey olan karanlık madde gayet gariptir. Lakin araştırmacılar en azından bir şeyden eminler: karanlık unsur kozmosun her yerinde var. Bu yüzden araştırmacılar, Mart 2018’de neredeyse hiç karanlık husus içermeyen bir galaksiyi incelediklerinde çok başları karıştı. ondan sonrasındaki çalışmalar, bu galaksinin karanlık unsur içerdiğini öne sürdü, lakin bu bulgu paradoksal olarak karanlık hususun hiç var olmadığına dair alternatif bir teoriye yönelim sağladı.
6. En garip yıldız:
Louisiana Eyalet Üniversitesi astronomu Tabetha Boyajian ve meslektaşları, KIC 846285 olarak bilinen yıldızı birinci gördüklerinde şaşkına döndüler. Lakabı Tabby’nin Yıldızı olan nesne, sistemsiz aralıklarla ve tuhaf bir süre boyunca parlaklığını kaybedip yeniden kazanıyordu. Uzaylıların yıldızın etrafına inşa ettikleri süper-yapılar üzere farklı teoriler öne sürüldü, lakin bugün birden fazla araştırmacı, yıldızın olağandışı bir toz halkasıyla çevrili olduğuna inanıyor.
7. Elektrik yüklü Hyperion:
Güneş Sistemindeki en tuhaf uydu mükafatı biroldukça gök cismine gidebilir: Jüpiter’in volkanik Io’su yahut Neptün’ün gayzerli Triton’u üzere. Lakin en tuhaflarından biri, fazlaca sayıda krater içeren pürüzlü bir pomza taşı olan Satürn’ün Hyperion uydusudur. 2004 ve 2017 yılları içinde Satürn sistemini ziyaret eden NASA’nın Cassini uzay aracı, Hyperion’un uzaya akan statik elektrik ‘parçacık ışınları’ ile yüklü olduğunu da keşfetti.
8. Yol gösterici bir nötrino parçacığı:
22 Eylül 2017’de Dünya’ya çarpan tek yüksek güçlü nötrino, kendi başına o kadar da olağanüstü değildi. Antarktika’daki Ice Cube Nötrino Gözlemevi’ndeki fizikçiler, ayda en az bir sefer benzeri güç düzeylerindeki nötrinoları görüyorlar. Lakin bu nötrino özeldi, zira gökbilimcilere geldiği istikamet ve kökeni hakkında kâfi bilgi sunan birinci parçacıktı. Teleskoplarını çabucak bu tarafa çeviren bilim insanları bu parçacığın 4 milyar yıl evvel, bir galaksinin merkezindeki muhteşem kütleli bir kara delik tarafınca Dünya’ya fırladığını buldular.
9. Yaşayan fosil galaksisi:
DGSAT I, Samanyolu galaksisi kadar büyük bulunmasına karşın ultra dağınık (UDG) bir gök ada olduğu için yıldızları o kadar yayılmıştır ki neredeyse gözle görünmezdir. Lakin bilim insanları 2016’da hayalet DGSAT 1’i gördüklerinde, tipik olarak kümelerde bulunan öteki UDG’lerin tersine tek başına durduğunu fark ettiler. Özellikleri, kozmosun hayli farklı bir devrinde (Büyük Patlama’dan yaklaşık 1 milyar yıl daha sonra) oluşan bu sönük galaksinin, yaşayan bir fosil olduğunu gösteriyor.
10. Çift kuasar manzarası:
Devasa objeler, ışığı gerilerindeki objelerin imgesini bozabilecek kadar bükerler. Araştırmacılar, erken cihandan bir kuasar tespit etmek için Hubble Uzay Teleskobu’nu kullandıklarında, onu cihanın genişleme suratını iddia etmek için kullandılar ve kozmosun bugün, bu biçimdea nazaran daha süratli genişlediğini buldular. Bu, başka ölçümlerimizle tutarsız bir bulgu. Fizikçilerin teorilerinin yanlış olup olmadığını bulmaları, yahut diğer bir tuhaflık olup olmadığını anlamaları gerekiyor.
11. Uzaydan kızılötesi akış:
Nötron yıldızları, olağan bir yıldızın vefatından daha sonra oluşan çok ağır objelerdir. Olağanda, radyo dalgaları yahut X-ışınları üzere daha yüksek güçlü ışınım yayarlar, lakin Eylül 2018’de gökbilimciler, Dünya’dan 800 ışıkyılı uzaklıktaki bir nötron yıldızından gelen uzun bir kızılötesi ışık akışı buldular. Araştırmacılar, nötron yıldızını çevreleyen bir toz diskinin sinyali üretebileceğini öne sürdüler lakin bu duruma çabucak hemen kesin bir açıklama bulunamadı.
12. Auroraları olan başıboş gezegenler:
Galaksi boyunca sürüklenen, yerçekimi kuvvetleri tarafınca ana yıldızlarından fırlatılan haydut gezegenler vardır. 200 ışıkyılı uzaklıkta bir nesne olan SIMP J01365663+0933473 haydut gezegeninin manyetik alanı Jüpiter’inkinden 200 kat daha kuvvetlidür. Bu gezegenin manyetik alanı, atmosferinde radyo teleskoplarla görülebilen titrek auroralar üretecek kadar kuvvetlidür.
Siz bu husus hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım!