Kiracılar meskenden çıkmayınca kiracıların yanına taşındı
İzmir’de yaşayan Engin Alkan, kiracılarını konuttan çıkaramayınca, kendisi kiracıların yanına taşındı. Temmuz ayından beri kiracılarıyla bir arada tıpkı konutta yaşayan Alkan, “seneler daha sonra 50 yaşında kendime bir konut satın alabildim. Lakin kendi konutumda oturmak nasip olmadı, aldığım meskende şu an konuk gibiyim” dedi.İzmir’de yaşayan Engin Alkan (50), kalacak bir yeri olmadığı için bir müddetdir çalıştığı iş yerinde bulunan bir odada kalıyordu. Geçen Şubat ayında da Çeşme’de kendisine bir konut satın aldı ancak meskende kiracı altı kişi oturduğu için konuta taşınamadı. Meskeni satın aldığı kişi kiracıların, mukavelesinin 1 Nisan itibariyle biteceğini ve en geç o tarihte kiracıların çıkacağını söylemiş oldu.
ÇIKMAYA NİYETLERİ YOK
Alkan da, bir süre daha iş yerindeki odada kalmaya karar verdi ve kiracılarına bir an evvel kendilerine yeni konut bulmalarını iletti. Lakin kiracıları yeni bir konut arayışına hiç girmedi. Haziran ayında da, Alkan’ın kaldığı iş yeri kapanınca, Alkan ortada kaldı. Belirli bir süre otelde kalan Alkan, bir daha kiracıların kapısını çaldı ve eşyalarıyla bir arada dışarıda kaldığını söylemiş oldu. Kiracıların ise çıkmaya niyeti yoktu. Kiracılar, kontratlarının 1 Temmuz itibariyle biteceğini ve bittikten daha sonra konut bulana kadar çıkmayacaklarını söyleyip, Alkan’a isterse gidip şikayetçi olması gerektiğini söylemiş olduler. Alkan da, bunun üzerine bir avukat bulup durumu anlattı. Avukat, davanın en az bir yıl süreceğini ve mutabakat yoluna gitmesinin daha yanlışsız olacağını söylemiş oldu. Bunun üzerine Alkan, bir daha kiracılarının kapısını çalıp, eşyalarıyla bir arada dışarda kaldığını, kiracıları mesken bulana kadar onlarla birlikte kalıp kalamayacağını sordu. Bunun üzerine kiracıları, Alkan’ın kendileriyle kalmasına müsaade verdi.
‘BAZI AKŞAMLAR DAİMA birlikte OTURUP ÇAY İÇİYORUZ’
Temmuzdan beri kiracılarıyla tıpkı meskende yaşayan Alkan, yaşadığı mağduriyeti Milliyet’e anlattı. “Ev satın aldığım kişi aslında beni kandırmış. Zira kiracıların Nisan ayında konuttan çıkacağını söylemiş oldu lakin kontratları Temmuz’da bitiyormuş. Lakin kendilerine yeni konut bulmadıkları için benim konutumda kalmaya devam ettiler. Benim kaldığım iş yeri de kapanınca ortada o denli kalakaldım. bir süre otelde kaldım ve kiracılara çıkmasını söylemiş oldum lakin çıkmadılar, gidip kendileri hakkında şikayetçi olabileceğimi söylemiş olduler. Şikayetçi olmam durumunda, davanın en az bir yıl uzayabileceğini öğrendim. Avukatım da, mutabakata gitmemim daha uygun olacağını söylemiş oldu.
Noter huzurunda muahedeye vardık. Üç ay içerisinde konut bulacaklar. Eylül ayına kadar kendilerine süre verdim. Eylül’de de çıkamazlarsa artık zorla tahliye ettireceğim. Zira şu an da hiç tanımadığım adamlarla birebir evdeyim. Eşyalarımın yarısı da hala bahçede duruyor. yıllar daha sonra 50 yaşında kendime bir ve satın alabildim. Lakin kendi konutumda oturmak nasip olmadı, aldığım meskende şu an konuk üzereyim. Onlar kiralarını ödeyip yaşamaya devam ediyor. Ben mecburiyetten onlarla birebir odada kalıyorum. Zira benim de gidebileceğim bir yer yok. Şu ana kadar kendileriyle rastgele bir eza yaşamadık, kimi akşamlar daima birlikte
oturup çay içiyoruz.”
İzmir’de yaşayan Engin Alkan, kiracılarını konuttan çıkaramayınca, kendisi kiracıların yanına taşındı. Temmuz ayından beri kiracılarıyla bir arada tıpkı konutta yaşayan Alkan, “seneler daha sonra 50 yaşında kendime bir konut satın alabildim. Lakin kendi konutumda oturmak nasip olmadı, aldığım meskende şu an konuk gibiyim” dedi.İzmir’de yaşayan Engin Alkan (50), kalacak bir yeri olmadığı için bir müddetdir çalıştığı iş yerinde bulunan bir odada kalıyordu. Geçen Şubat ayında da Çeşme’de kendisine bir konut satın aldı ancak meskende kiracı altı kişi oturduğu için konuta taşınamadı. Meskeni satın aldığı kişi kiracıların, mukavelesinin 1 Nisan itibariyle biteceğini ve en geç o tarihte kiracıların çıkacağını söylemiş oldu.
ÇIKMAYA NİYETLERİ YOK
Alkan da, bir süre daha iş yerindeki odada kalmaya karar verdi ve kiracılarına bir an evvel kendilerine yeni konut bulmalarını iletti. Lakin kiracıları yeni bir konut arayışına hiç girmedi. Haziran ayında da, Alkan’ın kaldığı iş yeri kapanınca, Alkan ortada kaldı. Belirli bir süre otelde kalan Alkan, bir daha kiracıların kapısını çaldı ve eşyalarıyla bir arada dışarıda kaldığını söylemiş oldu. Kiracıların ise çıkmaya niyeti yoktu. Kiracılar, kontratlarının 1 Temmuz itibariyle biteceğini ve bittikten daha sonra konut bulana kadar çıkmayacaklarını söyleyip, Alkan’a isterse gidip şikayetçi olması gerektiğini söylemiş olduler. Alkan da, bunun üzerine bir avukat bulup durumu anlattı. Avukat, davanın en az bir yıl süreceğini ve mutabakat yoluna gitmesinin daha yanlışsız olacağını söylemiş oldu. Bunun üzerine Alkan, bir daha kiracılarının kapısını çalıp, eşyalarıyla bir arada dışarda kaldığını, kiracıları mesken bulana kadar onlarla birlikte kalıp kalamayacağını sordu. Bunun üzerine kiracıları, Alkan’ın kendileriyle kalmasına müsaade verdi.
‘BAZI AKŞAMLAR DAİMA birlikte OTURUP ÇAY İÇİYORUZ’
Temmuzdan beri kiracılarıyla tıpkı meskende yaşayan Alkan, yaşadığı mağduriyeti Milliyet’e anlattı. “Ev satın aldığım kişi aslında beni kandırmış. Zira kiracıların Nisan ayında konuttan çıkacağını söylemiş oldu lakin kontratları Temmuz’da bitiyormuş. Lakin kendilerine yeni konut bulmadıkları için benim konutumda kalmaya devam ettiler. Benim kaldığım iş yeri de kapanınca ortada o denli kalakaldım. bir süre otelde kaldım ve kiracılara çıkmasını söylemiş oldum lakin çıkmadılar, gidip kendileri hakkında şikayetçi olabileceğimi söylemiş olduler. Şikayetçi olmam durumunda, davanın en az bir yıl uzayabileceğini öğrendim. Avukatım da, mutabakata gitmemim daha uygun olacağını söylemiş oldu.
Noter huzurunda muahedeye vardık. Üç ay içerisinde konut bulacaklar. Eylül ayına kadar kendilerine süre verdim. Eylül’de de çıkamazlarsa artık zorla tahliye ettireceğim. Zira şu an da hiç tanımadığım adamlarla birebir evdeyim. Eşyalarımın yarısı da hala bahçede duruyor. yıllar daha sonra 50 yaşında kendime bir ve satın alabildim. Lakin kendi konutumda oturmak nasip olmadı, aldığım meskende şu an konuk üzereyim. Onlar kiralarını ödeyip yaşamaya devam ediyor. Ben mecburiyetten onlarla birebir odada kalıyorum. Zira benim de gidebileceğim bir yer yok. Şu ana kadar kendileriyle rastgele bir eza yaşamadık, kimi akşamlar daima birlikte
oturup çay içiyoruz.”