Muhendis
New member
Tarihte 2 Nobel Mükafatını alabilen birinci kişi!
Ve hala 2 Nobel Mükafatına sahip tek bayan: Madam Curie.
İlk sorum olağan olarak bayan olduğunuz için yaşadığınız zorluklar.
– Başarılarınız her daim bilim topluluğu tarafınca görmezden gelindi ve sadece bayan olmanızdan ötürü şahsi akınlara maruz kaldınız. Misal tamamı erkeklerden oluşan Fransız Bilim Akademisi bir oyla üyeliğinizi reddetti. Devamında, ikinci Nobel Mükafatını alma başarınızı gölgelemek için hakkınızda çabucak hemen evliyken Paul Langevin ile aranızda aşk bağı olduğuna dair temelsiz bir haber çıkardılar. her neyse ki Langevin haberi çıkaran baş editörü halkın önünde yapılacak düelloya davet etti de editör buna yürek edemeyince haber yalanlandı. Hülasa, sizin sözünüzle “Gerçeği oluşturmak yerine kusurları avlamak için ivedi eden sadist bilim adamları var.” iken bir de bu hayatta bayan olarak daima 1-0 geriden başladınız.
Siz epey haksızlıkla nasıl başa çıktınız?
“İlk prensip: Asla beşerler yahut olaylar tarafınca dövülmenize müsaade vermeyin.”
“Azimli olmalı ve her şeydilk evvel kendimize güvenmeliyiz. Bir şeye yetenekli olduğumuza ve bu şeye ulaşılması gerektiğine inanmalıyız.”
– Üstün başarılarınız hemcinsleriniz tarafınca dahi sorgulandı. Bu size nasıl hissettirdi?
Evet,
“Özellikle bayanlar tarafınca aile ömrünü bilimsel bir meslekle nasıl uzlaştırabileceğim konusunda sık sık sorgulandım. Kolay olmamıştı.”
“Hepimiz, zafiyetlerimizin kölesiyiz. En acı verici olanı da ortasında yaşadığımız toplumun önyargıları yüzünden vermek zorunda kaldığımız ödünler.”
– Hepimiz insanız. Vakit zaman düşebiliyoruz. Siz de vakit zaman denetimden çıkıp, korkup pes ettiniz mi?
‘Kendime büsbütün hâkim olabildiğim anlar az; genelde bir kısmım uyuyor. Zavallı ruhum, epey mu zayıfsın ki bedenimi denetim edemiyorsun? Ah, fikirlerim, ne kadar da önemsizsiniz! Beni bu tekdüzelikten çekip çıkarması için en epeyce hayal gücüme güvenmeliyim fakat onun da ölmüş olmasından hayli korkuyorum.’
– Sizin için fazlaca özel değilse, Paris’te kaldığınız bir devir depresyona girdiğiniz ileri sürülmüştü. Bu gerçek mu?
“Paris’te bilinmeyen, büyük kentte kayboldum, lakin orada yalnız yaşamak, yardım almadan kendime bakmak hissi beni hiç üzmedi. kimi vakit kendimi yalnız hissettiysem da, olağan zihin durumum sakin ve büyük bir ahlaki tatmin ortasındaydı.”
– Pekala, tüm bu zorluklarla baş edebilme, endişelerin üzerine gidebilme ile ilgili ipuçları alabilir miyiz? Bunları sizin ağzınızdan duymak bilhassa çabuk pes eden biz yeni kuşaklar için epey değerli.
“Yaşamda hiç bir şeyden korkmayın yalnız; her şeyi anlamaya çalışın. Artık manaya vakti, bu biçimdece daha az korkabiliriz.”
“Panik şaha kalkmış endişedir ve kaygı her vakit korkulan şeyden daha fazla ziyan verir.”
“İnsanda direnç, bilhassa kendine itimat olmalı. Bir şeye yetenekli olduğuna inanmalı ve bu şeye ne değerine olursa olsun ulaşmalı. Tahminen de en ummadığımız vakitte, her şey yoluna girer.”
“Bilimde, beşerlerle değil, objelerle ilgilenmeliyiz.”
– Muvaffakiyetten bahsetmeye devam edersek, Sizce bunun sihirli bir anahtarı var mı?
“İnsanlar konusunda daha az, fikirler konusunda daha fazlaca meraklı olun.”
“Bence muvaffakiyete ebediyen giden yol meraktır. Merak olmadan atılan adım ve muvaffakiyet boştur. Benim niyetim merak olmadan muvaffakiyet elde edilemez.”
“Bu hayattaki gerçek nazaranvini, sana dayatılan nazaranvleri terk ettiğinde bulabilirsin lakin.”
– Muvaffakiyet konusunda ısrarla sizden tavsiye almak istiyorum. Bu röportajı okuyacak ve sizden ilham alacak binlerce kişi olacak. bu biçimdece kişisel muvaffakiyetler çığ üzere büyüyerek kolektif muvaffakiyetleri doğuracak. Ve bu epey önemli. Siz ne dersiniz?
“Bireyleri geliştirmeden daha güzel bir dünya inşa etmeyi ümit edemezsiniz. Bu gayeyle, her birimiz kendi gelişimimiz için çalışmalıyız.”
“Her birimiz kendi gelişimimiz için çalışmalıyız ve bununla birlikte tüm insanlık için genel bir sorumluluk paylaşmalıyız. Bizim özel bakılırsavimiz en yararlı olabileceğimizi düşündüğümüz şahıslara yardım etmektir.”
– ömrünüz boyunca radyoaktif elementlerle çalıştınız, radyumun tıptaki ehemmiyetine dikkat ςektiniz. I. Dünya Savaşı sırasında taşınabilir röntgen aygıtları yaparak, kızınızla birlikte, bayanlara x ışını teknolojisini öğrettiniz. Ayrıyeten fizik tedavi uzmanlarına savaşın kuvvetli şartlarında radyoloji ekipmanını nasıl kullanacaklarını gösterdiniz. Bu esnada yüksek dozda radyokaktif ışına maruz kaldınız. Radyumun kıymetini bildiğinizden radyum Enstitüsü’nün kurulmasında değerli rol oynadınız. Periyodun liderinin ödül olarak verdiği 50.000 doları bile bir daha bilim uğruna harcayarak yeni kurulan laboratuvara radyum aldınız. Tüm bunlar büyük fedakarlıklar. Ve “Bazılarınızın bu bilimsel çalışmayı sürdürmesi ve bilime kalıcı bir katkı yapma kararlılığını sürdürmesi en büyük arzum.” sözünüzden de ilham alarak sormak istiyorum, Bilim sizin için niye bu kadar kıymetli?
“Ben, bilimin gerçek bir hoşluğu olduğunu düşünenler içindeyım.”
“Bilimin kendi ortasında inanılmaz bir hoşluğu olduğuna inanıyorum. Laboratuvardaki bilim adamı, yalnızca bir teknisyen değil, hem de, tabiatın sırları karşısında, peri masallarını büyük bir hayranlık ve şaşkınlıkla dinleyen bir çocuk üzeredir.”
– Bu gayretlerinizin karşılığını aldınız mı?
“Keşiflerimizin, insanlığa sırf bilimsel ehemmiyetiyle değil, hem de çekilen acılara ve fecî hastalıklara tesirli bir deva sunmasıyla da yarar sağladığına tanıklık etmenin, benim için ne kadar büyük bir ayrıcalık olduğu çarçabuk anlaşılabilir. yıllar süren şiddetli gayretlerimizin karşılığını bu türlü almak sahiden muazzam bir ödüldü.”
– Bir mahsuru yoksa özel hayatınızla ilgili birkaç sorum olacak. Eşiniz ve çalışma dostunuz Pierre Curie ile aranız nasıldı?
“yaşamımızda samimiyetsiz toplumsal mecburiyetlere yer yoktu.”
“Yaptığı yürüyüşlerden dönerken yabani çiçeklerden oluşan bir buket getirmeye her vakit bayılmıştır.”
– Sevgili eşiniz Pierre Curie’nin bilimsel keşiflerin insanlığa ziyandan fazlaca yarar sağlayacağını düşündüğünü Nobel konferansında şu cümlelerden biliyoruz. “Radyumun makûs ellerde fazlaca tehlikeli bir hal alabileceğini söylemek mümkündür ve şu soruyu doğurur: Tabiatın sırlarını öğrenmek insanlığın faydasına mıdır? Bu gizemden faydalanacak kadar olgun olabilecek miyiz, yoksa bu ayrıntıların aslında ziyanlı olmadığı mı ortaya çıkacak? Nobel’in keşiflerini ele alalım. kuvvetli patlayıcılar insanlığın takdire şayan işler yapmasını mümkün kıldı ama bununla birlikte, ulusları savaşa sürükleyen büyük canilerin elinde fecî yıkım araçlarına da dönüştü. Ben Nobel ile birebir şeylere, gelecekteki keşiflerin insanlığa getirdiği Yeterliliklerin, kötülüklerden daha büyük olacağına inananlardanım.” Bu bahis hakkında sizin fikriniz nedir? Bulduğunuz elementler ileride dünyaya ziyandan epey yarar mı sağlayacak?
“Radyum kimseyi zenginleştirmek için değildir. Bir elementtir; tüm beşerler içindir.”
– Eşiniz bir at arabasının çarpması kararı öldü. Akabinde iki çocuğunuzla dul kaldınız. bir daha de başarılarınız birbirini kovalamaya devam etti. Öğretmenlik vazifesini sürdürerek Sorbonnе’daki birinci bayan profesör oldunuz. Bundan yaklaşık iki yıl daha sonra uranyumla yaptığınız deneyler kararı radyoaktiviteyi ve ötürüsıyla radyum vе polonyumun keşfettiniz. Yaptığınız çalışma bir еlеmеntin radyoaktif işlеmlеrdеn daha sonra diğer bir еlеmеntе dönüşеbilеcеğini göstеriyordu ve bu fevkalade bir buluştu. Bu üstün başarınızdan ötürü bir de Nobеl Kimya Ödülü’nе layık görüldünüz. Şöyle bir geçmişe dönüm baktığınızda ne hissediyorsunuz?
“Tüm hayatım boyunca, tabiatın yeni görüntüleri beni bir çocuk üzere sevindirdi.”
“Yaş ilerledikçe, şimdiki anın aslında bir lütuf olduğu daha fazla hissedilir.”
Ve müsaadenizle son sorum,
– Ben Müslüman bir ülkede doğmuş bir bayanım. Bilhassa oryantalistler Müslüman coğrafyaya yıllardır küçümseyerek bakıyor ve bizleri gericilikle itham ediyor. İşin daha vahim kısmı aramızdaki birtakım şahısların bunu kanıksayarak kendini ve ecdadını hakir görmesi. Bu mevzu hakkında siz ne dersiniz?
“Müslüman Endülüs’ten bize 30 kitap kaldı, atomu parçalayabildik. Şayet yakılan bir milyon kitabın yarısı kalsaydı oldukcatan uzayda galaksiler içinde geziyor olacaktık. Orada bilim sıfırlanınca, biz bir daha sıfırdan onların yüzseneler evvel keşfettiği şeyleri bulmaya çalıştık ve yüzseneler kaybettik.”
Marie Curie Fransa’nın Savoy kentinde kan kanserinden öldü.
Hastalığı, çok dozda ışınıma maruz kalmasına bağlandı. Bu yüzden ona ‘bilim iςin ölen bayan.’ denildi. Vefatının akabinde aile mezarlığına gömülmüş lakin, sonrasındasında Marie Curie’nin ve kocasının mezarları Fransa’ nın ulusal anıt mezarı olan Panthéon’a taşınmıştır.
Marie Curie başarılarından dolayı bu gurura layık görülen birinci bayandır. Madam Curie’nin not defterleri o kadar fazla ışınıma maruz kalmıştır ki, fakat kurşun kaplı bölmelerde koruma edilip, radyoaktif müdafaa altında incelenebilmektedir.
Ve tam bu noktada 2 gün evvel izlediğim ve Marie Curie’nin ömrünü bahis alan RADYOAKTİVİTE sinemasını izlemenizi ısrarla tavsiye ederim.
Yazımı inanılmaz Curie’nin cümleleriyle bitirmek isterim,
“Her gün giydiğim elbiseden öbür bir elbisem yok. Bana bir tane verecek kadar kibar olacaksanız, lütfen pratik ve koyu renkte bulunmasına dikkat edin. Laboratuvara gitmek için kullanabilirim.”
Sözleriyle mizacındaki özgünlüğü de ortaya koyan alışılmadık kadın!
Sizi hiç unutmayacağım.
Öte âlemlerde tekrar görüşmek dileğiyle…
Hoşçakalın.
Instagram
Facebook
Ve hala 2 Nobel Mükafatına sahip tek bayan: Madam Curie.
İlk sorum olağan olarak bayan olduğunuz için yaşadığınız zorluklar.
– Başarılarınız her daim bilim topluluğu tarafınca görmezden gelindi ve sadece bayan olmanızdan ötürü şahsi akınlara maruz kaldınız. Misal tamamı erkeklerden oluşan Fransız Bilim Akademisi bir oyla üyeliğinizi reddetti. Devamında, ikinci Nobel Mükafatını alma başarınızı gölgelemek için hakkınızda çabucak hemen evliyken Paul Langevin ile aranızda aşk bağı olduğuna dair temelsiz bir haber çıkardılar. her neyse ki Langevin haberi çıkaran baş editörü halkın önünde yapılacak düelloya davet etti de editör buna yürek edemeyince haber yalanlandı. Hülasa, sizin sözünüzle “Gerçeği oluşturmak yerine kusurları avlamak için ivedi eden sadist bilim adamları var.” iken bir de bu hayatta bayan olarak daima 1-0 geriden başladınız.
Siz epey haksızlıkla nasıl başa çıktınız?
“İlk prensip: Asla beşerler yahut olaylar tarafınca dövülmenize müsaade vermeyin.”
“Azimli olmalı ve her şeydilk evvel kendimize güvenmeliyiz. Bir şeye yetenekli olduğumuza ve bu şeye ulaşılması gerektiğine inanmalıyız.”
– Üstün başarılarınız hemcinsleriniz tarafınca dahi sorgulandı. Bu size nasıl hissettirdi?
Evet,
“Özellikle bayanlar tarafınca aile ömrünü bilimsel bir meslekle nasıl uzlaştırabileceğim konusunda sık sık sorgulandım. Kolay olmamıştı.”
“Hepimiz, zafiyetlerimizin kölesiyiz. En acı verici olanı da ortasında yaşadığımız toplumun önyargıları yüzünden vermek zorunda kaldığımız ödünler.”
– Hepimiz insanız. Vakit zaman düşebiliyoruz. Siz de vakit zaman denetimden çıkıp, korkup pes ettiniz mi?
‘Kendime büsbütün hâkim olabildiğim anlar az; genelde bir kısmım uyuyor. Zavallı ruhum, epey mu zayıfsın ki bedenimi denetim edemiyorsun? Ah, fikirlerim, ne kadar da önemsizsiniz! Beni bu tekdüzelikten çekip çıkarması için en epeyce hayal gücüme güvenmeliyim fakat onun da ölmüş olmasından hayli korkuyorum.’
– Sizin için fazlaca özel değilse, Paris’te kaldığınız bir devir depresyona girdiğiniz ileri sürülmüştü. Bu gerçek mu?
“Paris’te bilinmeyen, büyük kentte kayboldum, lakin orada yalnız yaşamak, yardım almadan kendime bakmak hissi beni hiç üzmedi. kimi vakit kendimi yalnız hissettiysem da, olağan zihin durumum sakin ve büyük bir ahlaki tatmin ortasındaydı.”
– Pekala, tüm bu zorluklarla baş edebilme, endişelerin üzerine gidebilme ile ilgili ipuçları alabilir miyiz? Bunları sizin ağzınızdan duymak bilhassa çabuk pes eden biz yeni kuşaklar için epey değerli.
“Yaşamda hiç bir şeyden korkmayın yalnız; her şeyi anlamaya çalışın. Artık manaya vakti, bu biçimdece daha az korkabiliriz.”
“Panik şaha kalkmış endişedir ve kaygı her vakit korkulan şeyden daha fazla ziyan verir.”
“İnsanda direnç, bilhassa kendine itimat olmalı. Bir şeye yetenekli olduğuna inanmalı ve bu şeye ne değerine olursa olsun ulaşmalı. Tahminen de en ummadığımız vakitte, her şey yoluna girer.”
“Bilimde, beşerlerle değil, objelerle ilgilenmeliyiz.”
– Muvaffakiyetten bahsetmeye devam edersek, Sizce bunun sihirli bir anahtarı var mı?
“İnsanlar konusunda daha az, fikirler konusunda daha fazlaca meraklı olun.”
“Bence muvaffakiyete ebediyen giden yol meraktır. Merak olmadan atılan adım ve muvaffakiyet boştur. Benim niyetim merak olmadan muvaffakiyet elde edilemez.”
“Bu hayattaki gerçek nazaranvini, sana dayatılan nazaranvleri terk ettiğinde bulabilirsin lakin.”
– Muvaffakiyet konusunda ısrarla sizden tavsiye almak istiyorum. Bu röportajı okuyacak ve sizden ilham alacak binlerce kişi olacak. bu biçimdece kişisel muvaffakiyetler çığ üzere büyüyerek kolektif muvaffakiyetleri doğuracak. Ve bu epey önemli. Siz ne dersiniz?
“Bireyleri geliştirmeden daha güzel bir dünya inşa etmeyi ümit edemezsiniz. Bu gayeyle, her birimiz kendi gelişimimiz için çalışmalıyız.”
“Her birimiz kendi gelişimimiz için çalışmalıyız ve bununla birlikte tüm insanlık için genel bir sorumluluk paylaşmalıyız. Bizim özel bakılırsavimiz en yararlı olabileceğimizi düşündüğümüz şahıslara yardım etmektir.”
– ömrünüz boyunca radyoaktif elementlerle çalıştınız, radyumun tıptaki ehemmiyetine dikkat ςektiniz. I. Dünya Savaşı sırasında taşınabilir röntgen aygıtları yaparak, kızınızla birlikte, bayanlara x ışını teknolojisini öğrettiniz. Ayrıyeten fizik tedavi uzmanlarına savaşın kuvvetli şartlarında radyoloji ekipmanını nasıl kullanacaklarını gösterdiniz. Bu esnada yüksek dozda radyokaktif ışına maruz kaldınız. Radyumun kıymetini bildiğinizden radyum Enstitüsü’nün kurulmasında değerli rol oynadınız. Periyodun liderinin ödül olarak verdiği 50.000 doları bile bir daha bilim uğruna harcayarak yeni kurulan laboratuvara radyum aldınız. Tüm bunlar büyük fedakarlıklar. Ve “Bazılarınızın bu bilimsel çalışmayı sürdürmesi ve bilime kalıcı bir katkı yapma kararlılığını sürdürmesi en büyük arzum.” sözünüzden de ilham alarak sormak istiyorum, Bilim sizin için niye bu kadar kıymetli?
“Ben, bilimin gerçek bir hoşluğu olduğunu düşünenler içindeyım.”
“Bilimin kendi ortasında inanılmaz bir hoşluğu olduğuna inanıyorum. Laboratuvardaki bilim adamı, yalnızca bir teknisyen değil, hem de, tabiatın sırları karşısında, peri masallarını büyük bir hayranlık ve şaşkınlıkla dinleyen bir çocuk üzeredir.”
– Bu gayretlerinizin karşılığını aldınız mı?
“Keşiflerimizin, insanlığa sırf bilimsel ehemmiyetiyle değil, hem de çekilen acılara ve fecî hastalıklara tesirli bir deva sunmasıyla da yarar sağladığına tanıklık etmenin, benim için ne kadar büyük bir ayrıcalık olduğu çarçabuk anlaşılabilir. yıllar süren şiddetli gayretlerimizin karşılığını bu türlü almak sahiden muazzam bir ödüldü.”
– Bir mahsuru yoksa özel hayatınızla ilgili birkaç sorum olacak. Eşiniz ve çalışma dostunuz Pierre Curie ile aranız nasıldı?
“yaşamımızda samimiyetsiz toplumsal mecburiyetlere yer yoktu.”
“Yaptığı yürüyüşlerden dönerken yabani çiçeklerden oluşan bir buket getirmeye her vakit bayılmıştır.”
– Sevgili eşiniz Pierre Curie’nin bilimsel keşiflerin insanlığa ziyandan fazlaca yarar sağlayacağını düşündüğünü Nobel konferansında şu cümlelerden biliyoruz. “Radyumun makûs ellerde fazlaca tehlikeli bir hal alabileceğini söylemek mümkündür ve şu soruyu doğurur: Tabiatın sırlarını öğrenmek insanlığın faydasına mıdır? Bu gizemden faydalanacak kadar olgun olabilecek miyiz, yoksa bu ayrıntıların aslında ziyanlı olmadığı mı ortaya çıkacak? Nobel’in keşiflerini ele alalım. kuvvetli patlayıcılar insanlığın takdire şayan işler yapmasını mümkün kıldı ama bununla birlikte, ulusları savaşa sürükleyen büyük canilerin elinde fecî yıkım araçlarına da dönüştü. Ben Nobel ile birebir şeylere, gelecekteki keşiflerin insanlığa getirdiği Yeterliliklerin, kötülüklerden daha büyük olacağına inananlardanım.” Bu bahis hakkında sizin fikriniz nedir? Bulduğunuz elementler ileride dünyaya ziyandan epey yarar mı sağlayacak?
“Radyum kimseyi zenginleştirmek için değildir. Bir elementtir; tüm beşerler içindir.”
– Eşiniz bir at arabasının çarpması kararı öldü. Akabinde iki çocuğunuzla dul kaldınız. bir daha de başarılarınız birbirini kovalamaya devam etti. Öğretmenlik vazifesini sürdürerek Sorbonnе’daki birinci bayan profesör oldunuz. Bundan yaklaşık iki yıl daha sonra uranyumla yaptığınız deneyler kararı radyoaktiviteyi ve ötürüsıyla radyum vе polonyumun keşfettiniz. Yaptığınız çalışma bir еlеmеntin radyoaktif işlеmlеrdеn daha sonra diğer bir еlеmеntе dönüşеbilеcеğini göstеriyordu ve bu fevkalade bir buluştu. Bu üstün başarınızdan ötürü bir de Nobеl Kimya Ödülü’nе layık görüldünüz. Şöyle bir geçmişe dönüm baktığınızda ne hissediyorsunuz?
“Tüm hayatım boyunca, tabiatın yeni görüntüleri beni bir çocuk üzere sevindirdi.”
“Yaş ilerledikçe, şimdiki anın aslında bir lütuf olduğu daha fazla hissedilir.”
Ve müsaadenizle son sorum,
– Ben Müslüman bir ülkede doğmuş bir bayanım. Bilhassa oryantalistler Müslüman coğrafyaya yıllardır küçümseyerek bakıyor ve bizleri gericilikle itham ediyor. İşin daha vahim kısmı aramızdaki birtakım şahısların bunu kanıksayarak kendini ve ecdadını hakir görmesi. Bu mevzu hakkında siz ne dersiniz?
“Müslüman Endülüs’ten bize 30 kitap kaldı, atomu parçalayabildik. Şayet yakılan bir milyon kitabın yarısı kalsaydı oldukcatan uzayda galaksiler içinde geziyor olacaktık. Orada bilim sıfırlanınca, biz bir daha sıfırdan onların yüzseneler evvel keşfettiği şeyleri bulmaya çalıştık ve yüzseneler kaybettik.”
Marie Curie Fransa’nın Savoy kentinde kan kanserinden öldü.
Hastalığı, çok dozda ışınıma maruz kalmasına bağlandı. Bu yüzden ona ‘bilim iςin ölen bayan.’ denildi. Vefatının akabinde aile mezarlığına gömülmüş lakin, sonrasındasında Marie Curie’nin ve kocasının mezarları Fransa’ nın ulusal anıt mezarı olan Panthéon’a taşınmıştır.
Marie Curie başarılarından dolayı bu gurura layık görülen birinci bayandır. Madam Curie’nin not defterleri o kadar fazla ışınıma maruz kalmıştır ki, fakat kurşun kaplı bölmelerde koruma edilip, radyoaktif müdafaa altında incelenebilmektedir.
Ve tam bu noktada 2 gün evvel izlediğim ve Marie Curie’nin ömrünü bahis alan RADYOAKTİVİTE sinemasını izlemenizi ısrarla tavsiye ederim.
Yazımı inanılmaz Curie’nin cümleleriyle bitirmek isterim,
“Her gün giydiğim elbiseden öbür bir elbisem yok. Bana bir tane verecek kadar kibar olacaksanız, lütfen pratik ve koyu renkte bulunmasına dikkat edin. Laboratuvara gitmek için kullanabilirim.”
Sözleriyle mizacındaki özgünlüğü de ortaya koyan alışılmadık kadın!
Sizi hiç unutmayacağım.
Öte âlemlerde tekrar görüşmek dileğiyle…
Hoşçakalın.